De keerzijde van ‘body positivity’

Zij die verkondigen om van je lichaam te houden, in wat voor vorm, formaat of kleur dat lichaam ook is, dienen nog al te vaak als schietschijf.

Zij die verkondigen om van je lichaam te houden, in wat voor vorm, formaat of kleur dat lichaam ook is, dienen nog al te vaak als schietschijf.

Body positivity is een Engelse term die ook bij ons steeds meer opduikt. Het houden van je lichaam is een boodschap die we bij weekend.be maar wat graag verkondigen, al kregen we af en toe de commentaar dat we gewoon “meesurften op de stroom”, dat het “gemakkelijk is” om je achter een hype te scharen.

Al zeker niet voor wie een voortrekkersrol op zich neemt. Want wanneer je moet opereren binnen een maatschappij die als het ware voorgeprogrammeerd is om mensen die “te dik”, “te mager”, “te lang”, “te gespierd” en god weet wat voor andere “te’s” meteen te veroordelen, dan krijg je behoorlijk wat tegenwind. Tegenwind waar je nooit om gevraagd hebt, tegenwind die je krijgt omdat je andere, misschien kwetsbaardere mensen net uit de wind wil houden.

Bustle-schrijfster Marie Southard Ospina weet maar al te goed hoe zwaar het is om haar lichaam openbaar te omarmen. “Wanneer je kijkt naar de commentaar die ik en andere body positive activistes, schrijfsters en blogsters krijgen, dan kan je maar twee dingen concluderen”, schrijft ze. “A: mensen kunnen vreselijke, vréselijke wezens zijn. B: Het is ergens geruststellend om te weten dat er mensen zijn die ondanks al deze kwetsende commentaar nog steeds blijven vechten voor datgene waar zij, wij allemaal in geloven.”

Ospina verzamelde vervolgens enkele kwetsende opmerkingen die andere voortreksters van body positivity op hun blog of instagram te verwerken kregen. Sommigen zijn zodanig absurd dat je zal beginnen lachen. Anderen zullen je een stijve nek van het hoofdschudden bezorgen.

“Een opmerking die ik ooit eens kreeg kwam van iemand die zich afvroeg of ik kon berekenen hoeveel ik de belastingsbetaler kostte door zo dik te zijn. Of ik me nooit schuldig voelde dat er mensen zijn die op wachtlijsten staan voor ziekenhuisbedden en dokters, terwijl ik mezelf vrijwillig ziek at.”

“Ironisch genoeg is de enige keer dat ik ooit in het ziekenhuis ben beland ‘omdat ik te dik ben’, die keer dat een pestkop die me altijd uitlachte met mijn gewicht me van een gebouw had geduwd en ik mijn rug had gebroken.”

“Toen ik een keer moest komen spreken over adipositivity op een hogeschool kreeg ik zodanig veel doodsbedreigingen dat de instelling de veiligheid had verdubbeld en de politie werd ingeschakeld. Dat klinkt misschien overdreven, maar niet als je een heel forum over jezelf ontdekt waar mensen uitrekenen wat de beste hoogte en snelheid zouden zijn om mij in een rivier te duwen zodat het me zou doden. Echt met cijfers enzo. Ik stel voor dat die jongens een hobby zoeken.”

“Ik deed mee aan een schoonheidswedstrijd via het platform Suicide Girls. Een van de commentaren die ik ontvangen heb was ‘Fat ugly fuck, should commit suicide!’ Hah.”

Iemand zei me ooit eens dat ik heel mooi was, maar het lichaam had van een gepensioneerde stripper uit Atlanta. Nog nooit zo hard gelachen.

(als reactie op een artikel over experimenteren met kleding): “Waar ze echt mee moet experimenteren is de hoeveelheid voedsel die ze eet en kleding die haar er niet doet uitzien als een wanordelijke drugsverslaafde. Oh, en misschien moet ze ook stoppen met een leeghoofdige spekfabriek te zijn, dat zal waarschijnlijk ook wel helpen.”

“Het is niet eerlijk dat je een vriendje hebt terwijl je zo dik bent”

Anke Wauters, die de openhartige blogpost Dik.Lelijk.Wijf. schreef, heeft alle negatieve commentaar verwijderd, maar herinnert zich moeiteloos de stroom gemene berichten die op haar afkwam destijds.

“als ge met uw vadsig lijf in het zwembad loopt dan vraagt ge gewoon om commentaar. en dan allemaal komen janken tsja eigen schuld DIKKE bult”

“wat een masochistisch, suikerstroopzoet , hypersentimenteel ZELFBEKLAG ! SCHAAM U”

“weer zo eentje die stikt in hamburgers en zelfmedelijden”

“cut your wrists and end this bullshit”

Ook Sabine Peeters, make-up artist, blogster en auteur van het boek Make Up, dat schoonheid in al haar vormen belicht, kreeg er al behoorlijk van langs. “”Je doet dit enkel om je eigen onzekerheden te maskeren ” , ” Je promoot obesitas” of “Zwijg en ga sporten”. Veel mensen denken dat ik die selfies en die column post om complimentjes en aandacht te krijgen, maar ze beseffen niet dat ik dubbel zoveel kritiek krijg.”

Of waarom een positieve boodschap verkondigen altijd heel wat negativiteit met zich meebrengt.