De hoeveelheid microplastics die op de bodem van de oceanen terechtkomt, is de afgelopen twee decennia verdrievoudigd. Eenmaal in de bodem blijkt het plastic nauwelijks nog af te breken.
Een nieuwe Spaanse studie toont aan dat de concentratie van microplastics in de zeebodem tussen 1965 en 2016 gelijke trend houdt met de wereldwijde plasticproductie. Vooral na 2000 stellen de onderzoekers een verdrievoudiging vast van de vervuiling.
‘Sinds de jaren tachtig, maar vooral in de afgelopen twee decennia zien we hoe de opeenhoping van polyethyleen en polypropyleen uit verpakkingen, flessen en folies is toegenomen, net als polyester uit vezels in kledingstoffen’, zegt onderzoeker Michael Grelaud van de Autonome Universiteit van Barcelona.
Stabiel
Een tweede opvallende conclusie van het onderzoek is dat de deeltjes, nadat ze in het sentiment zijn terechtkomen, nauwelijks nog degraderen.
‘Eenmaal afgezet, is de afbraak minimaal’, zegt Patrizia Ziveri, hoogleraar Mariene Biologie. ‘Dus kunststoffen uit de jaren 1960 blijven op de zeebodem liggen, waardoor de handtekening van menselijke vervuiling er achterblijft.’ De studie is vorige week verschenen in het tijdschrift Environmental Science and Technology (ES&T).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier