Als kind was ik bezeten van muziek en film. Mijn ouders baten bioscoop Beverley Screens uit in Knokke-Heist. Mijn keuze om in Parijs filmregie te gaan studeren, was dus geen plotse ingeving. Na mijn studies heb ik snel mijn draai gevonden als organisator van dansfeesten en clubeigenaar. In alles wat ik doe, ben ik ook bezig met het bepalen van een visuele identiteit en de vertaling daarvan naar fotografie en film – de ene passie gaat dus niet ten koste van de andere.
In mijn tienerjaren miste ik vaak de opwinding van de grootstad. Aan de kust evolueert het nachtleven immers heel wat trager dan in steden als Antwerpen en Gent. Ook daarom heb ik mijn schouders gezet onder initiatieven als de Kitsch Club, het We Can Dance-festival in Zeebrugge en nu het Knokke Fashion Weekend : om aan te tonen dat de kust er niet enkel is voor vakantiegangers, ouderen of mensen met geld, maar ook voor een jong en trendgevoelig publiek. Het voordeel daarvan is dat we weinig concurrentie hebben, al is het altijd een uitdaging om van nul te beginnen.
Ik ben een perfectionist die niet van half werk houdt. Toen we eind vorige zomer merkten dat we meer tijd nodig zouden hebben om het programma van het Knokke Fashion Weekend uit te werken, hebben we niet geaarzeld om het evenement van het najaar naar het voorjaar te verplaatsen. Voor gezichtsverlies ben ik niet bang : ik trek er liever wat meer tijd voor uit dan mensen teleur te stellen. Professionals in het uitgaansleven en de modewereld kennen mijn cv, de verwachtingen zijn hooggespannen.
Groter is niet altijd beter. Wanneer iets goed draait, is het verleidelijk om er een schep bovenop te doen, maar de vraag is altijd wat er dan overblijft van je oorspronkelijke uitgangspunt. Zo is het niet onze bedoeling om van We Can Dance een tweede Tomorrowland of Pukkelpop te maken. Dat zou niet alleen een weerslag hebben op de kwaliteit van het programma, omdat we dan een breder publiek moeten aanspreken, maar ook op het comfort en de gezelligheid ter plaatse. Idem voor de Kitsch Club en Magic. Zulke compacte zaken bieden het voordeel dat je makkelijker het overzicht behoudt en ook weet wie er over de vloer komt.
Een club uitbaten is een serieuze onderneming. Nachtenlang op de zwier gaan en verder de hele dag in bed liggen, hoort daar niet bij. Zeker niet omdat ik ook bezig ben met de creatieve concepten rond de clubs en zoveel andere dingen. Op weekdagen heb ik dus gewoon een kantoorbaan. Dat ik in het weekend werk terwijl anderen uitgaan, stoort me niet, en al helemaal niet wanneer ik zelf achter de draaitafel sta. Een zaal vol mensen die dansen en zich amuseren : op die kick drijf ik een week lang.
Het nachtleven zal zijn aantrekkingskracht nooit verliezen. Mensen zullen altijd behoefte hebben om hun zorgen even achter zich te laten en een stapje in de wereld te zetten, en daar kunnen economische omstandigheden en angst voor terreurdreiging niets aan veranderen. Al ben ik wel blij dat we in Antwerpen en Knokke gespaard gebleven zijn van toestanden zoals in Brussel, waar clubs verplicht werden om te sluiten of militairen aan de deur kregen. Dan blijven mensen misschien wel thuis, en dat is jammer. Als we allemaal bang op de bank zitten, dan hebben de terroristen bij voorbaat al gewonnen.
Ik ben gehecht aan variatie. Als ondernemer, dj of fotograaf zou ik misschien verder raken indien ik me fulltime op een activiteit zou storten, maar ik zou niet gelukkiger zijn. Ik ben elke dag met iets anders bezig, ik krijg creatieve prikkels uit diverse richtingen : kiezen zou voor mij neerkomen op verliezen.
John Noseda (30) friste de voorbije tien jaar het Belgische nachtleven op met fuifconcepten als Beaubar en verscheidene dancings. Zo is hij mede-eigenaar van onder meer de Kitsch Club in Knokke-Heist en Magic in Antwerpen. Hij is ook mede-oprichter van het jaarlijkse We Can Dance-festival in Zeebrugge en het Knokke Fashion Weekend, een nieuw mode-evenement dat plaatsvindt van 11 tot 13 maart. Noseda groeide op in Knokke-Heist en woont nu in Gent.
Info : www.knokkefashionweekend.be.
DOOR WIM DENOLF & PORTRET KAREL DUERINCKX
“Een zaal vol mensen die dansen en zich amuseren : op die kick drijf ik een week lang”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
