POP

ROOTS

Shania Twain is dezer dagen dé vrouwelijke country-ster in Amerika. Haar platenfirma gelooft zelfs dermate in haar crossover-potentieel dat “The woman in me” (* * * Mercury) ook een Europese kans krijgt. Of dat lukt, valt af te wachten, maar deze door Robert John ‘Mutt’ Lange geproduceerde en meegeschreven cd is niet mis : Twain heeft een Elvis-achtige wegwerp-snarl in haar keel en ze kan zowel zeemzoete ballads als steviger songs aan.

Sukses heeft het talent van Rodney Crowell behoorlijk aangetast : “Jewel of the south” (* MCA) is vlekkeloos bij elkaar gespeeld, maar is veel te gepolijst om Crowells topniveau te benaderen. Aanzienlijk mooier is de reünie-cd “One” (* * * MCA) van het voormalige echtpaar George Jones-Tammy Wynette : perfekte songkeuze, doorleefd gezongen, heerlijk gemusiceerd, schmalz deluxe.

Wie zijn country iets jonger, maar evenzeer autentiek wil, raden wij “Cheatin’ heart attack” (* * * Hightone Records) van Dale Watson en “Yourlove and other lies” (* * * * Hightone Records) van Buddy Miller aan. Beiden komen qua sound in de buurt van Dwight Yoakam en met name Miller blijkt een meester van de tranentrekkers te zijn. Hij laat zich vokaal bijstaan door smaakvolle dames en heren als Lucinda Williams, Jim Lauderdale of Dan Penn, en als Emmylou Harris haar opwachting maakt (“Hold on my love”) dan zweren wij de geest van Gram Parsons te zien voorbijtrekken.

In de blueshoek is er minder reden tot entoesiasme. Hoewel. De jonge gitarist en sitarspeler (!) Ian Moore blijft boeiend om volgen omdat hij, ook op “Modernday folklore” (* * * Capricorn), risico’s durft nemen zowel in z’n akoestische blues als z’n loeiharde rockblues en op die manier een morsdood genre toch nieuw leven inblaast. Omar and the Howlers daarentegen zijn op “World wide open”(* Provogue) even voorspelbaar als altijd : een rauwe stem, veel doorslagjes van Creedence Clearwater Revival, de obligate miskleun (een versie van “Hey Joe”) en een enkele keer vuurwerk (het door een magistrale harmonika aangedreven “Highway 49”).

RED & HOT

Niet alleen vanwege personeelstoestanden heeft “One hot minute” (* * * Warner Bros) van The Red Hot Chili Peppers lang op zich laten wachten, meer nog ligt de oorzaak in het feit dat de band een nagenoeg komplete vrijgevochtenheid heeft bereikt en niets of niemand hen regels, normen en wetten kan opleggen. Dat is manifest hoorbaar op deze wederom door Rick Rubin geproduceerde plaat, waarop het kwartet niet voor één gat te vangen is.

Er zijn bijvoorbeeld de ballads, waarmee men misschien hoopt een verlengstuk te breien aan “Under the bridge”, waarmee de band massaal is doorgebroken : het mooie “My friends” of gedeelten van “Transcending”, Flea’s ode aan wijlen River Phoenix. Maar als een ballad de titel “Tearjerker” meekrijgt, weet je dat de ’tongue’ nog altijd diep in de ‘cheek’ zit. Er zijn crossover-funky tracks die herinneren aan hun begindagen (“Coffee shop”, “One big mob”), al is het funk-element na de inlijving van gitarist Dave Navarro lichtjes naar de achtergrond gespeeld.

Maar er zijn ook momenten van op het verkeerde been te worden gezet en van eigenzinnige balorigheid : het fel-pompende, metallieke “Warped” (eigenlijk pure Pearl Jam), “Deep kick” met zijn lange parlando intro als aanloop naar gedreven chaos opgefleurd met traditionele koortjes, “Pea” ook (Flea op de akoestische, grappig-skabreuze toer) of de ingehouden funk van “Walkabout”. “One hot minute” is misschien niet meer even baanbrekend als Peppers de dato de sokken-periode, maar is toch aanzienlijk gedurfder en dus boeiender dan kon gevreesd worden.

The Red Hot Chili Peppers spelen op 8/10 in Vorst Nationaal. Info : tel. (02) 343.81.13. Reserv. : tel. (09) 243.77.77 of (0900) 10.333.

EN DAN OOK

– Elvis Costello : “Blood & Chocolate” (* * * * Demon/Rough Trade). Met deze cd waarop het nog altijd door merg en been snijdende “I want you” zet Cos een punt achter zijn reissue-programma. Ook deze keer ontbreken de extra tracks (zijn filmmuziekjes “Seven day weekend” en “A town called big nothing” onder andere) en de hoesnota’s niet, maar als extraatje is er een gratis cd bijgevoegd met een 78 minuten durend interview, waarin Costello terugblikt op leven en werken.

– Levellers : “Zeitgeist” (* * China Records). De Britse geëngageerde folkies zullen hun schare volgelingen niet ontgoochelen en er wordt hen zelfs een commerciële doorbraak toebedacht, maar de neutrale luisteraar kan niet anders dan tot de konklusie komen : meer van hetzelfde. De Levellers koncerteren op 15/12 in Vorst Nationaal.

JACKY HUYS

Red Hot Chili Peppers : balorige eigenzinnigheid.