Merkwaardig, er waart een golf van mannelijke twijfel over de wereld. In Amerika bijvoorbeeld heeft feministe Susan Faludi zich het lot van de mannen aangetrokken. In haar boek Stiffed (uitg. Williams Morrow) gaat ze op zoek naar de redenen waarom bijvoorbeeld 90 procent van de geweldmisdrijven door mannen worden begaan en waarom 80 procent van de alcohol- en drugsverslaafden in de States mannen zijn. Waarom meisjes tegenwoordig zoveel succesrijker zijn op school en op de universiteit dan jongens. De glorierijke icoon van de viriele, onoverwinnelijke Amerikaanse GI heeft volgens haar een deuk gekregen door de Vietnamoorlog, de nadagen van de flowerpower en de vrouwenbeweging. Mannen zijn volgens Susan Faludi echter niet simpelweg degenen die altijd en overal met een grote eigendunk bevelen willen uitdelen. Het was een grote vergissing van de feministen om zoveel energie te steken in het vechten tegen dat al te simpele cliché. Hoe kan het anders dan dat mannenlevens steriel lijken in een maatschappij die hen geen ander streven voorhoudt dan veel geld verdienen om een consumptiepatroon in overdrive te voeden, schrijft Faludi.
In Groot-Brittannië verscheen zopas Feminised Britain and the Neutered Male van Melanie Philips (uitg. Social Market Foundation). Zij wijst met een beschuldigende vinger naar de vrouwen als oorzaak voor de mannelijke onzekerheid. Volgens haar gaan vrouwen over de schreef doordat ze hun plaats niet meer kennen en stuivertje-wisselen. Mannen zijn jagers, en van een vrouw verwachten ze niet alleen exclusieve seks maar ook nestkwaliteiten. Dat zijn volgens haar de enige argumenten voor een man om zich te binden. Openlijk seksueel wervende vrouwen en vrouwen die voor het krijgen van kinderen een man nog enkel als de leverancier van zaadcellen beschouwen, brengen mannen in de war en doen hen hard wegrennen. Gek genoeg koesteren diezelfde vrouwen die en masse uit de bol gaan voor mannelijke stripteaseshows bijvoorbeeld, toch overspannen verwachtingen rond hun mogelijke partner. Doordat in de afgelopen decennia de overtuiging gegroeid is dat mannen en vrouwen gelijk zijn, verwachten jonge vrouwen dat de man van hun leven naast de nog steeds onontbeerlijke viriliteit, dezelfde kwaliteiten heeft als hun beste vriendin. Hij moet goed kunnen luisteren en met zijn emoties kunnen omgaan. Iets waar de meeste heren niet zo’n kei in zijn. Dus lopen meisjes in deze tijden meer ontgoochelingen op dan vroeger en begrijpen mannen helemaal niet meer wat van hen verwacht wordt.
Uit ons eigen TeyeME-onderzoek bleek dat 78 procent van de ondervraagden vindt dat man en vrouw steeds meer naar elkaar toegroeien, maar tegelijkertijd is 55 procent van mening dat de onzekerheid van mannen toeneemt. “Door de verregaande identiteitsverwarring en het doorbreken van het nieuwe type vrouw – ondernemend en zelfverzekerd -, ziet men steeds vaker onrust en twijfel bij de man”, zegt Herman Konings van Pocket Marketing. “Hij krijgt de behoefte om zich weer als een kwajongen te gedragen: lallen, zuipen en dollen om onder de hoge druk van de verwachtingen uit te komen.”
In zijn jongste boek Het masker is de ziel (uitg. Van Halewyck) maakt androloog Bo Coolsaet zich ook nogal wat zorgen rond dit thema. “Vrouwen die de drie grote vrouwelijke kwaliteiten bezitten, die hypnotiserend kunnen verleiden, die machtige mannen aan zich kunnen binden en die zelf ook nog een machtige carrière opbouwen, kunnen mannen angst inboezemen”, schrijft hij.
Vrouwen zijn ook niet langer met weelde te verleiden. “Vrouwen relativeren de materiële inbreng van de man steeds meer. Dat is belangrijk omdat geld hét mannelijke verleidingsmechanisme is geweest”, schrijft Coolsaet.
Dit is een ingewikkelde wereld voor wie op zoek is naar wat tederheid bij een liefhebbende en betrouwbare partner. Man of vrouw, het maakt niet veel uit. Het is voor allebei even moeilijk, blijkt uit al het voorgaande.
Tessa Vermeiren
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
