Survivaltips voor het warme seizoen
Deel 4 Ode aan de shapewear
In de winter bedekken we ze met de mantel en truien der liefde : de hobbels en bobbels van de vrouwelijke anatomie ten gevolge van ongebreideld schransen tijdens het donkere jaargetijde. Maar onder glanzende zomerjurken en strakke topjes en broeken is dat uitstulpende isolatiemateriaal geen gezicht. Vroeger werden meisjes omstreeks hun plechtige communie bij wijze van overgangsritueel in een korset gehesen : voortaan waren ze vrouw en gedoemd om te lijden. Zo’n korset hielp zogezegd om je figuur te bewaren. Niets is minder waar natuurlijk : je kunt beter zelf je buik intrekken dan dat zo’n harnas de boel bij elkaar snoert. Generaties vrouwen vergingen bovendien van de rugpijn zodra ze de steun van hun korset moesten ontberen. In de jaren zestig en zeventig maakte het jonge grut komaf met hinderlijk ondergoed. Dat van die bh-verbrandingen was eerder symbolisch, maar onderlijfjes, petticoats en vooral korsetten en gaines moesten eraan geloven. Ik weet nog goed hoe de bomma bezorgd mijn trui oplichtte : “Maar kinneke, hebt gij daar nu niks onder aan ?”
Tegenwoordig is er sprake van een inhaalbeweging : nu ultravrouwelijke jurken weer in zijn, maakt ook het figuurcorrigerend ondergoed weer opgang. De term roept visioenen op van de oma-onderbroek van Bridget Jones, het soort lingerie dat eigenlijk bij de anticonceptiva gerekend kan worden en dus tussenkomst van het ziekenfonds verdient. Het enige magic aan de Magic Knickers van de Britse stijlgoeroes Trinny en Susannah is dat de aanblik alleen het libido van de partner als bij toverslag doet verflensen.
Maar nu is er dus shapewear, wat al heel wat flitsender klinkt en er ook zo uitziet, met dank aan Dita Von Teese en andere coryfeeën van de burleske. Het probleem is alleen dat die hoge slipjes, moulerende onderjurken en andere bum & tigh reducers onveranderlijk gepresenteerd wordt door juffrouwen die dat spul niet nodig hebben. Bij meer substantiële dames moet de excessieve materie érgens heen, nietwaar, in de vorm van ophopingen op eerder onverwachte locaties. Bovendien kan een avondje stappen in shapewear een letterlijk adembenemende affaire zijn. Maar wat ving ik onlangs op uit een belendend pashokje ? “Om mijn entree te maken trek ik mijn tummy tucker aan”, hoorde ik een vrouw zeggen. “Maar voor later op de avond, als iedereen genoeg gedronken heeft, heb ik een gewoon slipje in mijn tas. Dan kan het niemand meer schelen hoe ik er bijloop.” Tja, wijsheid zit soms in een klein hokje.
Linda Asselbergs
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
