Mevrouw Taxichauffeur

Vaak uw eerste ontmoeting op buitenlandse bodem : Meneer/Mevrouw Taxichauffeur. Bron van informatie over de couleur locale. Deze week in Berlijn : Bettina Müller. “De Oost-Westgrens vervaagt.”

Opgepikt : Frankfurter Tor.

Aantal dienstjaren : “16, maar wel één dag per week. Ik rij enkel op zaterdag voor het taxibedrijfje van mijn vader. Door de week werk ik als gemeenteambtenaar.”

Klant vooraan of op de achterbank ? “Maakt me niet echt uit, babbelen doe ik sowieso wel.”

Veel vrouwelijke collega’s ? “Ik ben er nog geen tegengekomen, maar ik vermoed wel dat ze er zijn, ja. Het heeft absoluut voordelen : vrouwen zijn vaak heel blij dat ze met mij in de auto kunnen stappen, dan zijn ze iets meer op hun gemak. Het moet wel gezegd : de klanten die wegliepen zonder te betalen waren óók meestal vrouwen.”

Favoriete klanten ? “Ik neem iedereen mee die met mij wil rijden. In praktijk zijn dat vooral toeristen rond Alexanderplatz, oudere mensen die niet meer zo mobiel zijn en klanten die zich verslapen hebben en nog snel op hun werk moeten raken. Ik sta er telkens versteld van hoevéél mensen zich verslapen.”

Hotels : “Mensen met veel geld moeten vaak naar het Kempinskihotel. Mensen met weinig geld nemen geen taxi’s ( lacht).”

Wilde taxiverhalen ? “Ik moest ooit ’s morgens een man oppikken aan een casino die net een hele hoop geld gewonnen had. Hij stapte in de taxi met twee vrouwen, vrouwen die hij waarschijnlijk ook nog ging betalen, als je begrijpt wat ik bedoel. Hij vond mijn zonnebril maar niks, en eiste dat hij een nieuwe voor mij mocht kopen, anders wou hij niet uitstappen. Uiteindelijk is hij met mij naar Kaufhaus des Westen gereden en heeft me de duurste zonnebril gekocht die ze er hadden. Dat moet wellicht de meest vreemde ervaring geweest zijn.”

Radio of stilte ? “Ik heb altijd de radio op staan : Energy of Fritz, twee jongerenzenders, zo kan ik zappen als het reclame is.”

Stad zien veranderen ? “Ik merk dat de grens tussen het Oosten en het Westen aan het vervagen is. De stad groeit weer samen. En dan heb ik het niet alleen over de gebouwen en straten – je kunt nauwelijks nog zien of je in Oost of West rijdt – maar ook over de mentaliteit van de mensen. De Oost-Duitse mentaliteit van Berlijners die het communisme nog hebben meegemaakt, sterft langzaam weg.”

Liever ’s nachts of overdag ? “Mijn vader doet de nachten in het bedrijf. Er valt dan veel meer te verdienen : het is rustiger op de weg én er zijn veel meer klanten, zéker in een stad als Berlijn. De keerzijde is wel dat hij al drie keer is overvallen. Doe mij maar overdag, dus.”

Door Geert Zagers – Portret Felix Baumsteiger