Guillaume Henry van Carven heeft opvallend veel fans. Die vinden zijn werk voor het historische Franse label allemaal geweldig. Maar zelf waren we nooit echt onder de indruk. De wintercollectie van het merk staat in het teken van de Middeleeuwen, met gemakkelijke prints van schilderijen van Bosch, vagevuurkleuren, en grafische elementen in de stijl van kerkramen. Dat alles gecombineerd met alweer dezelfde brave jurkjes en mantels waarmee Henry zijn naam heeft gemaakt.
Ann Demeulemeester zette een sterke, uiterst scherpe collectie neer. We zagen leren jasjes met opvallend construeerde kragen en stijve, sculpturale schouderstukken. Maar ook eenvoudige zwarte jurken met drapage op de rug , zwartleren kaplaarzen en handschoenen. Demeulemeester beperkte het gebruik van kleur tot zwart, met uitzondering van enkele stukken in een prachtig nachtblauw. “Architectuur”, noemde haar man het backstage, “maar dan wel iets waar je in kan leven.”
Geen perfect huwelijk
Peter Copping beschreef zijn collectie voor Nina Ricci als “outfits voor vandaag, gezien door de ogen van de jeugd.” Anders gezegd: volwassen kleren, maar niet oubollig. De lingerielook van Nina Ricci werd dit keer gekoppeld aan zwaardere materialen, zoals in een overjas van tweed waarin transparante zijden elementen waren verwerkt. Soms werkte dat huwelijk, soms ook niet.
Lagerfeld meesterlijke creaties
Karl Lagerfeld blijft accessoires tekenen voor Hogan, een label van de Tod’s-groep. Blikvanger: een sneaker in matelasséleder, als een handtas van Chanel. Misschien heeft de ontwerper zich van huis vergist?
Belgische ontwerpers scoren in Parijs
Style.com noemde de herfst/wintercollectie van A.F. Vandevorst een van zijn beste tot nu toe. An Vandevorst en Filip Arickx lieten zich inspireren door de kostuums van de choreografe Pina Baush. Opvallend detail: de vilten Stetsons van de Britse hoedenmaker Stephen Jones, vooraan geperforeerd en ver over de gezichten van de modellen getrokken.
Langdradige show
Wat is er aan de hand met Bernhard Willhelm? De Duitse, van de Academie van Antwerpen afgestudeerde ontwerper was ooit een van de meest getalenteerde ‘Belgische’ ontwerpers, en een van de meest inspirerende (zijn stijlvocabularium is tot de obscuurste medeklinker geplunderd, in het bijzonder door streetwearmerken).
Maar ergens onderweg lijkt Willhelm aan relevantie te hebben ingeboet. En misschien heeft hij zelf focus verloren. De show van gisteren was langdradig en pretentieus, zonder veel humor (al waren we op dat punt, zo rond tien uur ’s avonds, na een dag shows en presentaties, zelf te moe om nog receptief te zijn voor gegrapjas). Net zoals voor zijn laatste mannencollectie werkte Willhelm met veel gerecycleerd transportmateriaal, en autobahnlogo’s. Alleen de laatste silhouetten, met een wit en roze sportswear met luipaardstippen — of waren het dalmatiërs — waren echt overtuigend.
Jesse Brouns en Ellen De Wolf
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier