BRIEVEN

gebrandmerkt

In Weekend Knack nr. 9 las ik de reportage ‘Gebrandmerkt’ van Annemie Struyf. Dit zijn de mooiste bladzijden van de voorbije maanden. Waarom moeten de reportages van Annemie Struyf tussen een stoel in gevlochten lederkoord (68.394 fr.), een Mercedes C230K (1.231.997 fr.) en een dagcrème (1100 fr. voor 50 ml)? Is dit om haar boodschap van ‘inleving’ en ‘beleving’ te laten contrasteren met die ene grote boodschap van Weekend Knack: het aanreiken van hapklare, weliswaar esthetisch verantwoorde brokken voor het bevredigen van onze ongebreidelde consumptiedrang ?

George Beerten, Beringen

brugge om in te bijten

Dank voor de aandacht die u in nr. 14 van 10 april heeft besteed aan culinair Brugge. Jammer dat er een aantal onjuistheden slopen in de inleiding van het artikel. Deze hebben betrekking op het jaar 2002, jaar waarin Brugge Culturele Hoofdstad van Europa is.

– Filip Verheyden spreekt in verband met het concertgebouw in aanbouw over een megalomaan betonnen blok, wat toch in fel contrast staat met de lovende kritieken in (onder meer internationale) architectuurtijdschriften. Het gebouw wordt in elk geval geen concert- en congrescentrum, maar een concertgebouw met faciliteiten voor congressen.

– Met “hier en daar nieuwe wandelbruggen over de reien” bedoelt Verheyden vermoedelijk de Coupurebrug van de Zwitserse ingenieur Jürg Conzett die zal toelaten weer helemaal rond de vesten te wandelen en die een park, het oude stadsgedeelte en het kanaal met de tegenoverliggende weg zal verbinden. Ook komt er een herinrichting van het kanaaleiland met een brug naar de stadsomwalling. Geen bruggen over de reien dus.

– Op de brug komt een tijdelijk, heel hedendaags, fragiel en licht paviljoen, ontworpen door de Japanner Toyo Ito. Geen Chinees paviljoen dus.

Misschien lijken deze feitelijke onjuistheden op het eerste zicht futiel, maar zij bevestigen het toeristische cliché waar de journalist zelf naar verwijst en waaraan wij, onder andere met deze kwalitatieve architectuurprojecten, wensen te ontsnappen.

Greet Verleye, persattaché van de stad Brugge

column (1)

Betreft de column ‘Oude tante’ van Tessa Vermeiren in Weekend Knack nr. 11 van 21 mei. Het is niet de eerste maal dat ze op de korrel wordt genomen. Dat betreur ik ten zeerste want ik verheug me er iedere keer opnieuw op om haar stukjes te lezen. Ik wil helemaal geen kritiek geven op de schrijverijen van de andere dames maar ik ben blij dat Tessa weer terug is. Ik kan me steeds weer vinden in haar krasse uitspraken. Niet dat ik altijd akkoord ga met haar mening, maar hoe ze een onderwerp stevig aanpakt en hoe ze dit alles in een aantal zinnen verwoordt, vind ik gewoonweg fantastisch om niet te zeggen geweldig. En dat zouden wat mij betreft meer mensen mogen doen. Het geeft mij in ieder geval een goed gevoel dat ik in de toekomst weer van haar schrijverschap en meningen mag genieten.

Conny Oosterwaal, Merksem

column (2)

Zoals steeds was de column in nr. 13 (‘Verzorging is een recht’) een schot in de roos. Tessa Vermeiren verwoordt precies wat ik ook vond en vind. Mijn verhaal: op 8 februari kreeg ik het verdict na 2 weken vooronderzoek : borstkanker. In de periode tussen de diagnose en de operatie (28 februari) kreeg ik ook de bewuste mailing van de Vlaamse Liga tegen Kanker. Je kan je voorstellen hoe kwaad, om niet te zeggen woest ik werd. Ik dacht dat het ziekenhuis mijn adres had doorgegeven aan de Vlaamse Liga en vond het schandalig dat ze me nota bene nog tot liefdadigheid wilden aanzetten. Tot iemand mij erop attent maakte dat men die mailing jaarlijks herhaalt. Vrouwen hebben recht op alle informatie en de beste behandeling en daar moeten de ministers van Volksgezondheid voor zorgen. Volkomen mee eens. Dat Mie Vogels daarvoor zomaar 20 miljoen belastinggeld te voorschijn tovert, daar protesteert Tessa terecht tegen en ik met haar.

Claudine Huyghe (via e-mail)

column (3)

Tessa Vermeiren hield in haar column in nr. 13 terecht een vurig pleidooi voor het recht van vrouwen met borstkanker op een kwaliteitsvolle behandeling en op correcte informatie. Het zijn belangrijke doelstellingen van Europa Donna.

Een betaalbare kwaliteitsvolle behandeling voor elke vrouw met borstkanker is noodzakelijk en moet ook gegarandeerd kunnen worden. De ziekteverzekering dekt een groot gedeelte van de kosten van de behandeling maar toch zijn er nog knelpunten. Rekeningen voor medicatie kunnen nog hoog oplopen. Kunnen de bevoegde ministers van Volksgezondheid, Sociale Zaken en Welzijn garanderen dat de meest aangewezen behandeling naast de gevolgen op lichamelijk, emotioneel en relationeel vlak voor hen ook geen verstrekkende gevolgen zal hebben op hun financiële situatie? Voorzien zij daarvoor de vereiste maatregelen en budgetten?

Een programma van systematische vroegtijdige opsporing van borstkanker vereist van de overheid ook visie en planning op lange termijn. Informeren en sensibiliseren moet continu gebeuren. Welke budgetten voorzien de bevoegde ministers daarvoor op jaarbasis? Worden campagnes geëvalueerd en bijgestuurd? Besteedt de overheid voldoende aandacht aan dit aspect van het programma?

Mariane De Vriendt, voorzitter van Europa Donna Belgium

dromen van steen

Gefeliciteerd met de vlot geschreven en knap gefotografeerde reportage over China (nr. 15) van Annemie Struyf en Lieve Blancquaert. De reportage biedt ons een authentiek venster op een andere cultuur. Het deed me ook veel plezier dat hierbij tevens een van onze grootste hedendaagse kunstenaars, Hilde Van Sumere, in beeld werd gebracht. Kwaliteit drijft boven, ook als men niet tot de kliek van de huidige zelfgekroonde kunstpaus behoort.

S. Scheire, Vilvoorde

fout

In Weekend Knack nr. 6 in ‘De stad van de kreupele’ staan verkeerde gegevens voor de charmante overnachting. Correct is: Tel. +55-31-3551 3456 of via e-mail: pousadas@hotmail.com