In een onafgebroken stroom van parfumlanceringen moeten ook klassiekers steeds weer naar aandacht hengelen : met nieuwe geuraccenten laten ze neusvleugels trillen, bloedmooie flacons doen ogen blinken.

Spin-offs, interpretaties van succesvolle parfums dus, zijn vaak een budgetvriendelijke manier om het dwingende lanceringstempo vol te houden en opnieuw aandacht te krijgen voor oudere geuren. Een succesvolle tactiek die nu zelfs in de make-up wordt toegepast. Doordat de beschikbaarheid van het item in aantal en tijd beperkt is, krijgt het product een grotere exclusiviteit, wat nieuwe klanten en verzamelaars aanspreekt en trouwe fans blijft boeien. Een veelbeproefde formule dus, en daar wringt nu juist het schoentje. De parfumerie wordt verweten dat alles te veel op elkaar lijkt. De stroom spin-offs helpt daarbij niet echt. Herinterpretaties missen vaak persoonlijkheid en creativiteit, waardoor het imago dreigt te verwateren.

Voorzichtigheid is geboden, besefte Vera Strübi, directrice van de parfums Thierry Mugler. Hoewel verscheidene geuren die het afgelopen decennium zijn gelanceerd schatplichtig zijn aan Angel, hield Mugler zelf zich, op Angel Innocent na, ver van interpretaties van zijn paradepaardje. Wel wist de parfumeur met kunstige varianten op de stervormige flacon tien jaar lang telkens opnieuw de aandacht te trekken. En nu waagt het huis zich uiteindelijk aan de geur zelf. Strübi vroeg drie getalenteerde parfumeurs om een bloem toe te voegen aan de sensuele klassieker, die verrassend genoeg geen enkele florale noot bevat. “Ik vroeg hen om een ‘moderne Angel’ te maken, vrouwelijker en dat betekent tegenwoordig dus bloemiger.”

Olivier Cresp, Françoise Caron en Christine Nagel kwamen op de proppen met zeer verschillende, eigenzinnige creaties. Cresp, de vader van Angel, pikte voor Pivoine Angel één van de voorontwerpen weer op die hij meer dan dertien jaar geleden voor de oorspronkelijke geur maakte, en ging aan de slag met pioenroos. “Het is mijn favoriete bloem, die bovendien goed past bij de patchoeli en het kruidige karakter van Angel. Pioenroos ruikt wat naar meiklokjes, meiroos en egelantier en benadrukt de frisse noten en het groene krokante aspect.” Het resultaat is een erg toegankelijke geur die vrouwen zal aanspreken die het origineel wat te zwaar en te extravagant vinden. Françoise Caron heeft met Violette Angel wellicht de meest gourmandische creatie : ze gebruikte viooltjes. “Die zijn niet erg populair in de parfumerie, maar met een groene aanzet vermijd je dat oubollige poederachtige.” De echte Angel-fans zullen zich waarschijnlijk het meest vinden in Le Lys Angel van Christine Nagel : “Een lelie heeft een krachtige geur, net zoals Angel. Het gestileerde en het seksuele van die bloem evenaren de kwaliteiten van Angel.” Nagel vond het een hele uitdaging – “Angel is een monument !” – en boetseerde de compositie naar haar persoonlijke smaak, door de patchoeli en kruiden in te tomen en de suikernoten achterwege te laten, die ruimschoots gecompenseerd worden door het honingachtige aroma van de lelie. Het trio werd gebotteld in eenzelfde flacon, die duidelijk een knipoog is naar het oorspronkelijke de-sign, en waarvan enkel de kleur aangepast werd aan het bijbehorende parfum.

Oorspronkelijk had Strübi slechts één geur gepland, maar de drie voorstellen vielen allemaal in de smaak. “Ik kon niet kiezen en besloot om het trio als een soort bloementuin te presenteren.” Ze is gelukkig dat ze de briefing aan de parfumeurs bewust zo open mogelijk heeft gehouden : “Authenticiteit kun je niet dirigeren, door de verbeelding alle vrijheid te laten kregen we een harmonie van verscheidene interpretaties.”

Sexy klassieker

Ook Jean Paul Gaultier bezondigde zich nooit aan flauwe spin-offs, maar wist al die jaren de aandacht voor Le Classique levendig te houden door hem op tijd en stond in een ander kleedje te steken. Letterlijk. “Le Classique is de olfactieve link met Gaultiers modewereld”, vertelt Stephane Goret Dervailly, chef marketing en ontwikkeling van de parfumdivisie. “Elke seizoenseditie is geïnspireerd door de mode, zodat ook mensen die zijn kleding niet kunnen kopen of geen defilés kunnen meemaken, toch de mogelijkheid hebben de sfeer van zijn collectie op te snuiven.”

Na de lancering van Tout beau, tout propre, de make-up- en verzorgingslijn voor mannen, en de ontwikkeling van nieuwe communicatiecampagnes, besloot Gaultier om opnieuw de aandacht te vestigen op de vertegenwoordigende functie van Le Classique, met een speciale collectie : Le Défilé des Corsets. De flacon in een prikkelende outfit gestoken dus. “Op het ritme van de modewereld worden in het voor- en najaar zo drie van de meest spraakmakende korsetten uit Gaultiers carrière uitgebracht”, vertelt Stephane. Het eerste model is de Rock Star, geïnspireerd op de fameuze toeterbeha die Madonna droeg tijdens haar Blind Ambition-wereldtoer. Het kleinood komt half maart uit en is een waarheidsgetrouwe miniatuurkopie van het origineel : “Het telt exact hetzelfde aantal steken en zelfs aan de plooien die verschijnen wanneer je het draagt, is gedacht. Gaultier heeft echt op alle details gelet.” Voor het najaar koos men voor een flacon in het wijnrode korset in velours, het bekendste model uit de haute-couturecollectie. Een kopie van het oorspronkelijke vleeskleurige model dat Gaultier als kleine jongen in de kast van zijn grootmoeder vond, moet tijdens de eindejaarsperiode de flesjes sieren. In tegenstelling tot een gewone seizoenseditie blijven de drie uitgaven verkrijgbaar tot het einde van het jaar, zodat de toonbank dan een heuse catwalk vormt waarop de drie flacons defileren.

Jean Paul Gaultier zorgt met dergelijke animaties voor een perfecte synergie met de mode. En hoewel de vertegenwoordigende rol vooral aan Le Classique wordt toebedeeld, weerspiegelen ook de andere twee parfums belangrijke momenten in zijn modecarrière. De zeemanstrui van het mannenparfum Le Male, dat in 1995 gelanceerd werd, is een ander handelsmerk van de ontwerper, en als het ware zijn officieuze uniform. Fragile, dat in ’99 uitkwam, is de olfactieve tegenhanger van het haute-couturehuis dat hij twee jaar ervoor begon. Boven op de flacon prijkt een vrouwensilhouet in een soort sneeuwbol met gouden lovertjes. Ze draagt een lange strapless jurk in zwart velours, een replica van een bestaand model uit de collectie. “De zwoele tuberoosgeur spreekt een beperkter publiek aan dan Le Classique”, vertelt Stephane. “Het is meer niche, maar heeft wel een zeer trouw cliënteel. Net zoals haute couture.”

Behalve de drie korsetten, heeft Gaultier ook een nieuw parfum voorzien voor dit najaar. Wij gokken op een concept rond zijn nieuwe collectie, een soort hybride van haute couture en prêt-à-porter, die eveneens voor de herfst gepland is. n

Tekst Sofie Albrecht

De parfumerie wordt verweten dat alles te veel op elkaar lijkt. De stroom spin-offs helpt daarbij niet echt.