IJspralines

Van mijn schooljaren onthoud ik dat anderen verklikken niet erg cool is, maar de meningen zijn tegenwoordig verdeeld. In de sportwereld doen verklikkers als de Mexicaanse atleet Angel Guillermo Heredia koppen rollen, en ook de flikken houden van waakzaamheid. Zo verspreidde de Britse politie affiches met een oproep om ‘vreemde fotografen’ aan te geven, en mensen met meer dan één gsm. En terwijl in Nederland vorig jaar een gelijkaardige campagne liep rond terrorisme, vinden onze politici dat buren elkaar beter in het oog moeten houden. Een warme samenleving begint volgens sommigen blijkbaar met een blik over het tuinmuurtje of in de vuilnisbak.

Ook in de bioscoop is het opletten geblazen. Dat sexy loopje van uw favoriete filmster opnemen met de gsm, om het thuis voor eigen gebruik in te studeren, kunt u wel vergeten. De Kinepolisgroep lanceerde samen met de Belgian Anti-piracy Federation (BAF) vorige week immers een ‘oorlogsverklaring’ aan het adres van de zogenaamde camcorders en mensen die illegaal films opnemen in de zaal. Wie een ander erop betrapt en het bioscooppersoneel verwittigt per sms, ontvangt een pakket van vijf dvd’s. Voor de beloning moet u het dus niet doen, het is alsof Godiva plotseling M&M’s zou weggeven.

Ondertussen zijn we het gewoon dat bedrijven zich maatschappelijk engageren, en onder meer sociale wantoestanden en het milieu op de agenda zetten. Multinationals zijn daar vaak zelfs beter toe in staat dan nationale overheden, want vele problemen stoppen immers niet bij de landsgrenzen. Al evenzeer aanvaarden we dat bedrijven bij al dat engagement ook de consument inschakelen en ons een geweten schoppen. Herinner u hoe autoconstructeur Kia voetbalploeg FC Brussels dropte na racistische opmer- kingen van de voorzitter.

Toch is de jongste stunt van Kinepolis niet erg sympathiek. De antipiraterijactie van de beursgenoteerde groep dient immers vooral om de eigen, toch al gevulde kassa te beschermen. De 22 miljoen bezoekers in de bioscoopcomplexen in België, Frankrijk, Zwitserland, Polen en Spanje – een land waar het ten tijde van generaal Franco wemelde van verklikkers – leverden de groep in 2007 een omzet van ruim 210 miljoen euro op en ruim 14 miljoen euro winst. Die was bovendien vooral te danken aan duurdere tickets en de prijzige snacks en dranken in de complexen, want het bioscoopbezoek daalt jaar na jaar.

Nu is winst maken geen schande. Maar van een bedrijf dat louter uit eigenbelang mijn hulp inroept, wil ik ook wat in ruil. Dus vanwaar dan die tergend lange wachtrijen aan de drankenkassa’s, elke keer ik om ijspra-lines ga in een Kinepolisfiliaal ? Is het nu echt zoveel gevraagd om daar een mannetje meer te zetten, of zou dat het bedrijfsresultaat te veel naar beneden halen ? Wat er ook van zij, ook bij de lezers van Het Belang van Limburg kan de groep alvast weinig punten scoren. Volgens een poll op de website zou bijna drie op de vier lezers een op heterdaad betrapte filmpiraat níet verklikken. Vast allemaal mensen die zich hun schooltijd nog levendig herinneren.

Wim Denolf