Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (198), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : kleine bordeaux (1).

De wijnwereld gonst van de geruchten over de crisis : Bordeaux staat op zijn kop, meer dan duizend wijnbouwers zijn bedreigd en zullen, als alles blijft zoals het is, ten onder gaan. Er is namelijk wat genoemd wordt : een ‘overproductie’. Er wordt inderdaad meer dan 2 miljoen hectoliter wijn te veel gemaakt, dat wil zeggen wijn die de consumentenmarkt niet meer wil, hoe laag de prijs ook is. De voorbije jaren was de crisis misschien wat minder acuut : 2003 en 2002, en zelfs 2001, waren wat opbrengst betreft niet geweldig. Ondanks de mindere kwaliteit werd alles vlot verkocht en was er geen vuiltje aan de lucht. Nu, met het jaar 2004, is de overproductie er weer in volle ‘glorie’ en lopen de kelders overvol. De voorraad duwt de prijzen omlaag en toch resorbeert de markt de wijn niet meer…

Vermoedelijk is er iets veel erger aan de gang. De gebruikers keren zich af van de veel te simpele wijn : er is geen overproductie maar wel een productie van wijn die de consumenten niet meer willen. Het is geen kwestie van hoeveelheid maar een kwestie van kwaliteit. Het onderste van het bordeauxsegment gaat eruit, niet de crus classés. Daarvan kan er geen wijn genoeg zijn, zelfs in de mindere jaren.

Het fenomeen doet ons denken aan de ondergang van de tafelwijn, nauwelijks vijftien jaar geleden. Toen dronken de Fransen en ook de Italianen hoofdelijk nog ongeveer 140 liter wijn per jaar, nu is dat nog 45 liter. De massa tafelwijn, waarmee de gewone man het moest stellen, en die door de grote zuiderse coöperatieven massaal werd geproduceerd, bestaat niet meer : de slimme wijnboeren zijn overgestapt op de cultuur van kiwi’s of asperges.

De Europese Commissie heeft dan in al haar wijsheid beslist om het rooien van wijngaarden te subsidiëren : een wijnboer die zijn wijngaard rooit, trekt een aanzienlijke reconversiesom en kan zich dus toeleggen op een andere teelt. Maar het zijn niet de slecht georiënteerde percelen die bij voorkeur worden gerooid, namelijk de lagere, veel te natte gronden of de alluviale boorden van de rivieren die nog maar pas ten onrechte tot AOC zijn gepromoveerd. De rooitoelagen gaan immers gepaard met een vereenvoudigde en veel gemakkelijker bouwtoelating en dus zal men weldra overal in het wijnbouwgebied op de toppen van de heuvels landelijke boerenvilla’s zien verschijnen en zullen de lager gelegen percelen voortgaan met een soort tafelwijnproductie.

Verder is men ook van plan iets te doen aan de rendementen, de opbrengst in hectoliter wijn per hectare. Als men deze zou beperken tot 50 hectoliter, was er geen overproductie meer. Maar men kan niet op elk perceel een controleur zetten. Nu al wordt er in Bordeaux alleen al ongeveer 1,5 miljoen hectoliter wijn ‘in het zwart’ geproduceerd en deze zwarte productie drukt natuurlijk ook op de stocks en op de prijzen.

Toch blijft een evenwichtige bordeauxwijn voor ons het summum voor aan tafel : structurele bitterheid en mooi toegedekt fruit met een zekere stevigheid staan garant voor een synergetische interactie met gerechten in al hun verschijningsvormen.

Vandaag proeven we een eerste reeks ‘kleine bordeaux’.

Château Le Grand Verdus, Bordeaux Supérieur 2002

De kleur is goed geconcentreerd met een nuance van lichte evolutie en de neus is van amandel met soepele zachtheid en specerijen. De smaak is zeer soepel en zacht en wat commercieel. Mist wat greep maar is best aangenaam. (Carrefour : 5,43 euro).

Château La Commanderie de Bertin, Bordeaux 2003

Iets zwakke kleur en wat ijl, maar helaas overdonderd door kurk.

(Colruyt : 3,95 euro).

Château De Ramball, Premières Côtes de Bordeaux 2002

Goede kleur en een nuance van vers, de neus toont stevigheid maar ook de zachtheid van merlot. De smaak is stevig met structuur, lengte, evenwicht en goede zachte tannines overal. Goede, typische bordeaux. (Delhaize : 4,39 euro).

Château Les Barathons, Bordeaux 2002

Goede kleurconcentratie met een nuance van rijp en een neus met soepelheid en zachtheid. De smaak is wat anoniem correct maart wel met goede frisheid en lengte. Goed voor de universele tafel.

(Carrefour : 5,08 euro).

Château Clos de la Tour, Bordeaux 2003

Goede kleurconcentratie met een nuance van zacht-rijp, de neus is een en al finesse met grote eenheid en breed genuanceerd door de cépage-waaier. De smaakaanspraak is smakelijk met finesse en getekend door zachte groene pepers van cabernet. Goede, complexe, typische bordeaux.

(Colruyt : 5,99 euro).

Château Grand Bois, Bordeaux 2002

Goede kleur met een nuance van zachtaardige evolutie, de neus is discreet soepel en zacht maar ontwikkelt wat stevigheid in het glas. De smaak is aantrekkelijk met goed evenwicht en goede structuurtannines. Goede wijn voor de stevige tafel. (Delhaize : 3,59 euro).

Herwig van Hove