Thomas Caron is bedrijvig in de organisatie van het S.M.A.K., waar hij zich vooral bezighoudt met tijdelijke projecten. In zijn vrije tijd bezoekt hij tentoonstellingen, leest hij graag een boek (op zijn gemak) of spreekt hij af met vrienden. Koken is niet echt een hobby, het is meer een onderdeel van zijn relaxte manier van leven. Dat wil niet zeggen dat koken voor Thomas niet belangrijk is. Hij eet immers graag en omdat dagelijks op restaurant gaan geen optie is, probeert hij voldoende tijd uit te trekken om thuis iets deftigs te bereiden. Pastagerechten nemen een belangrijke plaats in, omdat je met deegwaren gemakkelijker kan variëren dan met aardappelen of rijst.

Thomas’ gerechten zijn meestal simpel. Zijn voorkeur gaat uit naar sobere bereidingen met niet te veel ingrediënten, waarin de producten smaken naar wat ze zijn. Hij heeft geleerd dat je niet op goede ingrediënten mag besparen. Hij koopt bijvoorbeeld een blok eersteklas parmezaan om te raspen in plaats van zakjes voorgeraspte kaas.

De kookkunst van zijn moeder heeft Thomas sterk beïnvloed. Zij is een ongelooflijk goede kok, waardoor de familie graag rond de eettafel samenkomt. Dat stimuleert haar dan weer om te experimenteren. Wanneer Thomas bij zijn moeder op bezoek gaat, helpt hij altijd mee met koken. Hij geniet dan van de ruimte in de keuken. Want zelf moet hij zich voorlopig nog behelpen met een minikeukentje. Hij droomt al lang van een royale keuken met een goede oven en voldoende plaats om het eten voor te bereiden.

Thomas woonde ook vijftien maanden in Barcelona. Daar heeft hij geleerd om puur te koken. Hij ging er naar de markt om prachtige verse vis en schelpdieren in te slaan en thuis op een eenvoudige manier te bereiden. Omdat vis en schelpdieren in België een stuk duurder zijn, is hij overgestapt op de Italiaanse keuken. Hij raspt courgette, bakt de groente met knoflook en dient ze op met pasta, parmezaankaas en olijfolie : eenvoudig, snel en lekker.

Thomas koos drie recepten volgens de loop van een dag uit zijn leven : een zuiderse boterham voor de lunch, vlees met pasta en een licht nagerecht voor ’s avonds.

De keuze van de wijn gaat naar een fles Logge Vasari, Chianti Colli Aretini 2005. Ooit kocht hij deze wijn (4,99 euro bij Delhaize) omdat hij dezelfde naam draagt als de zestiende-eeuwse schilder/kunsthistoricus Giorgio Vasari. De wijn bleek een meevaller en staat sindsdien geregeld bij Thomas op tafel.

Door Pieter van Doveren / Foto’s Diane Hendrikx