We waren niet van plan over de zijrol van de Zweedse journalist Robert Collins met de Mercedes A te schrijven tenslotte zetten autojournalisten of wie daarvoor moeten doorgaan jaarlijks een flink aantal auto’s op hun dak, zonder dat zoiets de wereldpers haalt. Maar de golf van kromgetrokken informatie, halve en hele leugens én de informatie vanuit Zweden dat het om een doelbewuste poging zou gaan om de wagen uit balans te krijgen, vragen om uitleg.
Het voornaamste probleem met autojournalisten is dat van de zelfoverschatting. Vaak gaat het om mislukte racers, die ervan uitgaan dat ze alleen wegens gebrek aan centen de carrière van Ayrton Senna niet hebben overgedaan. Tijdens internationale testritten scheuren ze tegen veel te hoge snelheid door dorpskommen en elk jaar rijden ze een flink aantal testwagens in de prak waar ze nog trots op zijn ook. Daarnaast ontbreekt het velen aan enige technische kennis. Hoe valt het anders te verklaren dat Alain Devos, autospecialist van de kwaliteitskrant De Morgen, ter gelegenheid van het jongste autosalon van Tokio, schreef dat de nieuwe brandstofcellen waterstof produceren ? Terwijl ze in werkelijkheid waterstof via een chemische reactie omzetten in elektriciteit.
Dat neemt niet weg dat ons land een paar gerenommeerde specialisten bezit, zoals Vic Heylen die een internationale faam geniet, Paul Frère die tachtig is maar elk van ons nog wat kan bijbrengen op het gebied van stuurvaardigheid, freelancer Philippe De Leener, Ferre Beyens en Philip Verellen (autokrant), en de collega’s van Le Moniteur de l’automobile en het zusterblad De Autogids in het algemeen. Toch blijft de spoeling zowel hier te lande als internationaal nogal dunnetjes en dat viel n.a.v. het A klasse-incident na te lezen. In de Stipkrant van De Standaard werd uitgelegd dat er problemen met de stuurinrichting waren, naast andere nonsens. De meest indrukwekkende vorm van desinformatie werd door het Duitse vakblad Auto Bild en door Stern ineengezet. Een film waarin de journalisten de Mercedes A pas na zes opeenvolgende, scherpe slalommanoeuvres op twee wielen kregen, ging de wereld rond. Het manoeuvre is niet alleen zeer onrealistisch, er zijn wel meer wagens die op die manier uit balans kunnen worden gebracht. Later bleek dat de ’testrijders’ rechtsachter een wiel met afwijkende afmetingen hadden gemonteerd. Dat is geen amateurisme meer, dat lijkt verdacht veel op kwade trouw.
De A bij de officiële TüV-test : geen spoor van instabiliteit.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
