Uit een Nederlandse studie blijkt dat mannen aan het begin van de coronacrisis meer betrokken waren bij de zorg voor hun kinderen. Ondertussen laten ze die zorg weer meer over aan vrouwen.
Anderhalf jaar geleden werd de coronacrisis bestempeld als “kans voor de emancipatie in Nederland”, bleek uit onderzoek van sociologen van de Universiteit Utrecht. Vaders waren immers bij aanvang van de coronapandemie meer betrokken bij de zorg voor hun kinderen. Maar uit vervolgonderzoek anderhalf jaar later blijkt dat het oude normaal is teruggekeerd.
In de eerste weken van de pandemie werkten moeders vaker dan vaders op een locatie buitenshuis doordat zij vaker in cruciale beroepen werkten. Vergeleken met vaders, pasten moeders wel vaker hun werkdagen aan, ervoeren zij meer werkdruk, en hadden ze veel minder vrije tijd dan voor de coronacrisis. Tegelijkertijd zagen de onderzoekers aan het begin van de coronacrisis dat vaders meer zorgden voor hun kinderen.
Huishoudelijke taken
Uit het nieuwste rapport blijkt dat 22 procent van de vaders meer zorgtaken opnam dan voorheen. Ook deden ze iets meer in het huishouden (17 procent). Maar in de maanden die volgden veranderde dat beeld.
“Zo constateerden we in november 2020 al dat het aandeel vaders dat meer was gaan zorgen voor hun kinderen dan voor de coronacrisis aan het afnemen was”, zegt Chantal Remery van de Universiteit Utrecht. “Het aandeel vaders dat meer aan huishoudelijke taken deed dan voor de coronacrisis, begon in juni 2020 al te dalen.”
Ook op andere gebieden heeft de coronacrisis niet voor blijvende genderverschillen gezorgd. “Als we de trends in betaald werk, de verdeling van huishoudelijke- en zorgtaken en welzijn in kaart brengen valt vooral op dat er in november 2021 nauwelijks nog invloed is van de pandemie op de verschillen tussen mannen en vrouwen”, zegt collega Mara Yerkes. “Met andere woorden: de pandemie lijkt de verschillen tussen mannen en vrouwen niet blijvend te hebben vergroot of verkleind.” (IPS)
