Onze recensent aan tafel bij Nores in Genk: ‘Dit doet verlangen naar een repasse’
Restaurant - Nores
Waar - Hooiweg 51, 3600 Genk
Type keuken - Verfijnde gastronomie met subtiele combinaties in mooie porties.
Sfeer & geluid - Het sobere interieur voelde even kil aan, maar zorgde voor een rustige sfeer tijdens de maaltijd.
Rekening - Keuze uit vier tot zes gangen. Vijf gerechten (80 euro p.p.) was voor ons ruim voldoende. De rekening bedroeg 234 euro.
Website - nores.be
Na negen succesvolle jaren Brasserie Lindenhof in Zutendaal uit te baten, voelden Marijn Jaenen en Sarah Strijpsteen de drang naar een nieuwe professionele vonk. Die vonden ze in Genk bij restaurant Mélange. De eigenaars zochten een overnemer, een kans die Marijn en Sarah niet lieten schieten. Voor hen geen brasseriekeuken meer, vanaf nu brengen ze een verfijnder gastronomisch verhaal met Nores. Of zoals ze het zelf noemen in het onderschrift: pure dining.
Geen idee hoe deze Vlaamse fermette er voorheen vanbinnen uitzag, maar het contrast met de buitenzijde is groot: de minimalistische inrichting verrast en zorgt voor een aparte sfeer. Ook de ontvangst is bescheiden. Voor we kennismaken met het concept of de menukaart, belanden er al brood en amuses op tafel. Die hapjes zijn niet helemaal geslaagd: alleen het rolletje van rode biet en grapefruit blijft echt hangen.
Ook het eerste gerecht, een sashimi van hamachi met radijs, selder en komkommer, is geen voltreffer. Mooi gebracht, slim gecombineerd, maar eerder vlak van smaak. Even vrezen we dat het bezoek aan deze Limburgse buitenwijk een maat voor niks was.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Dat lijkt de keuken ook te hebben gevoeld, want de bereiding van gebakken witte asperges met half gegaarde eierdooier en aardappelmousseline is van een heel andere orde. Een mooie uitvoering die barst van de smaak en doet verlangen naar een repasse. Hetzelfde geldt voor het volgende voorgerecht. Kalfszwezerik, eikhaas en spitskool vullen elkaar aan en doen het gesprek verstommen. De pinot blanc van huis Markus Molitor die we verkozen boven de aangepaste dranken, blijkt gemaakt voor deze bereiding.
De stijgende curve zet zich door in het hoofdgerecht. Een snede Iberico-varken is keurig rosé gebakken, texturen van aubergine en artisjok begeleiden voorzichtig, een streepje bruine jus brengt alles samen, keurig werk.
De aanvang verliep niet helemaal vlekkeloos, maar de eerste weken van een restaurant zijn we graag nog wat mild. Een warme bediening en enkele fijne gerechten maakten deze trip naar Genk de moeite waard.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
