Vrije Tribune

‘In 2019 is staken voor gelijke rechten als vrouw meer dan nodig’

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

Op 8 maart zal voor het eerst een echte Belgische vrouwenstaking plaatsvinden. Fréderique Vansteenwegen, een van de 150 leden van het Collecti.e.f 8 maars, is verheugd. ‘Wat als wij 24 uur lang het werk neerleggen? Kan de Nationale Bank zonder al zijn vrouwelijk personeel nog draaien? Valt het kabinet van Charles Michel dan volledig stil?’

Overal ter wereld zijn vrouwen nog steeds slachtoffer van heel wat geweld: seksistisch, racistisch, economisch. Ze worden geïntimideerd, fysiek aangevallen en seksueel misbruikt. Omdat ze vrouw zijn. Maar ook omdat ze moslima zijn, niet blank, transgender.

Vrouwen zijn ondervertegenwoordigd in de politiek, in de culturele, sportieve en academische wereld. Nog steeds worden ze gediscrimineerd, overal op de aarde. Vaak leven ze in economisch moeilijkere omstandigheden, en verdienen minder voor hetzelfde werk als hun mannelijke collega’s. Ze nemen nog steeds het grootste deel van het huishouden voor hun rekening, alsook van de opvoeding. Hun onbetaald werk wordt zelden erkend.

In 2019 is staken voor gelijke rechten als vrouw meer dan nodig.

Ook in België. In 2018 stierven 35 vrouwen nadat ze slachtoffer werden van partnergeweld. De loonkloof in ons land bedraagt momenteel twintig procent. In 2017 werden gemiddeld acht verkrachtingen per dag gemeld. Niemand weet hoeveel er niét gemeld werden. In 2019 is staken voor gelijke rechten meer dan nodig.

Geïnspireerd door de Spaanse vrouwen, maar ook door onze klimaatspijbelaars, willen ook wij de straat op komen om te tonen dat er iets moet veranderen. Nu. In mei zijn het verkiezingen en wij willen een regering die ons vertegenwoordigt. Niet door voor ons te beslissen, maar met ons. Hoe kan het dat vrouwen in 2019 de helft van de bevolking uitmaken, maar in een land als België nog steeds ondervertegenwoordigd zijn in machtsposities? Op alle niveaus blijven regeringen mannenclubjes. Jullie beslissen voor ons, maar kunnen jullie ook zonder ons?

Wat als wij 24 uur lang het werk neerleggen? Kan de Nationale Bank zonder al zijn vrouwelijk personeel nog draaien? Valt het kabinet van Charles Michel dan volledig stil? Kan die belangrijke kunstenaar of journalist nog werken wanneer zijn vrouw de inkopen niet meer doet, of zijn productie-assistente de planning laat vallen? Hoe vergaat het de grote bedrijven en onze economie die moet blijven groeien wanneer vrouwen één dag lang niet consumeren?

‘Het CNE gaat binnenkort als eerste vakbond een stakingsaanzegging voor 8 maart indienen. We geloven ten sterkste dat andere vakbonden zullen volgen, en roepen dan ook alle vrouwen op hun vakbond te contacteren’

In 2018 ging men in Spanje massaal deze uitdaging aan. Met als slogan ‘als wij stoppen stopt de wereld’ legden honderdduizenden vrouwen het werk neer uit onvrede met een aantal zeer vrouwonvriendelijke maatregelen die de regering doorvoerde. Miljoenen vrouwen deden op een andere manier mee. En met succes. Het land lag plat. Op 8 maart 2019, de Internationale dag van de Rechten van de Vrouw, willen wij in België hetzelfde doen.

Om legaal te staken, moet je echter aangesloten zijn bij een vakbond die een stakingsaanzegging indient en dat hebben die laatsten tot nu nog niet gedaan. Maar in 2019 beweegt er veel. Het CNE gaat binnenkort als eerste vakbond een stakingsaanzegging voor 8 maart indienen. We geloven ten sterkste dat andere vakbonden zullen volgen, en roepen dan ook alle vrouwen op hun vakbond te contacteren.

Natuurlijk is België Spanje niet. Natuurlijk kan niet elke vrouw 24 uur alle vormen van werk neerleggen. Natuurlijk wordt niet elke vrouw op dezelfde manier of even hard gediscrimineerd. Daarom kan je meedoen op je eigen manier. Dat kan door 24 uur te staken, maar ook door een uur het werk neer te leggen. Het kan door mee te komen betogen, te spijbelen, door je man voor de kinderen te laten zorgen, door een paars sjaaltje te dragen of door simpelweg de handtekening van je mail te veranderen.

Waarom ik persoonlijk staak? Ik kom op tegen de loonkloof, tegen mansplaining en tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ik staak voor een gelijke verdeling van het ouderschapsverlof en het beter evenwicht dat daar op lange termijn uit voorkomt. Ik leg het werk neer voor meer vrouwen in onze volgende regering, véél meer. Maar ik zal vooral staken voor al die vrouwen die niet kunnen staken.

Waarom staak jij?

Frédérique Vansteenwegen is een van de 150 actieve leden van het Collecti.e.f 8 maars. Elk lid van het collectief spreekt in eigen naam. Dit weekend vindt er een voorbereidend weekend plaats in Mundo-B in Brussel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content