Zo zag de binnenkant van zeven antieke ruïnes er vroeger uit
Oude ruïnes nemen ons mee terug in de tijd en wanneer je er rondloopt vraag je je altijd af hoe het leven er vroeger geweest moet zijn. Daarom maakte de Britse website My Voucher Codes aan de hand van hoe historici denken dat de binnenkant van de bouwwerken er vroeger uitzagen deze reconstructies van zeven wereldberoemde historische sites.
Lees ook: Van het Parthenon tot de Luxortempel: deze gifs brengen wereldberoemde ruïnes weer tot leven
Dit badhuis is een prachtig voorbeeld van de luxueuze en vaak opzichtige levensstijl van de Romeinen. De baden werden gebouwd rond het jaar 70 en vormden een belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven van de Romeinen. De burgers kwamen er bij elkaar om te praten, roddelen en ontspannen. De badcultuur toonde de wereld hoe superieur en schoon de Romeinen waren. Stomend, geothermisch water uit de ‘Sacred Springs’ vulden de baden.
Tegenwoordig liggen de baden in de openlucht, maar in de tijd van de Romeinen werden ze beschermd door een 45 meter hoog, gewelfd plafond. Deze reconstructie van het oorspronkelijke interieur laat zien in welke luxe de Romeinen een bad namen.
De wereldberoemde Parthenon tempel op de top van de Acropolis heuvel werd halverwege de vijfde eeuw voor Christus gebouwd. De tempel werd opgericht rond een monumentaal gouden beeld van de godin Athene.
We weten allemaal hoe de tempel er van de buitenkant uitziet, maar wat gebeurde er binnen? Het gigantische beeld van Athene was twaalf meter hoog en gemaakt van ivoor en goud: van 1.140 kilogram goud om precies te zijn. Voor de voeten van het beeld van de godin was een waterbekken gemaakt dat zorgde voor vochtigheid zodat het ivoor goed bewaard bleef. Deze demonstratie van rijkdom en macht stuurde de wereld een duidelijke boodschap. Voor degenen die het geluk hebben gehad het Parthenon in zijn gloriedagen van binnen te zien, moet het een ontzagwekkend gezicht geweest zijn.
Niemand minder dan keizer Nero liet dit ‘Gouden Huis’ tussen 65 en 68 bouwen. In dit paleis hield de keizer wilde feesten en overvloedige feestmaaltijden. De enorme achthoekige kamer had een betonnen koepel, waarschijnlijk bedekt met glazen mozaïek.
De Romeinse historicus Suetonius vertelde over een ronde hal die voortdurend ronddraaide, net als de wereld. Hij vertelt over muren bedekt met juwelen, ivoor en parels en over plafonds van waaruit bloemen en parfum naar beneden dwarrelde en de gasten bedekte.
Volgens de Romeins-Joodse historicus Josephus Flavius liet Herodes de Grote – gouverneur van Galilea – het fort van Masada tussen 37 en 31 voor Christus bouwen. Het ligt boven op een geïsoleerd rotsplateau met zicht over de Dode Zee. Het is van een majesteitelijke schoonheid.
Het elegante woongedeelte van Herodes bestond uit luxueuze terrassen. Het lagere terras was bedoeld voor ontspanning en vermaak. Het was omringd door portieken en de muren waren versierd met fresco’s en kleurrijke geometrische patronen. Om de luxe compleet te maken was er ook nog een klein privé badhuis.
Deze ruines werden ontdekt in 1859 en geven een waardevol inzicht in het dagelijks leven van de Pueblo mensen. Verspreid over een oppervlakte van elf hectare liggen meer dan 450 kamers waaronder een volledig gerestaureerde ‘kiva’. Kiva’s waren grote, ronde structuren die gedeeltelijk onder de grond werden gebouwd. De mensen kwamen er samen om te praten, om te discussiëren over belangrijke onderwerpen of om feest te vieren.
Bezoekers kunnen over het oorspronkelijke pad tussen de ruïnes door naar de kiva wandelen. Kan je zelf niet naar New Mexico reizen, dan krijg je met deze reconstructie een aardig beeld van de manier waarop deze grote beschaving ooit leefde.
Dit majestueuze gebouw in het Forum Romanum was de grootste van alle Romeinse basilieken. Het 6.500 vierkante meter grote bouwwerk diende als vergaderruimte, commercieel gebied en administratief centrum. Het was groots ontworpen zodat het gebouw paste bij de belangrijke functies als centrum van het Romeinse bestuur.
De spectaculaire Korinthische zuilen, meerkleurige marmeren vloeren en vergulde bronzen muren zorgden ervoor dat dit een van de indrukwekkendste constructies van het Antieke Rome was. De sierlijke details zijn helaas verdwenen in de loop van de tijd, maar door deze reconstructie krijg je een idee van de vroegere weelde van deze basilica.
Angkor Wat is het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. Het duurde dertig jaar voordat het gigantische complex van tempels was gebouwd. Oorspronkelijk was het een Hindoeïstische tempel gewijd aan de god Vishnu. Aan het einde van de twaalfde eeuw werd Angkor Wat omgevormd tot een boeddhistisch complex.
Van een afstand lijkt Angkor Wat één grote stenen massa, maar wanneer je binnen bent, zie je een indrukwekkend aantal torens, portalen en binnenplaatsen op verschillende niveaus, met elkaar verbonden door trappen. Op deze reconstructie kan je zien hoe zo’n binnenplaats er in de hoogtijdagen van het tempelcomplex uit gezien moet hebben.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier