Zanger Gregory Frateur van Dez Mona: ‘Stuur mij alsjeblieft nooit meer naar Knokke’

Twee maanden lang vertellen interessante mensen ons over hun zomerwensen en -plannen. Vandaag: Gregory Frateur, artistiek curator van het Antwerp Queer Arts Festival. ‘Aangezien er in vakantiehuisjes vaak geen pepermolen is, neem ik dat standaard mee. Er bestaat niets ergers dan voorgemalen peper.’

Terwijl de Antwerpse holebiscene zich klaarstoomt voor de Antwerp Pride van 7 tot 11 augustus, werd maandag de zesde editie van het Antwerp Queer Arts Festival afgetrapt in De Studio. Voor het derde jaar op rij tekent zanger Gregory Frateur van Dez Mona present als een van de artistieke curatoren die het kunstenfestival in goede banen leiden.

Ook je partner, regisseur Guido Verelst, stapte dit jaar mee in de productie van het festival. Het waren vast drukke weken ten huize Frateur-Verelst.

‘(zucht gespeeld) Toch wel. Sinds mijn eerste keer als curator twee jaar geleden is er een heel team gegroeid. Sinds dit jaar ontfermt Guido zich over de filmprogrammatie. De afgelopen weken hebben we met andere woorden allebei artiesten moeten vastleggen, films aankopen, … Het was druk, maar ik ben blij dat alles klaarstond om het festival te laten starten.’

Hoe belangrijk is een LGBT-kunstenfestival volgens jou?

‘Ik vind het fijn dat er, naast de effectieve Pride, ook andere elementen van de LGBT-gemeenschap getoond kunnen worden. Er is natuurlijk die link naar queerness, maar is een kunstenfestival eigenlijk niet altijd queer? (lacht) Het festival is naast het grote feestgedruis een toffe manier om aandacht te hebben voor het rijke kunstenlandschap. De organisatoren van de Pride steunen ons ook heel erg. Ook al zijn we onafhankelijk, vullen we elkaar mooi aan.’

Zien we jou zaterdag zelf op de Pride?

‘Op de dag van de Pride zijn er geen performances of films gepland, en lopen enkel de doorlopende tentoonstellingen. Dus je zal ons vast wel ergens langs de kant terugvinden dan.’

Heb je deze zomer al tijd gehad om op vakantie te trekken?

‘Ik ben iemand die niet snel heel uitgebreid op vakantie gaat. Ik hou ervan om verschillende dingen te zien. De eerste week van juli gingen we met de kindjes naar een vakantiepark. Normaal gezien zou ik zoiets nooit doen, maar ze amuseren zich rot daar. De zee en prachtige omgevingen compenseren dan voor ons. Verder gingen we ook enkele dagen naar Normandië en trek ik deze maand nog enkele dagen met mijn partner eropuit.’

Neem jij op vakantie veel boeken mee?

‘Ik ben niet zo’n snelle lezer, maar ik heb altijd een tweetal boeken bij. Doorheen het jaar lukt het vaak niet om te lezen, dus een vakantie is daarvoor de ideale gelegenheid. Een leuke leestip vind ik het boek Rivieren, van Martin Michael Driessen. Dat zijn drie kortverhalen waarbij de relatie tussen mens en rivier centraal staat. Ik was er zelf heel snel door, ik moet het op ongeveer drie dagen uitgelezen hebben. Dus je kan best nog iets extra’s meenemen.’

Welk boek ligt er deze zomer op jouw nachtkastje?

‘In mei ben ik enkele dagen naar Griekenland geweest, en had ik het boek Helden van Stephen Fry mee. Aangezien het nogal een lijvig werk is, ben je daar wel even mee zoet. In het boek buigt hij zich over de Griekse mythologie op zijn typische manier. Het leuke eraan is dat je eigenlijk kan overslaan wat je wilt. De meeste mythologische verhalen krijg je tijdens je leven wel mee, maar het is leuk om de gelaagdheid ervan te herontdekken. Fry is bovendien een meesterverteller.’

Welke muziek is jouw ideale soundtrack voor de zomer?

‘Dat wisselt elk jaar af. Deze zomer luisterde ik al veel naar Cesária Évora. Zelfs als het regent, haalt zij de zon in huis. Zuid-Amerikaanse muziek brengt mij meteen in vakantiemodus. Tegenwoordig luister ik ook heel vaak naar Billie Eilish. Maar dat is meer voor later op de dag, niet om ’s morgens te beluisteren (lacht).’

Wat was de beste zomer van je leven?

‘Wat echt in mijn geheugen gegrift staat, is een autovakantie die ik met mijn jeugdvrienden heb gemaakt. Ik was nog geen achttien en voor de eerste keer lang weg van huis. We hebben de kustlijn van Noord- tot Zuid-Frankrijk afgereden. Een hele belevenis, waarbij we bijna een maand zijn weggeweest. Zoiets vergeet je niet. Twee vrienden waren net achttien geworden en hadden hun rijbewijs. We hadden niets gepland en waren gewoon vertrokken. Als jonge kerel is het fantastisch om zo onderweg te zijn.’

Ben jij een man van de souvenirs?

‘Nee, ook nooit echt geweest. Nu ik kindjes heb, gebeurt het wel vaker dat we voor hen iets meenemen. Maar souvenirs voor de hele familie en vriendenkring meepakken? Dat is niet aan mij besteed. Er is een souvenir dat ik echter altijd zal koesteren, en dat is een ring die ik op mijn negentiende kocht in Madrid tijdens een reis met mijn vrienden. Ik heb die in dat winkeltje aangedaan en sindsdien nooit meer uitgedaan. Die ring is een deel van mezelf geworden.’

Naar verluidt neem jij ook je halve keuken mee op reis.

‘(lacht) Ik kook heel graag en ga zelden op hotel, waardoor ik meestal een keuken ter mijn beschikking heb. Aangezien er in vakantiehuisjes vaak geen pepermolen is, neem ik dat standaard mee. Er bestaat niets ergers dan voorgemalen peper. Ook een staafmixer en een scherp mes steken steevast in mijn koffer.’

Een voorbereid man is er twee waard. Tot slot: is er een bepaalde plek waarmee je nooit meer op vakantie mogen sturen?

‘Toen ik nog kind was, hadden mijn ouders een appartement aan de Belgische kust, in Knokke. Daar kan je mij nu absoluut niet meer mee plezieren. Wij Belgen hebben een van de lelijkste kustlijnen ter wereld. Stuur mij asjeblieft nooit meer naar daar. (denk na) Er zijn zeker plekken die wel nog iets te bieden hebben, zoals Oostende. Misschien moet ik mijn antwoord vooral herleiden naar Knokke. Nee, dankjewel.’