Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple, wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week: Duitse wijn (1).
Duitse wijn heeft het nog altijd wat moeilijk in ons land. Traditioneel is de Belgische wijnmarkt, met zijn overwegend Franstalige wijninvoerders, haast uitsluitend op Frankrijk gericht. Wellicht werkt ook de sluimerende oorlogsherinnering bij de oudere (vaak koopkrachtige) Belgen en het gotisch schrift op de etiketten afstandverhogend voor het product. En de ondoorzichtigheid van de naamgeving doet daar nog een steentje bovenop.
Gewoonlijk staat er een dorp-wijngaard-duo op het etiket, in de zin van Niersteiner Bruderberg. Men moet dan weten dat Bruderberg een wijngaard is, gelegen in Nierstein aan de Rijn. De Duitse groothandel werkt bovendien met namen van Grosslagen (zoals Mandelgraben), een verzamelnaam voor vele kleine wijngaarden ( Lagen), en wekt zo de indruk dat de afkomst even specifiek is. Maar wie in het buitenland, en zelfs in Duitsland, kan weten dat Bruderberg een specifieke wijngaard is, en Mandelgraben een gebied zo groot als een provincie?
Ook het behoud van merknamen als Liebfraumilch voor massale hoeveelheden wijn die met het kleine wijngaardje rond Liebfrauenkirche in Worms niets te maken hebben, wekt alleen verwarring en wantrouwen. De grote hoeveelheden niet-originegebonden wijn mogen bovendien worden aangezoet en gechaptaliseerd (suiker voor alcohol) zodat de armoede van de wijn, veroorzaakt door immense rendementen, in het glas minder proefbaar wordt.
De belangrijkste aanduiding op de Duitse wijnetiketten is echter niet het duo dorp-wijnperceel maar wel de druivensoort en de wijnklasse: Landwein, Qualitätswein en Prädikatswein. De twee eerste klassen mogen aangezoet en verrijkt worden, de wijnen met predikaat niet. De Prädikatswijnen worden ook nog voorzien van de zoetheidscategorie van de most waaruit ze werden gemaakt: kabinett, spätlese, auslese of trockenbeerenauslese.
Het Franse identiteitssysteem met de appellation d’origine contrôlée (AOC) veronderstelt dat de origine specifiek is voor het wijntype. Wijn uit het dorp Margaux moet door traditionele manieren van wijnmaken en door de bodemnuances verschillend zijn van deze van Pauillac. Het geloof in het definiërend vermogen van de origine is in Frankrijk zo groot dat andere aanduidingen zoals de druivensamenstelling ronduit verboden zijn. Het Franse systeem zweert bij de herkomst en dus kan de naakte kwaliteit in de fles variëren volgens de wijnbouwer en van jaar tot jaar.
Het Duitse systeem dat druivensoort en kwaliteitscategorie van de most vermeldt op het etiket is consumentvriendelijk, terwijl het Franse vooral de producenten beschermt. Toch is er een algemene tendens naar het Franse systeem, waarbij de origine of de perceelgebondenheid gebruikt wordt als wijndefinitie. De reden hiervoor is eenvoudig: de origine kan niet worden nagemaakt. Riesling auslese kan men overal maken, maar Pauillac kan alleen komen van het dorpje Pauillac in de Bordeaux-regio.
Niet-Europese wijnlanden, de zogenaamde nieuwe-wereldlanden zoals Chili of Australië, maken massaal veel bourgogne-achtige chardonnaywijnen of bordeauxachtige blends van merlot en cabernet. De wijngaarden worden er, volkomen legaal trouwens, bevloeid, het druivensap bijgesuikerd en de wijnen krijgen een vatsmaak mee van schaafkrullen van eikenhout. Enkel met originedefinities is dan onderscheid en concurrentie mogelijk.
Remarck, Qualitätswein uit de Rheingau, Riesling Trocken 1999.
Remarck is een modern aandoende merknaam. De kleur in het glas is bleekgeel; de neus is discreet en van het zware niet-minerale type, wel vers maar zonder onderbouw. De smaak is droog-zuur, simpel en fris. Tafelwijntype onder de biergrens. (GB: 165 fr.)
Andante, Kabinett uit Rheinhessen: Oppenheimer Krötenbrunnen 1999.
De kleur is iets geler en de neus gevuld en rond met een zekere diepte. De smaak is zoet in de aanspraak, maar valt wat weg op het einde. Commercieel fruitig product. Duidelijk de beste van de drie. (Colruyt: 139 fr.)
Rivaner halbtrocken, Qualitätswein uit Rheinhessen, 1999.
De kleur is bleekgeel en de vrij anonieme neus toont wat scherpte van rivaner. De smaak is evenwichtig en simpelzuur met een zekere ruimte. Tafelwijnkwaliteit. (Delhaize: 109 fr.)
Herwig Van Hove
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
