ZAAKVOERDER ‘T HUIS VAN OORDEGHEM
ARCHITECTUUR STUDEREN, MIJN OUDERS VONDEN DAT GEEN GOED IDEE. Tegen mijn zin heb ik mijn kandidaturen rechten afgemaakt, dan ben ik gestopt. Onmiddellijk begon ik te werken bij een Brussels dochterbedrijf van France Telecom. Daar was ik verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de allereerste Europese cd-rom, die hadden wij nodig om massa’s datagegevens op te slaan. In die periode heb ik ook de wet op de privacy mee voorbereid. Nog steeds vind ik discretie erg belangrijk.
IK KON NIET BLIJVEN FUNCTIONEREN IN ZO’N GROOT BEDRIJF. Een burn-out hield me meer dan een jaar thuis. Ik ontmoette mijn vrouw Saskia, een lotje uit de loterij ! We hebben intussen een dochter Rosalie van veertien en een zoon Gustave van tien jaar.
MIJN VADER IMPORTEERDE TEAKHOUTEN MEUBELEN UIT INDONESIË. Zo leerde ik de wereld van het buitenmeubilair kennen. Toevallig wist ik dat dit pand vrijkwam, wat mij op het idee bracht om voor eigen rekening te beginnen. ’t Huis van Oordeghem is geopend in 1997, op een dag dat het pijpenstelen regende.
TUINMEUBELEN ZIJN ALTIJD EEN STATUSSYMBOOL GEWEEST. Maar ze worden vooral gekocht tussen Parijs en Stockholm, waar de mensen niet op straat leven zoals in zuiderse landen, maar waar de woning een belangrijke plaats inneemt.
WE WILDEN WEG VAN DE TRADITIONELE ENGELSE EN STOERE STEVIGE MEUBELEN. Mijn timing was goed, want toen we net bezig waren, besliste importeur Tribù om met een eigen collectie te beginnen, samen met Wim Segers. Ze hebben samen met het merk Extremis vanuit Vlaanderen een wereldwijde schokgolf veroorzaakt.
GEZOND VERSTAND IS MISSCHIEN WEL ONS TALENT. En empathie. In zijn boek, De empatische beschaving, zegt econoom Jeremy Rifkin dat wij ons altijd gebaseerd hebben op rationeel denken, maar dat we vergeten dat we emotionele wezens zijn. Hij stelt dat je geen zaken doet als je iemand niet vertrouwt. Ik denk dat hij gelijk heeft.
EEN GROOT DEEL VAN ONS DOEN EN ZIJN LIGT GENETISCH VAST. De maakbaarheid van de mens is een mooi en hoopvol ideaal. Maar ik denk dat niet heel ons leven maakbaar is. Onze zoon is autistisch. Hij spreekt amper en je kunt hem moeilijk iets leren. Toch heeft hij karaktertrekken en handelingen van ons. Hij woont in een leefgroep, maar hij neemt – onafhankelijk van mij – op dezelfde merkwaardige manier zijn boterham vast als ik.
IK VIND EMPATHIE BELANGRIJK, MAAR TOCH BEN IK GEEN SOCIALE MENS. Saskia is veel vlotter, bij mij gaat het moeilijk en dat vind ik lastig. Blij word ik als ik dienstbaar kan zijn en iemand anders blij kan maken. Mijn kinderen, mijn vrouw, ons personeel, onze klanten, vrienden.
JE KUNT PAS INGRIJPEN IN JE EIGEN LEVEN ALS JE JEZELF KENT. Maar wie kent zichzelf ? Ik niet. Je kent een spiegel van een spiegel. Dat is Plato. Dus omring ik mij goed. Je betekent pas iets voor een medemens als je een mening hebt en die ook met hen deelt. Al mijn vrienden kunnen zichzelf goed relativeren. Het is geen toeval dat ik houd van de typisch Britse humor van Monthy Python.
VOOROORDELEN ZIJN GEVAARLIJK. Ik wil graag aan mijn dochter leren dat ze moet blijven vechten tegen haar vooroordelen. Om daaruit te leren om genuanceerd te zijn. Als je tegen een muur botst, is het nodig om afstand te nemen en vanuit een ander perspectief naar die muur te kijken, meestal vind je dan wel een oplossing. Maar dat vraagt durf en inzet.
Guy Vermeirsch (47 jaar) is samen met Saskia De Mits eigenaar van ’t Huis van Oordeghem. De outdoormeubelwinkel opent na een jaarlijkse winterstop opnieuw de deuren op 26 februari, www.hvo.be
DOOR LEEN CREVE – FOTO WOUTER VAN VAERENBERGH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
