PATÉ DU CHEF MARCEL

Op doordeweekse donderdagen kun je mij soms op een kerkhof aantreffen, maar nooit met Allerzielen. Met Allerzielen heb ik de neiging om de andere kant uit te rennen, en iets prettigers te doen om de doden te gedenken.

Paté maken, bijvoorbeeld.

Nu is paté een tamelijk onsmakelijk woord, zelfs al wordt het door Clara Cleymans uitgesproken. Neemt niet weg dat paté kan smaken en goed past bij herfstige blaren.

Men neme 1 rechthoekige bakvorm 21-11/6.

200 gr varkensgehakt

150 gr kippelever (gemalen).

Halal lijkt dit gerecht niet te zullen worden, evenmin als lacto-ovo-vegetarisch. Kippenlever valt trouwens niet meer courant te verkrijgen tegenwoordig. Als ik daarnaar durf te vragen, bekijkt de jongen met het papieren slagershoedje in de Colruyt mij alsof ik kannibaal ben. Het recept komt dan ook uit voorbije tijden. Het is op een steekkaart geschreven door Marcel T’Hooft, wijlen de vader van wijlen Jotie, de mooie jonge dichter die zich op zijn eenentwintigste het graf inspoot met een overvloed aan chemische dromen. Ooit intrigeerde mij dat zozeer dat ik er een boek over pleegde. Nu denk ik vaker aan de vader. Die ligt al veertien jaar op het nieuwe kerkhof van Oudenaarde, in de schaduw van de fabriek waar reiskoffers worden vervaardigd.

1 sjalot (fijn gesneden). 1 soeplepel bosbessen.

Ik heb de steekkaart geplastificeerd, met mijn machientje dat ik bij Aldi aanschafte, een van de betere investeringen die ik gedaan heb. Aldus trotseert het recept de tijd. Van kathedralen en burchten was zulks al bekend, maar zelfs een nederig stukje papier blijkt langer houdbaar dan de mens.

Peper – zout – 1 geperst teentje look

1 geut portwijn

Bij die portwijn moet ik glimlachen, omdat Marcel dit wellicht iets scheutiger heeft opgeschreven dan de rest van de ingrediënten. Talrijke keren hebben wij geborreld, waarbij hij de port schonk uit flessen uit de dagen van Napoleon. ’s Avonds kwam er een ‘eenvoudige doch voedzame maaltijd’ op tafel, zoals hij heer Bommel parafraseerde. Wanneer het donker werd, en de herinneringen aan de dichter als spinnen uit de hoeken van dat rijhuis in de Galgstraat kropen : whisky – echter nooit van het merk Cutty Sark. Dat zou smakeloos geweest zijn, vermits de zoon daarmee een gooi had gedaan naar het graf.

Dat alles ligt ver weg, er was nog geen sprake van Jejoen of van de onderstroom. De meisjes die toen werden geboren zijn nu verwende jonge vrouwen die op de tram over hun liefde voor Emiel staan te kwaken.

Paneermeel bijvoegen indien te nat.

Afdekken met 2-3 fijngesneden speklaagjes.

Eens om de zes of zeven jaren, als de herfst zoals de afgelopen dagen in alle kieren komt klagen, maak ik de paté du chef Marcel. Als postuum eerbetoon, maar ook gewoon omdat het lekker is. Ik denk dan aan hem, de tot in zijn botten bedroefde maar dappere onderwijzer, en aan de waardigheid waarmee hij de telefoon opnam.

Versieren met laurierblaadjes en jeneverbessen. 1 u. 1/4 op 150 gr (gasvuur stand 3 à 4). Raar om van gene zijde nauwkeurige aanwijzingen over fornuizen te krijgen.

In de gedoofde oven langzaam laten afkoelen, tot slot.Enige oogwenken staar ik naar die woorden, terwijl een kille vinger de knobbels van mijn ruggengraat telt en halthoudt bij het zwierige Smakelijk ! – dat nog van puntjes op de i voorzien is.

jp.mulders@skynet.be

Jean-Paul Mulders

Van kathedralen en burchten was zulks al bekend, maar zelfs een nederig stukje papier blijkt langer houdbaar dan de mens