In het Heempark van Genk ligt een restaurant verscholen in het groen. In het parkgebouw, dat ook dienstdoet als Milieu- en Natuurcentrum, eet je geen pannenkoek of ijscoupe, wel de kleurrijke gerechten van vader en zoon Johan en Umi Cuypers. Ze gebruiken de groenten uit de tuinen achter het restaurant om een kleine, originele kaart samen te stellen, als ode aan hun (over)grootmoeder Matil, wier generatie het vanzelfsprekend vond dat groenten uit de eigen tuin kwamen.
Als hapje delen we een bordje geblakerde bloemkool, met een luxueuze beurre blanc en zilte foreleitjes. We laten geen druppel van de saus verloren gaan dankzij het warme briochebrood. Daarna komen de voorgerechten: zachte stukjes sepia worden verstopt onder een frisse koolsla en krijgen een subtiele kick van geroosterde pinda. Op mijn bord zijn de zelfgemaakte ravioli gevuld met blauwe kaas en afgewerkt met frisse rode bietjes een winters gerecht dat minutieus bereid is.
De hoofdgerechten zijn royaal: een genereus stuk schelvis in een subtiele bouillon van prei wordt opgepept door een pittige kimchi-hollandaise en afgewerkt met knapperige boerenkool: het bewijs dat je met wintergroenten wel degelijk een fris gerecht op tafel kunt zetten. Het hele kwarteltje wordt aan de overkant met smaak opgepeuzeld: de tafelgenoot is blij nog eens te mogen kluiven.
Hoewel we al royaal hebben gegeten, kunnen we het dessert niet weerstaan. Een lauwe mousse van bloedsinaasappel met gekaramelliseerde hazelnoot is een mooi plaatje. De dame blanche met olijfolie en zeezout is een klassieker die zijn status eer aandoet.
Met Matil heeft Genk een nieuwe aanwinst. Niet alleen eet je hier bijzonder lekker en perfect op het ritme van de moestuin, ook de warme, familiale sfeer is memorabel. We beloven dat we in de zomer zullen terugkomen, als de tuinen in volle bloei zijn en we op het terras de zon kunnen proeven.
Lees ook: Bar Misera uitgetest: ‘Zelden raakt een nieuwe zaak zo snel de grenzen van de perfectie aan’
