U heeft het vast ook gelezen : toeristen die Frankrijk bezoeken hebben maar weinig goeds te vertellen over de inwoners van hun geliefde vakantiebestemming. Dat blijkt toch uit een onderzoek waarvan de Parijse Kamer van Koophandel recent de resultaten bekendmaakte. Zestien nationaliteiten werden ondervraagd, en alles wat ze konden vertellen, was dat de Fransen lui waren, slecht georganiseerd, irritant, onbeleefd, vijandig, agressief, arrogant, chauvinistisch, ongastvrij en ongeduldig.
Als ik in Frankrijk woonde, zou ik me in alle bescheidenheid afvragen wat die 62,4 miljoen toeristen dan wel jaarlijks in mijn land komen zoeken. Frankrijk is volgens de toeristische statistieken het meest geliefde vakantieland van veel Europeanen. Daarvoor zijn natuurlijk tal van redenen : natuur, cultuur, gastronomie, klimaat. Maar als je de Fransen zo verfoeit als blijkt uit dit onderzoek, betekent het dat je met je dikke portemonnee of met je volgeladen caravan voor een paar weken God in Frankrijk wil zijn met de mentaliteit van : ik kan me hier alles permitteren, maar hou de autochtonen buiten mijn gezichtsveld… Ik vraag mij af wat je te zoeken hebt in een land als de mensen je geen zier kunnen schelen. Is dat niet op zijn zachtst uitgedrukt arrogant ?
Zoals ieder jaar was ik de afgelopen weken op een Grieks eiland. Een middelgroot eiland waar ze zo’n 6000 à 7000 toeristen over de vloer krijgen in juli en augustus. Een plek dus die nog niet bedorven is. De cafés in de haven van de hoofdstad horen nog aan de Griekse jeugd, er zijn geen megadiscotheken, het aanbod in de winkels is zeker niet op de toeristen afgestemd. Het leven is er niet opgepoetst tot een ansichtkaart.
De eerste avond raak ik aan de praat met een paar Belgische jongelui die er al een week zijn. Volgens hen is er niets te zien, niets te beleven. Ze vertellen smachtend over hun vakantie van vorig jaar : aan de overkant van de Egeïsche Zee, waar de hotels reusachtige marmeren lobby’s hadden en glimmende badkamers. Je kon er heerlijk shoppen, de bezienswaardigheden waren er hapklaar verpakt in toeristencircuits, en iedereen sprak daar Engels of Duits of Frans.
En de service… die was er zoveel beter, de kelners bogen als knipmessen.
Ik ben er vast van overtuigd dat indien je aan dat soort mensen vraagt wat ze van de Grieken vinden, ze precies dezelfde antwoorden geven als die die de Fransen op hun bord hebben gekregen.
Het zal wel een illusie zijn, maar ik vind dat ze elkeen die de grens overschrijdt, zouden moeten leren vreemdgaan. Eerste les : het is niet omdat je betaalt, dat je je alles kunt permitteren. Bijvoorbeeld : op je strandslippers en in je zwembroek een bank binnenstappen in het centrum van een burgerlijk Grieks stadje is choquerend. Je doet dat in Dendermonde toch ook niet. Tweede les : het is niet omdat mensen eruitzien zoals u en ik dat ze ook (moeten) denken en doen zoals wij. Kijk eens naar jezelf door de ogen van de anderen, hoewel dat al een oefening voor gevorderden is. En probeer je maar eens in te denken dat je eigen dorp dagelijks overspoeld wordt door mensen die zoveel mogelijk willen krijgen voor zo weinig mogelijk geld. Want hebt u gezien wat de gemiddelde Belg uitgeeft op vakantie ? Nog geen tienduizend frank per persoon. Dus dat is pingelen, peuteren en krenterig doen. En dan verwachten we ook nog dat ze ons in Frankrijk of in Griekenland met open armen ontvangen.
Tessa Vermeiren
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
