Ik zit in een overgangsfase naar groter en grover werk, dat meer vanuit het materiaal en de techniek vertrekt dan vanuit het idee. Voor een nieuwe reeks schilderijen liet ik me inspireren door robotfoto’s. Zonder voorbereiding begon ik eraan, iets wat ik nooit eerder deed. Het helpt natuurlijk dat ik al duizenden koppen heb getekend. Vanwaar mijn fascinatie voor hoofden ? Aan het gezicht lees je de mens af. Ik ben geïnteresseerd in mensen ; gebouwen of natuur teken ik niet. Ik focus graag op emoties en gedachten.
Illustratie is vandaag niet meer in een vakje te stoppen. Ik heb collega’s die graphic novels maken, anderen werken met fotocollages. Wij zijn nu met beelden bezig. Het pure tekenen laat ik steeds meer los, omdat het te beperkend is.
Passeert er een trein, dan spring ik erop. Ik stort me graag in het onzekere om te zien waar ik uitkom. Tot nog toe is dat altijd een voordeel gebleken. Door me aan dingen te wagen waarvan ik niet weet of ik ze kan, ontdek ik nieuwe facetten van mezelf. Ik ben te onrustig om voor een systeem te kiezen.
Vijftig worden frustreert me. Ik wil nog zoveel doen. Ik geniet van wat op mijn pad komt en dat is op dit moment heel wat : een animatieproject, workshops illustratie die ik in de zomer aan collega’s in Armenië en in Tokio ga geven… Elke dag brengt weer iets anders.
Je moet wat aan het toeval overlaten. Geluk kun je niet forceren. Wél geloof ik dat je jezelf klaar kan maken voor het moment dat het geluk op je weg komt. Vroeger had ik meer de neiging om te manipuleren. Zonder resultaat. Het enige wat je kunt sturen, is je visibiliteit.
Mijn stijl is bepaald door mijn manier van denken. Ik ben begonnen als reclame-tekenaar. Gepokt en gemazeld in een wereld van concepten. Nog altijd biedt de fase van het visualiseren van een bizar idee mij de grootste voldoening. Pas daarna ga ik op zoek naar de vorm. Tekenen begint bij mij in mijn hoofd.
De interessantste dingen gebeuren buiten je tekening. Niet alles hoeft op je blad te staan. Dat breng ik mijn studenten aan de Koninklijke Academie van Antwerpen bij over het conceptuele illustreren.
“Being famous on Facebook is the same as being rich in Monopoly.” Een mooie uitspraak die ik onlangs tegenkwam. Wat betekenen 24.000 likes ? Het is nooit genoeg. Als ik me vroeger een publiek van vijfhonderd man voorstelde, wou ik ieder van hen behagen, maar zo werkt het natuurlijk niet. De déclic kwam er toen iemand zei : “Maak iets dat minstens voor één van die vijfhonderd interessant is.” Dat heeft me bevrijd.
Mijn jeugd was véél te harmonieus. (lacht) Komende uit een kunstenaarsfamilie, ben ik heel smooth door het leven gegaan. Maar ik geloof niet in het cliché dat je enkel vanuit frustratie kunst kunt maken.
Ik heb moeten leren snijden zonder dat het pijn doet. Vroeger, toen ik nog helemaal in de kinderliteratuur zat, had ik schrik om te bruuskeren. Een keerpunt was toen ik met Frank Adam aan de reeks Confidenties aan een ezelsoor begon. Vanaf dat moment durfde ik veel scherper te gaan. Zelf vader worden, speelde daar ook een rol in ; dat deed me inzien dat kinderen veel meer begrijpen dan we denken. Subtiel krabben is zoveel sterker dan choqueren à la Charlie Hebdo. De Poolse affichekunst heeft me getoond hoe je, via metaforen, iets scherps kunt zeggen zonder dat het onmiddellijk pijn doet.
Humor opent deuren. Mensen zijn ontvankelijker als ze om een tekening kunnen lachen. Ik zie mijn prenten als een grappige visuele quote, en dat hoeft niet per se vrolijk te zijn. Ik vergelijk mezelf soms met een nar.
Klaas Verplancke (° 1964) is illustrator. Zijn atelier staat in Brugge, maar de laatste jaren vertoeft hij ook geregeld in New York, waar hij o.m. voor ‘The New York Times’ werkt. Vorige week woonde hij er de inhuldiging van de Father Damien Way bij (hij tekende het portret van Pater Damiaan voor de gedenkplaat). ‘Headlines’, een nieuwe serie schilderijen, maakte hij voor de groepstentoonstelling ‘Image Five’ in Hoste Art Residence in Brugge, nog tot 30 juni. www.klaas.be
DOOR PETER VAN DYCK & PORTRET FRED DEBROCK
“Aan het gezicht lees je de mens af. Ik ben geïnteresseerd in mensen; gebouwen of natuur teken ik niet”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
