Christopher Bailey over het machtige erfgoed van Burberry, de Britse roots die hij deelt met het merk, ende kracht van emotie in mode.

Christopher Bailey (37) staat straks acht jaar aan het creatieve hoofd van Burberry. Hij speelt in de mannenmode min of meer buitenspel. In een sector waar op ijsblokjes gekoeld cynisme en gefingeerd machismo hoog scoren, kiest hij zonder gêne voor emotie. Zijn stijl is typisch Brits, maar toch ook universeel. Jongensachtig, maar tegelijk vol melancholie. In de traditie van een popgroep als The Smiths, of de jonggestorven, bijna vergeten schrijver Denton Welch, die vanop zijn ziektebed een gitzwart maar desondanks mooi Engeland beschreef. De titel van het bekendste boek van Welch, In Youth Is Pleasure, vat de esthetiek van Bailey enigszins samen.

Deze zomer trekt Bailey, net als Welch destijds, naar het Britse platteland. De collectie van Burberry Prorsum (de belangrijkste, op de catwalks van Milaan geshowde lijn van het merk) is dit seizoen ingegeven door de regisseur en schrijver Derek Jarman. Van diens tot modern monument en bedevaartsoord uitgeroepen tuin in de schaduw van een kerncentrale, in Dungeness aan de Engelse kust, heeft Bailey het kleurenpalet en de textuur overgenomen : moddertinten (van grijs tot beige), schakeringen van groen, en blauw in verschillende gradaties (voor de lucht, de Noordzee, en het kiezelstrand).

De nadruk ligt op lichte jassen en regenmantels, liefst in flinterdunne, soms gekreukte stoffen. Bailey combineert ze met lange, comfortabele cardigans, vederlichte pullovers, en hemden met broderie anglaise of in bedrukt zijde. Alles gedragen in lichte laagjes, over T-shirts met opvallend diep decolleté : een typisch Brits kippenborstje is ten zeerste aanbevolen.

Wat hebt u geleerd sinds u bij Burberry aan de slag bent ?

Christopher Bailey : Iets wat ik eigenlijk al wist, maar wat ik pas sinds korte tijd goed besef : het enige wat écht telt, dat is een sterk team, en een nog sterkere band tussen een ontwerper en dat team. Bij Burberry is dat het geval, en dat is een groot geluk.

Wat is het belang en de rol van Burberry’s roots in de eenentwintigste eeuw ? Hoe Brits is het merk nog ?

Burberry is Brits. Daar begint en eindigt alles mee. Je kunt het merk en zijn roots niet scheiden. Burberry heeft vanzelfsprekend een pak verschillende facetten, maar op de een of andere manier zijn die allemaal gelinkt met Groot-Brittannië. Onze identiteit is Brits, ons erfgoed is Brits. Dat onderscheidt ons van andere luxemerken. Het maakt ons apart. En daarom blijven die roots relevant.

Hoe zou u de Britse geest van Burberry definiëren, en wat betekent het voor u als individu ?

Dat betekent voor elke Brit iets anders. Maar je denkt natuurlijk onmiddellijk aan patriottisme, aan trots, aan excentriciteit, aan individualisme. Britten zijn doorgaans niet bang om zichzelf uit te drukken. Ze voelen zich comfortabel met hun eigen identiteit.

De jongste collecties van Burberry Prorsum kunnen nog het best worden beschreven als bitterzoet. Is Groot-Brittannië inherent melancholisch, of ligt het aan u ?

Ik denk dat de wereld nu donkerder is dan vroeger het geval was. Die algemene gemoedstoestand wordt ook weerspiegeld in de collecties. Maar tegelijk zijn de kleren meer herkenbaar. Ze zijn op een stille manier luxueus. Dat lijkt me instinctief juist voor dit moment in de geschiedenis.

Wat is voor u het belang van emotie in mode ?

Emotie is voor mij primordiaal. In de luxemode houd je je bezig met het creëren van dromen, met aspiratie, met inspirerende ideeën. Emoties zijn subtiel. Ik gebruik ze om de algemene sfeer van een collectie te creëren.

Uw shows zijn, wat mij betreft, emotioneler dan de advertentiecampagnes van Burberry. De shows zijn zacht en warm, terwijl de campagnes eerder hard en afgelikt lijken. Hoe verklaart u dat verschil ?

Een campagne heeft een andere rol of functie dan een show. Een campagne moet de verschillende soorten mensen aanspreken voor wie Burberry iets kan betekenen. Maar ze hebben steevast de catwalkshow als vertrekpunt. Zo’n show is het resultaat van maanden werken met een leger mensen, en van de toewijding van die mensen. Dat werk wordt uiteindelijk samengebald in een tableau van enkele minuten. En op dat moment wordt alles gesublimeerd. De modellen, de kleren, de muziek, de verlichting, het publiek : alles vloeit samen. En het resultaat is een sfeer die vaak emotioneel geladen is.

De zomercollectie is geïnspireerd door wijlen de Britse regisseur Derek Jarman. Wat betekent Jarman voor u, los van de kleuren en texturen van zijn tuin in Dungeness ?

De tuin van Jarman was voor dit seizoen de belangrijkste inspiratiebron. Maar ik ben ook gefascineerd door de manier waarop hij in zijn tuin werkte. Door zijn toewijding, zijn passie. Door de duidelijke metaforen van zijn leven die je in zijn tuin kunt vinden.

Er bestaan verschillende percepties van Burberry. De stijl die u uitdraagt met Burberry Prorsum heeft nauwelijks iets gemeen met de hooligangarderobe van de Britse chavs. En de in Knokke alomtegenwoordige Burberrysjaaltjes horen bij nog een ander ras.

Het klopt dat Burberry voor verschillende groepen mensen verschillende dingen betekent. Maar dat geldt voor om het even welk instituut met icoonwaarde. Als je een erkend symbool bent, een stuk geschiedenis, dan kun je daar niet omheen. De chavs waren een ongelukkig verschijnsel, een minderheid in Groot-Brittannië. Ze droegen vooral imitatieproducten. Ze zijn niet representatief voor de rest van de wereld, waar het merk met meer respect wordt bejegend.

Ontwerpt u met een bepaald soort man in gedachten ?

Ik ben over het algemeen meer geïnspireerd door foto’s en landschappen. Ik heb in mijn collecties voor Burberry regelmatig gerefereerd aan Britse kunstenaars : David Hockney, L.S. Lowry, Derek Jarman of Bill Brandt. Als ik denk aan de Burberryman, dan gaat het voor mij eerder over een energie dan over een persoon. Ik zeg vaak dat hij elegant is, maar een beetje verwaarloosd. Perfect en onberispelijk hoeft niet voor mij.

U ontwerpt verschillende lijnen voor Burberry, in verschillende prijscategorieën. Hoe zijn die met elkaar gelinkt ?

De catwalkshow van Burberry Prorsum bepaalt de sfeer en de toon van een seizoen voor alle collecties. Dat is een van de krachtpunten van het merk. Ik vind het heel belangrijk om een point of view te hebben, en om dat point of view te kunnen articuleren op verschillende manieren, zij het telkens gezien door dezelfde filter.

Houdt u zich bezig met het zakelijke aspect van Burberry ?

Absoluut. Ik werk nauw samen met Angela ( Ahrendts, de CEO). We praten over alles. We plannen op lange termijn. Het is een echt partnership, gebaseerd op vertrouwen, maar ook op begrip. Ik vind het belangrijk om de balans tussen creativiteit en commercie in evenwicht te houden.

Volgende winter brengt u de Burberryruit terug uit. Denkt u dat de wereldwijde recessie een terugkeer naar basics vergt ?

Ik gebruik de Burberryruit elk seizoen, maar in de wintercollectie is ze inderdaad bewust prominenter aanwezig. Ik geloof dat er in deze tijden van onzekerheid behoefte is aan zaken waarmee we vertrouwd zijn. Het voelde juist aan om terug te gaan naar onze roots, ons erfgoed. We moeten doen waar we goed in zijn. We moeten de iconen van onze geschiedenis naar voren brengen, ze heruitvinden.

De wintercollecties zijn, ruim beschouwd, conservatief. Zou een recessie niet beter gebruikt worden als aanleiding voor de mode om zichzelf opnieuw uit te vinden, in plaats van te vertrouwen op gedateerde formules ?

Volgens mij heeft elk merk zijn eigen recept voor succes. Bij Burberry hebben we het geluk dat we kunnen gebruikmaken van een overvloed aan opmerkelijke iconen. Zoals onze ruit, of onze buitenkleding ( waaronder de trenchcoat, een uitvinding van Burberry). Voor ons klopte het om die klassiekers te vieren en om ons verleden te weerspiegelen in hedendaagse collecties.

Waar gaat het naartoe met de mode ?

Er zal altijd mode zijn. De mode zal zichzelf altijd blijven heruitvinden, zal altijd noodzakelijk zijn, en zal altijd gevormd worden door de alsmaar veranderende wereld.

Door Jesse Brouns