“Wist je dat ze me ‘Ral 9010’ noemen ? Dat staat voor zuiver wit”, vertelt interieurontwerpster Julie Grangé lachend, want haar interieur zit vol frivole kleuraccenten.
Ral 9010 ? Dat meen je niet !”, reageer ik als ze het me vertelt. Op de kleurenkaart van Ral staat dit nummer voor zuiver wit, trouwens het meest gebruikte soort wit. Daar beantwoordt haar interieur niet echt aan. “Toch een klein beetje,” corrigeert Julie Grangé, “omdat ik van interieurs wel graag alle vaste delen, wanden, plafonds en deuren, wit laat schilderen. Ik hou van een iets strakkere basisstructuur en een zekere basispuurheid. Maar daar blijft het bij, dat is slechts de ‘fundering’. Met de decoratie mag je dan voluit gaan, alle kleuren en motieven zijn welkom. Het hedendaagse interieur mag er uiteindelijk best bont uitzien.”
Zo spontaan als Julie zelf is, zo is ook haar verhouding tot interieur. Ze houdt van een zekere duidelijkheid, vandaar haar keuze voor wit. “Ik hou ook van gekleurde wanden, maar dan gelakt of met behang en vooral met een uitgesproken kleur, groen of blauw bijvoorbeeld. Niet van die pasteltinten of van dat beige. Die zachte, maar onfrisse tinten zijn passé”, verklaart ze onomwonden. Voor haar heeft de basis van een hedendaags interieur dus iets minimaals van stijl, maar met decoratie getooid.
Julie Grangé groeide op in een cottage vol leuke meubelen en objecten. “Dat zal wel de reden zijn waarom ik hou van gezelligheid”, legt ze uit. Het begrip gezelligheid was enkele jaren te cliché om nog te worden gebruikt. Je mocht het gewoon niet eens in een tekst vermelden. Meer nog, er werd een beetje neergekeken op een interieur dat als gezellig werd bestempeld. Te gek voor woorden, vindt de interieurarchitecte. Heeft ze ongelijk ? Nee. Bovendien leeft het begrip weer. We zijn al enkele jaren uit de greep van het minimalisme en houden weer van wat decoratie en interieurs vol boeiende en bontgekleurde spullen. Julie Grangé geeft ook haar kinderen een plaats in huis en vindt het spannend om trouvailles mee te brengen. Maar echt vol staat haar woning niet.
Het pand uit de jaren dertig heeft een vrij strak decor. “Ik heb de lichtinval wat versterkt door het creëren van een open keuken en hier en daar een mooi doorzicht dat ruimtegevoel geeft, dat is belangrijk”, legt Julie uit. Ze verzamelt al van in haar studententijd vintagedesign. Haar fraaiste vondst is ongetwijfeld het wandmeubel van de Deense ontwerper Poul Cadovius in de eetkamer. Daarbij vond ze een passende tafel en teakhouten Deense stoelen uit de jaren vijftig. Ze houdt duidelijk van kleurrijke accenten. Kijk maar naar de kussens in de zetels of de vlinderstoelen op het terras. “Ik hou van een mix-en-matchstijl en denk er eigenlijk nooit echt over na wat bij elkaar past”, zegt ze. “Ik laat de dingen gewoon spontaan bij elkaar komen.”
Het resultaat klopt en is geen klassieke harmonie. Julie combineert moeiteloos kleurrijke kussens van Ikea met een lamp van een fijne Parijse designer als Christophe Delcourt. “Ik hou van zijn collectie omdat de lijnen duidelijk zijn, de materialen steeds mooi en de vorm iets heeft van herdachte vintage, zonder retro te worden natuurlijk.”
Info : www.julie2.be
DOOR PIET SWIMBERGHE & FOTO’S JAN VERLINDE
“Er werd langneergekeken opeen interieur datals gezelligwerd bestempeld”
“Ik laat de dingen gewoon spontaan bij elkaar komen”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
