Vanessa De Meulder voelt zich eerder een ‘ensemblier’ dan een interieurarchitect. Haar woning is een knipoog naar de strakke stijl van de jaren dertig, maar straalt een hedendaagse warmte uit. Ze houdt bovendien van ongewone objecten en meubelen.
Op de plek waar in 1930 de Wereldtentoonstelling van Antwerpen plaatsvond, het Kiel, verrees nadien een residentiële wijk vol prachtige art-decogebouwen. Hier stappen we binnen in een van de huizen van de Tentoonstellingswijk. Interieurarchitect Vanessa De Meulder voelt zich thuis in de strakke en krachtige vormentaal van toen. Haar woning was destijds behoorlijk modern, met een garage beneden. Boven lijkt het een flat uit de jaren dertig. Zo bewaarde ze de originele vooroorlogse Cubexkeuken, ontworpen door architect Louis-Herman De Koninck.
Ook in de subtiele keuze van het meubilair herken je haar bewondering voor het vooroorlogse design. In de zithoek staan bijvoorbeeld twee zeldzame buismeubelen van de Belgische avant-gardearchitect Huib Hoste, die ooit publiceerde in De Stijl, het iconische tijdschrift van Theo van Doesburg. Dit interieur zit vol bijzondere meubelen en objecten. In de slaapkamer koos Vanessa bijvoorbeeld voor een antieke klismosstoel en staat er ook nog een bankje van Robsjohn Gibbings. Die legendarische designer ontmoette ze trouwens ooit als kind, samen met haar vader in Athene. Vader Jean De Meulder was eind vorige eeuw een van de toonaangevende interieurontwerpers in de lage landen en had een oog voor kunst en exquise oudheden. Als ontwerpster geniet Vanessa van die rijke bagage, wat haar interieur net die extra dimensie schenkt en het onderscheidt van wat je overal ziet.
“Ik heb dan wel voor interieurarchitect gestudeerd en deed tal van stages in het buitenland, maar voel me veeleer een ensemblier,” legt ze uit. De interieurarchitect heeft meer oog voor het praktische, de ensemblier heeft ook aandacht voor de stijl en de sfeer. “Natuurlijk moet een woning functioneel zijn, maar het gaat om meer, je moet ook voor een passende aankleding kiezen, van de gordijnen tot de kunstwerken of meubelen. Het is niet omdat je met een goede schrijnwerker werkt die overal kasten bouwt in huis, dat een decor mooi wordt”, legt ze uit.
Ze legt zich vooral toe op renovatieprojecten. “Daarbij is het belangrijk om de uitstraling van een gebouw te respecteren. Hier is dat een woning uit de jaren dertig, waarvan ik veel heb bewaard. Al die oude elementen maken deel uit van de ziel. Maar er is meer. De basis van een interieur mag best sober. Dat heb ik nog overgehouden uit het minimalisme à la John Pawson, maar de aankleding mag best rijker, met mooie materialen en trouvailles die ik met plezier samen met mijn klanten ga zoeken.”
Ze houdt ook van een zekere hiërarchie in het design en van de materialen : “Ontwerp niet alles met dezelfde hand en dezelfde materialen. Een keuken, badkamer of living hebben elk een iets andere stijl nodig, anders wordt een woning te glad en uniform. Dat is precies wat ik bedoel met de ensemblier, die legt accenten. Al deze plekken hebben ook een ander licht nodig. Zo is de living intiemer dan de keuken.” Vanessa richt niet alleen woningen in, ze heeft voor haar woning ook meubelen ontworpen, zoals stoelen, tafels en zitbanken. “Het is van belang dat je niet bij iedereen dezelfde designobjecten ziet, tegenwoordig is dat wel een probleem, veel interieurs verschillen amper van elkaar. Iedereen koopt in dezelfde winkel. Een interieur mag best iets exclusief hebben, dat je nergens anders ziet.”
Info : blossoms@telenet.be
DOOR PIET SWIMBERGHE & FOTO’S JAN VERLINDE
“Een keuken, badkamer of living hebben elk een iets andere stijl nodig, anders wordt de woning te glad en uniform”
“Het is niet omdat je met een goede schrijnwerker werkt die je kasten bouwt, dat het decor mooi wordt”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
