Een paar weken geleden had ik het op deze pagina over het extreme bloot op straat. Winter of geen winter, als je uitgaat, loop je met een blote rug of met een diep decolleté over straat en sandalen zijn ook in het guurste seizoen niet ongewoon meer. Vooral in de uitgaansbuurten van Britse steden blijkt het in te zijn om je winterjas aan de haak te laten hangen als je gaat stappen. Zijn er in deze tijden dan geen moeders meer die hun dochters waarschuwen voor een longontsteking of een acute reuma-aanval ?
Natuurlijk wel voor boze mannen die achter elke straathoek op de loer liggen. Zelfs minister van Gelijke Kansen Marie Arena doet dat. Hoe kom je als jonge designer anders tot het ontwerpen van een No-Contact Jacket voor vrouwen ? Het past perfect in de cultuur van de angst in het land waar dit jasje vandaan komt, de Ver- enigde Staten. Adam Whiton, van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en Yolita Nugent, ontwerpster voor Advanced Research Apparel, bedachten een jasje dat meer wegheeft van een harnas. Het is een modieus wapen. Onder het oppervlak zit een elektrisch geladen metaalgaas. De elektrische functie wordt geactiveerd door een sleutel en als het jasje/wapen actief is, brandt een rode led en zijn er letterlijk vonken te zien op een van de schouders. Het knettert, dat moet gevaarlijke individuen afschrikken. Wie toch een vinger uitsteekt naar een dame met zo’n jacket krijgt een elektrische schok. De vrouw hoeft maar op een knopje in haar mouw te drukken. Evenwichtsverlies, desoriëntatie en pijn zijn het gevolg. De schok is, gelukkig maar, niet dodelijk. Maar de belager is zo van de wijs dat de vrouw de tijd heeft om zich uit de voeten te maken. Zelf is ze beschermd tegen schokken door een isolatielaag aan de binnenkant van haar jas. Als daar maar geen sleet op komt.
Het jasje wordt nu getest door drie draagsters en de ontwerpers zijn op zoek naar een fabrikant die het ding tegen de bescheiden winkelprijs van 900 à 1000 dollar wil produceren. Op de website van het ontwerpersduo ( www.no-contact.com) wordt het onding onder meer aangeprezen met cijfers van de Amerikaanse senaatscommissie Justitie. Die vertellen dat drie op de vier Amerikaanse vrouwen ooit met geweld te maken krijgen. Dat dat niet altijd straatgeweld is, vergeet men er even bij te vertellen. Je kunt bezwaarlijk een gewelddadige partner van je lijf houden door binnenshuis permanent zo’n harnas te dragen. Trouwens, op het vlak van huiselijk geweld zijn vrouwen even actief als mannen.
Je vraagt je af wat intimiderender is, zo’n halfblote vrouw die de vrieskou negeert of eentje die geharnast de stadsjungle ingaat ? De lichaamstaal van geen van beiden is uitnodigend. In wezen kan uitdagend bloot evenzeer een harnas zijn, door de agressiviteit die ervan uitgaat. Ze hebben allebei iets van de dominatrix, de vrouwelijke stadskrijger die het terrein wil bezetten in bonte oorlogstooi of de geharnaste die het eigen territorium gewapend wil verdedigen.
Dat soort attitudes lijkt mij steeds bevreemdender in een kille tijd waarin mensen in massagesalons, schoonheidsinstituten en hoerententen veel geld betalen om aangeraakt te worden. Een basisbehoefte van elke mens toch ? Hoeveel mensen (die alleen leven of in een koppel, het maakt niets uit) snakken naar menselijke warmte ? Een lijf om tegen aan te schurken, de warmte van huid tegen huid. Want je kunt jezelf wel een orgasme bezorgen, maar je kunt jezelf niet omarmen.
In een tijd waar we permanent worden gebombardeerd met agressieve erotische beelden, worden mensen (vrouwen) zo bang gemaakt om over straat te lopen dat er een markt ontstaat voor iets als de No-Contact Jacket. Alsof ieder ander mens die in een straal van een meter komt, meteen een gevaar zou zijn.
TESSA VERMEIREN
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
