Vier Vlaamse misdaadromans werden dit jaar genomineerd voor de Hercule Poirot Prijs. Laureaat werd Piet Teigeler met De Zwarte Dood.

Juryleden Pol Moyaert, Fred Braeckman, John Vervoort en Gilda De Bal lauwerden het boek onder meer wegens de boeiende en interessante plot, de sterke scènes, de goede dialogen, de spanning en de literaire kwaliteiten. Bovenal heeft Piet Teigeler een warm hart voor zijn personages.

De zwarte dood ( Houtekiet, 595 fr.) is de 6de thriller in een reeks misdaadromans rond het Antwerpse politieduo Carpentier en Dewit. Het verhaal begint met een moord in de Antwerpse metro. Het slachtoffer is een extreem-rechtse advocaat. Andere elementen in de roman zijn de situatie in Congo, gesjoemel met diamanten in de Tweede Wereldoorlog, extreem-rechts in Antwerpen.

Pieter Aspe stond voor de derde keer op de lijst van de genomineerden. Dit keer met Blauw bloed ( Manteau, 725 fr.), een ietwat sombere thriller van de West-Vlaming met zijn steeds weerkerende personages, zoals de Duvel-drinkende commissaris Van In.

Blauw bloed is de 6de roman in de reeks en Aspe brengt heel veel thema’s bij elkaar: vorst, vaderland, loge, charismatische beweging. Van In gaat zelfs met de koning der Belgen een Duvel drinken.

Indringer is de 2de thriller van Patrick De Bruyn. Hij reist met zijn intrige de wereld rond, maar laat het verhaal steunen op een Belgisch gegeven. Zo is de plot van Indringer min of meer geïnspireerd op een Superclub-scenario. Indringer ( Van Halewyck, 695 fr.) is wellicht de roman die het dichtst ligt bij wat een thriller heet: in de eerste plaats een spannend verhaal, de personages komen op de tweede plaats.

De dode danseres (Houtekiet, 690 fr.) ten slotte is de eerste misdaadroman van Joris Tulkens. Met Vlaanderen en Vlaanderens verleden als onderwerp. Het lijk van een naakte jonge vrouw is met zwart en geel beschilderd.

Voor een misdaadroman is het een stevige brok. Tulkens maakt dat ruimschoots goed door zeer levendig en vaak ook geestig te schrijven.

( Fred Braeckman)

PIERRE DARGE