Tussen de ?Jazz Jam” en ?Aquadynamics” heb ik net tijd voor een les ?Wine Appreciation” of een kursus ?Napkin Folding”. Mijn grootste prestatie op de luxe cruiseboot ?The Majesty of the Seas” is zeven dagen alleen zijn.

LENE KEMPS, FOTO’S : GUY VAN DE BERG

De Majesty of the Seas van de Royal Caribbean CruiseLine, is indrukwekkend. Hare Majesteit lijkt op een gigantisch drijvend state-of-the-art-shoppingcenter, kompleet met goudkleurig metaal, gefumeerde ramen, marmeren trappen en liften als glazen kooien. ?Was u ook zo onder de indruk van die grandioze entree ?”, zal de stand-up comic later tijdens zijn act vragen. ?Wilde u van pure opwinding ook meteen naar uw kabine hollen ? En zei u toen ook : wat is dit ? De bezemkast ?” Zo groot glanzend als het schip is, zo kompakt klein is de kabine, al zijn er ook ruime suites beschikbaar.

Om de reusachtige afmetingen van het schip voorstelbaar te maken, zegt de kapitein dat het rechtopgezet even hoog zou zijn als het vrijheidsbeeld. Maar er zit wel 70 keer zoveel staal in. Het ontziltingssysteem produceert 700 ton bruikbaar water per dag, genoeg voor een volwassene om na elkaar 11.255 douches te nemen, of dagelijks één gedurende 30 jaar. Het personeel van de Majesty zit vol met dit soort fun facts en als ik aan Raoul ?Hi, I’m your cabin steward” vertel dat ik in de buik van de boot telkens weer verdwaal, vertelt hij me dat er in totaal vier mijl gangen zijn. Als ik een biertje vraag, weet de barman dat er elke week zo’n 11.000 geschonken worden. Als ik zeg dat het dek toch wel reusachtig groot is, precizeert de hostess : ?Exact 50 tennisvelden.”

Bij een bezoek aan het hoofdkantoor van Royal Caribbean Cruise Line in Miami vanop de grond ziet het eruit als een boot en vanuit de lucht als een anker kijk ik ijverig uit naar een deurtje waarop staat : ?Fun Facts Department” of het ?Gekke Getallen Bureau”. Helaas. Alhoewel… Een man op de afdeling aankoop bekent nog, zonder enige aanmoediging, dat hij per jaar 11.520.000 eieren aankoopt. Onwaarschijnlijke feiten memorizeren, maakt waarschijnlijk onderdeel uit van de opleiding. Ik besluit om niet deel te nemen aan de Daily Trivia Quiz. I’ll go for the Bingorama.

De Majesty neemt zo’n 2700 passagiers en 820 bemanningsleden mee. Per passagier een heleboel service dus. De medereizigers zijn vooral Amerikaans en enorm veel onder hen zijn honeymooners. ?Tweehonderdtachtig kersverse paren”, verduidelijkt Ray Rouse, de cruise director. ?Voor pasgetrouwden is zo’n cruise heel romantisch. Op zee zijn, is altijd een biezondere ervaring. Rustgevend. Het brengt een paar dichter bij elkaar.” Een gegeven dat in de tv-serie Love Boat, de bijbel voor elke cruise-liefhebber voor de Franstaligen : La croisière s’amuse kompleet werd uitgespit. Elke aflevering vonden zielsgenoten elkaar, verzoenden aartsvijanden zich en ontdekten zoekers de zin des levens. ?De tv-serie heeft veel voor ons gedaan”, zegt Ray Rouse. ?Ze bracht cruise awareness. Ze heeft de elitaire uitstraling van de cruises weggenomen en getoond dat je niet steenrijk moet zijn om een bootreis te maken. Ze prezenteert een vrij goed beeld van het leven op een schip. Al geeft ze natuurlijk wel de indruk dat het hele schip gerund wordt met één barman, één hostess en een kapitein die voortdurend praatjes slaat.”

Rouse werkte ooit voor de legendarische Cunard line. Nu is hij verantwoordelijk voor alle entertainment aan boord van The Majesty. Hij gebruikt nooit het woord cruise. Hij heeft het over de cruise experience. Het klinkt psychedelisch, maar het slaat op het geheel der elementen, het samenspel van verschillende faktoren dat voor die magische kombinatie zorgt : ?de cruise ervaring”. De zee, het ritme van de golven, het wegvallen van enig tijdsbesef, de kameraadschap die zich ontwikkelt op gezamenlijke exkursies, het gevoel ver weg te zijn van alle dagelijkse beslommeringen, de overweldiging door service en luxe.

?Dit schip is een drijvend hotel, een stad op zee”, legt Rouse uit. ?Je ziet Cozumel in Mexico, Georgetown op de Grote Kaaimaneilanden, Ocho Rios op Jamaica en Cococay op de Bahama’s. En wat zo fantastisch is : je moet slechts één keer uitpakken. Geen stress van : vind ik wel een taxi, is het hotel wel goed. No sir, we take care of everything. Bovendien is dit niet zomaar een hotel. Het is een luxe-hotel dat je aan land amper zou kunnen betalen, met een fitness-centrum, massa’s aktiviteiten en geweldige maaltijden.”

Het grote aantal maaltijden wordt al snel een grapje aan boord. ?Kijk uit, er kan elk ogenblik een diner losbarsten”, zegt de scheepskomiek. Van het early bird breakfast om halfzeven, tot het middernachtbuffet worden er met de regelmaat van een zeer ijverige klok in de talloze cafés en restaurants aan boord lunches, snacks, gebakjes, buffetten en diners geserveerd. Omkomen van honger is volstrekt onmogelijk. En dan die aktiviteiten ! Elke ochtend spring ik even opzij wanneer duizend Amerikanen het nodig vinden om tegelijkertijd te joggen : Walk-A-Thon. Elke namiddag doen ze zwembadspelletjes ; als daar zijn : stop zoveel mogelijk fruit lees : bananen in de bikini. Elke avond doen ze karaoke, al dan niet met sumo-surprise. Tussen de limbowedstrijd, disco fever seventies-nacht, snorkeldemonstratie en het juwelenseminarie, blijft er amper tijd voor verveling.

Wat me het meest verbaast, is hoe makkelijk je de 2699 andere passagiers op zo’n boot kan ontlopen. Zelfs het personeel is niet opdringerig aanwezig. Ze zijn er gewoon wanneer je ze nodig hebt. Terwijl iedereen naar de laatste films kijkt in de kabine, zit je alleen in de bioskoop. Terwijl iedereen de ijsskulpturen-demonstratie volgt, is het op het dek heerlijk lezen. Wanneer iedereen in het casino zit of van het spektakel geniet, is het buiten romantisch wandelen. Wanneer iedereen in de grote zaal voor een formeel portret poseert, tegen een achtergrond van een ondergaande zon, kan je buiten naar the real thing kijken.

Jacqueline en Tim, de pasgetrouwde meneer en mevrouw Flyn, willen speciaal voor ons aan de reling poseren. Ze zeggen dat ze het de eerste avond nog wel hebben geprobeerd : buiten wandelen. ?Maar we werden door de wind weggeblazen. We hebben ons nog afgevraagd hoe ze dat op de Love Boat deden, al die romantische scènes op het dek.” Jacqueline en Tim zijn op de boot getrouwd, in de biblioteek. Dat kan, al gebeurt het niet door de kapitein, een gespecializeerde firma organizeert alles. ?We wilden een kleine, intieme en romantische ceremonie”, zegt Jacqueline. ?De vrienden en familieleden verlaten op een bepaald moment gewoon het schip en dan blijf je met z’n tweetjes over. Net wat we wilden.” ?Een cruise is romantischer dan een gewone vakantie”, zegt Tim. ?De maan, de sterren, de boot. Het doet iets.”

De families Weinberger en Cohen zijn doorwinterde vaarders. Ze zijn aan hun 37ste cruise toe, hun 22ste trip met Royal Caribbean. ?Voor ons is het de ideale manier om te reizen”, zegt Harold Cohen. ?We zijn een dagje ouder. Ik zit in een rolstoel. We willen nog wel allerlei dingen doen, maar het gaat niet meer zo makkelijk. Hier wordt alles voor ons geregeld. We ontmoeten een heleboel leuke mensen en we kunnen alleen zijn als we dat willen. Mijn vrouw volgt alle fitness-lessen. Ik lees een boek of kijk naar een film. Je krijgt waar voor je geld.” ?Het is een verslaving”, zeggen de Weinbergers. ?Nergens word je zo verwend als op een boot. Wij zouden niet meer op een andere manier kunnen reizen.”

De Cohens en Weinbergers zijn door Europa gevaren. Hebben de befaamde Alaska-cruise gemaakt. En na al die jaren heeft de oceaan haar magische uitwerking nog steeds niet verloren. ?Wanneer Harold en ik naar de ondergaande zon kijken, voelen we ons nog steeds sereen en romantisch worden. Dat blijft,” zegt mevrouw Cohen. ?Op een schip voelen we ons een week lang koning en koningin. Al is zij natuurlijk altijd mijn prinses”, zegt Harold. Hij knijpt zijn vrouw in de hand en krijgt als beloning een kus op zijn voorhoofd.

Belgen zijn niet erg cruise-minded, volgens Peter Mathieu van De Keyser Thornton Travel (DKT), de firma die Royal Caribbean in België vertegenwoordigt. ?Het is moeilijk om hen het idee van een bootreis te verkopen. Als we reklame maken met een poster van een prachtig schip, heeft dat volstrekt geen effekt. De Belg kiest namelijk voor een bestemming, niet voor een manier van reizen. Het feit dat de Belgische reiziger een eenzaat is, speelt ook mee. Hij is een tikje verlegen. Hij mengt zich niet graag in de groep, wat op een schip bijna onvermijdelijk is.”

In Amerika heeft 9 procent van de bevolking ooit een cruise gemaakt, dus ook dat is nog een markt met potentieel. België is kwasi onontgonnen cruise-gebied. Varen met de Majesty zit in het pakket van Belgische reisbureaus/touroperators die er wel mogelijkheden in zien. ?Eens je het produkt hebt verkocht, heb je een enorm hoge satisfaction rate,” zegt Jacques Laperre van Sun International. ?Het aantal repeaters is groot, want mensen zijn altijd tevreden. Het is een stress-vrije manier van reizen : geen valiezen in- en uitpakken, geen risico’s, geen gevaar, geen onaangename verrassingen mogelijk.”

?De Belg denkt ten onrechte dat een cruise elitair is”, zegt Jos Lecossois van Omnium Tours. ?Je moet kunnen aantonen dat het een demokratisch produkt is, helemaal niet duur. Cruisen heeft een slechte reputatie omdat het vroeger moeilijk was een cruise te regelen : het kabinesysteem was ingewikkeld, je moest zelf een hotel en vliegtuig zoeken. Ondertussen is het een totaalprodukt geworden, een pakket dat makkelijk te boeken is. We werken er vrij goed mee en de klanten zijn onveranderlijk entoesiast.”

Wat sommige Belgen ontmoedigt, is vreemd genoeg het sun & fun karakter van een cruise in de Caraïben : de spelletjes rond het zwembad, de stereotiepe uitstapjes. Royal Caribbean opteert voor commerciële massa-exkursies : die waar je met een heleboel mensen tegelijk naartoe kan. In Jamaica zie je dus niet het huis van Noël Coward of de hoofdstad Kingston. Je gaat op shopping-bonanza naar de Taj Mahal, een kleine roze kopie van het Indische monument. Je kan de dag natuurlijk ook invullen zoals je wil, maar vaak is de tijd te kort om iets echt te ondernemen. ?Het aksent ligt niet op geschiedenis en kultuur”, bevestigt Ray Rouse. ?De uitstappen zijn afgestemd op het grootste deel van de reizigers. Die willen zon, zand en plezier, en af toe een shoppingtrip. Op een cruise naar Alaska is het publiek heel anders en de exkursies dus ook.”

Dat klinkt logisch. Wie wil er tempels zien als je kan snorkelen, een waterval kan beklimmen of kan zwemmen tussen stingrays ? In de zandbanken van de Kaaimaneilanden zitten scholen pijlstaartroggen, griezelig gladzachte vissen die wachten op de toeristen die hen gillend emmers vol inktvis voeren. In ruil voor dat eten, zwemmen ze glibberig over je heen. Raadgevingen van de instrukteur : ?Stingrays zijn gevaarlijk, maar zolang je hen niet bij de staart grijpt en over je hoofd zwiert, doen ze niks. Ze zuigen met de kracht van een hoover de inktvis uit je hand, dus heren : niets in uw zwembroek stoppen.”

Caroline Keating is hoofd-hostess op de Majesty. ?Mijn moeder noemt het mijn Assepoesterbaan”, zegt ze. ?Voor mij is dit een droom. Ik heb altijd gezongen en wilde graag big band zangeres zijn. Op het schip kan ik al mijn talenten kwijt : overdag heb ik mijn aktiviteiten en praat ik met de passagiers, ’s avonds kan ik optreden. Bovendien ben ik graag op zee. Het heeft voor mij na al die tijd nog steeds iets rustgevends. Er gebeuren geen moorden op zee, er is geen misdaad. Het is een plaats van oneindige rust.”

Voor Caroline hostess werd, maakte ze met haar familie regelmatig cruises. Haar eerste reis betaalde ze zelf met babysitting geld. ?Mijn vader was aan de nierdialyse, dat maakte reizen erg moeilijk. Toen ontdekten we een boot waar hij twee keer per week naar de ziekenboeg kon voor behandeling en ondertussen kon genieten van een vakantie. Voor onze familie was het de ideale oplossing.”

Een persoonlijk leven opbouwen, is niet makkelijk, maar Carolines verloofde, een Newyorkse politieagent, kan tegen lange afwezigheden. ?Ik hou van mijn baan en hij respekteert dat. Mijn ambitie is om net als Ray ooit cruise director te worden. Ray is getrouwd en heeft kinderen. Ik weet dat het kan, al zullen de lange afwezigheden soms hard zijn.”

Helena Winters is het enige Belgische lid van de bemanning. Zij is cabin steward voor 17 kajuiten, een baan waar ze 10 tot 15 uur per dag mee bezig is. Ze blijft gemiddeld zo’n 7 maanden op zee zonder ook maar één vrije dag en heeft dan 8 weken vakantie. ?In België was ik een tijdlang sekretaresse en daarna was ik werkloos”, vertelt ze. ?Toen ik die advertentie zag om met een cruise mee te gaan, leek me dat de ideale manier om alle verveling en sleur te ontvluchten. Hier verdien ik niet veel : een vaste 50 dollar per maand en de rest in tips, maar die kunnen oplopen. Ik zorg voor 34 mensen die allemaal een flinke fooi achterlaten. Verder heeft een schip het voordeel dat je bijna geen geld uitgeeft. Je hebt de mogelijkheid niet.”

Wanneer we na 8 dagen varen terug in Miami zijn, is het afscheid tussen de passagiers emotioneel. Velen ervan zijn bevriend geraakt en er worden afspraken voor volgend jaar gemaakt. ?Het is vreemd wat zo’n boot met mensen doet”, zegt Peter Mathieu van DKT. ?Ik heb het zelf ondervonden. Toen ik een konferentie van Royal Caribbean in een hotel in Miami bijwoonde, was dat erg aangenaam, maar niet buitengewoon. ’s Avonds na het eten deed iedereen waar hij zin in had en je zag elkaar amper. Toen we met de hele ploeg een bootreis maakten, ontstond meteen een groepsgevoel. Aan die reis heb ik hechte en nuttige kontakten overgehouden. Op zo’n schip is geen ontsnappen mogelijk.”

Walk-A-Thon : vooral de Amerikanen zijn verzot op de dagelijkse joggingrondjes aan dek.

Jacqueline en Tim Flyn : pas getrouwd aan boord, want zó romantisch.

Harold Cohen en zijn vrouw : aan hun 37ste cruise toe.