Nathalie Cardon

‘Het leven is al zo kort. Moeten we het echt doorbrengen met contempleren over andermans schuiframen?’

Nathalie Cardon Eindredactrice Knack Weekend

Nathalie Cardon vindt niks te banaal voor een goed verhaal.

Tijdens gesprekken over verbouwingen droom ik van teleportatie. Ik trek het niet, die verhalen over vloertegels en aannemers die niet terugbellen, de handen in de lucht die aangeven tot waar dat ene richeltje zal komen. Ik zal het wel zien als het af is, denk ik altijd. Het leven is al zo kort. Moeten we het echt vullen met contempleren over andermans schuiframen?

Ik had dan ook nooit gedacht dat Blind Gekocht me in zijn macht zou krijgen, het programma waarin huizen bezocht, gekocht en vertimmerd worden op vraag van koppels die al jaren van een kale immo-kermis thuiskomen. Al hun spaargeld hebben ze over voor een droomplek, door Jani’s team op te duikelen. Maar zoals mijn moeder zou zeggen: wie gescheept is, moet varen. Er is geen weg terug. Als de koopakte is getekend en de blinddoek van de neus wordt gehaald, kunnen ze maar beter doen alsof ze blij zijn op hun perceel met potentieel, want ze zullen er moeten blijven. En “dees is wat ik ni wou!” staan snotteren voor de camera levert je zacht gezegd geen vrienden op internet op.

Het leven is al zo kort. Moeten we het echt doorbrengen met contempleren over andermans schuiframen?

Het slotresultaat is steevast super. Zelfs van een aftandse konijnenpijp weten de tv-architecten nog iets te maken dat ruimtelijk en ‘heel erg 2022’ oogt. Maar het is die andere verbouwing die ademloos doet toekijken: de werken aan het hoofd van de deelnemers. Die beginnen wanneer Jani en de experten hun komen vertellen waar het op staat: “Voor dit budget gaan we niet vinden wat jullie zoeken, schatten.” Something’s gotta give. De man die per se een garage wil voor zijn geliefde oldtimer, krijgt te horen dat dit zijn gezin een halve tuin of living zal kosten. De vrouw met een miljoen die bang is van alles wat geen nieuwbouw is, zal genoegen moeten nemen met ‘een mindere afwerkingsgraad’ dan ze gewend is. We zien ze slikken. Makelaar Béa staat er streng maar getergd bij, als een modern heiligenbeeld. Niet alles in het leven, weet ze, valt op te lossen met de sponsoring van Dovy Keukens.

Is het uitlachtelevisie, of is het een spiegel? Realiteitszin is niet meteen een eigenschap die we collectief cultiveren tegenwoordig. Stel je voor dat Jani en compagnie in een bouwstofwolk aan ons zouden verschijnen telkens als we onszelf een rad voor ogen dreigen te draaien. Ze zouden nogal overuren kloppen. “Lieve schat, we hebben alle mannen van België naast je eisenlat gelegd, we denken dat je beter een kat koopt.” “Beste vriend, je wilt een bed and breakfast beginnen. Maar heb je ooit al eens je eigen bed opgemaakt?” Wat een leed zou er voorkomen worden, hoeveel tijd en psychologen uitgespaard. In tijden waarin ondanks alles nog steeds wordt gekwaakt dat ‘dream big!’ je dagelijkse mantra moet zijn, biedt Blind Gekocht een ongelofelijk verfrissende levensles: kijk naar wat je te bieden hebt en bouw van daaruit verder, wees niet bang om wat muurtjes te laten wegslaan en klamp je niet vast aan dat ene beeld van hoe geluk eruit moet zien. Op een dag kom je erachter dat die oldtimer waar alles voor moest wijken het allemaal niet waard was. En dan is het maar te hopen dat er geen camera op je ontzette gezicht is gericht.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content