VORIGE WEEK STARTTE DE ZESDE EDITIE VAN TAFELEN MET EEN HART VOOR KINDEREN : EEN RESTAURANTACTIE TEN VOORDELE VAN DE NGO PLAN BELGIË EN HET PEDAGOGISCH CENTRUM WAGENSCHOT. AMBASSADEURS PASCALE PLATEL EN KOEN WAUTERS LICHTEN HUN ENGAGEMENT TOE.
Met 120 zijn ze intussen, de restaurants die tot 15 november deelnemen aan Tafelen met een hart voor kinderen : van Oostende tot Hasselt. Wie in zo’n restaurant een gerecht of een menu “met een hart” bestelt, steunt meteen twee projecten voor kinderen.
De opbrengst wordt netjes verdeeld tussen Plan België, dat met de centen een schoolproject in Niger financiert, en het Pedagogische Centrum Wagenschot in Eke- Nazareth. Dat biedt beroepsopleiding of hulp aan jongeren met emotionele en gedragsstoornissen of andere ernstige moeilijkheden en zal het geld gebruiken voor de afwerking en inrichting van nieuwe faciliteiten. De actie wordt op 19 november afgesloten met een culinair slotgala in het ICC Ghent, waarvan de opbrengst eveneens verdeeld wordt.
Gezichten van de actie zijn Koen Wauters en Pascale Platel. Wauters werd zelf planouder in 1997 en is sinds 2003 het uithangbord van de organisatie, Platel is meter van Wagenschot sinds 2009. Kreeg eerstgenoemde het engagement voor minderbedeelden thuis mee, via een ’tante nonneke’ dat jarenlang in Zaïre en Burundi werkte, dan ging Platel vooral uit nieuwsgierigheid in op de uitnodiging van het pedagogisch centrum. “Ik kom zelf uit een heel beschermd gezin”, bekent de theateractrice. “Moeilijk opvoedbare kinderen waren een totaal nieuwe wereld voor mij. Ik wilde weten wat daarachter zat, hoe sommige jongeren in de problemen belanden. Mijn drijfveer was dus puur egoïsme. Al raken de gesprekken met de bewoners van Wagenschot me elke keer diep. Ze voeden me en confronteren me met waar het in het leven echt om draait. Na zo’n dag in Wagenschot kom ik altijd met een groot hart thuis.”
Hoe gaan jullie om met voorstellen van andere organisaties ?
Koen : Ik werk graag mee aan benefiet- acties, maar op voorstellen voor andere langdurige projecten zeg ik nee. Hoe nuttig en noodzakelijk die ook zijn, voor mij was het altijd duidelijk dat je beter niet te veel heren dient. Een mens kan zich niet vijf keer even sterk engageren en de boodschap telkens even goed overbrengen. Andere organisaties vragen me trouwens zelden om hun campagnegezicht te worden, net omdat iedereen me kent als ambassadeur van Plan.
Pascale : Bekende gezichten lijken al gauw op een winkeltje in goede doelen. Ik ontvang zelf ook voortdurend aanvragen om meter van acties en organisaties te worden, al ben ik niet eens zo’n goede keuze. Mijn leven is te chaotisch om me geregeld voor een goed doel in te zetten en daar trouw aan te blijven. Hoe ouder ik word, hoe groter ook de neiging om op mijn gevoel af te gaan. Ik weet op voorhand al dat ik zo’n opdracht alleen volhoud als ik echt enthousiast ben. Schuldgevoelens ? Daar heb ik geen last van. Een meterschap is een keuze, geen morele verplichting. Bekende koppen verschillen op dat vlak niet van andere mensen.
Koen : Met die nuance dat muzikanten of acteurs mensen af en toe echt kunnen raken. Dat vergroot de kans dat het publiek ook naar hen zal luisteren als ze over kans-armoede, hongersnood of andere problemen praten.
Hoe combineren jullie die ambassadeursopdracht met jullie eigen agenda ?
Pascale : Repetities en andere verplichtingen maken het onmogelijk om overal aanwezig te zijn. Daardoor mis ik kansen om Wagenschot te steunen en daar voel ik me schuldig om. Maar van dwang of vaste afspraken is geen sprake. Het centrum doet af en toe voorstellen, en het staat me vrij om daar op in te gaan. Maar Wagenschot ondersteunen is voor mij geen werk. Het is veeleer een avontuur waar ik met plezier tijd voor uittrek.
Koen : Ontwikkelingssamenwerking is een complex onderwerp dat niet aan acute noodsituaties gelinkt is. Ik krijg dus niet zoveel kansen om Plan België onder de aandacht te brengen. Als je twee keer per jaar aan de bel kunt trekken en daarmee de media haalt, mag je tevreden zijn. Bovendien gaat de nood aan ontwikkelingssamenwerking niet weg – het thema zal nog lang op de agenda staan. Je moet dus vermijden dat mensen zeggen “daar zijn ze weer”. Elke maand om aandacht vragen zou gewoon nefast zijn.
Pascale : Ze zouden beter iemand nemen die graag recepties en winkelstraten afdweilt, denk ik soms. Daar ben ik zelf niet zo goed in. Ik beschrijf wel graag wat ik voel als ik Wagenschot bezoek, wat mijn gesprekken met die jongeren met me doen, maar voor zwaarwichtige debatten ben ik niet gemaakt. Wagenschot weet wat me ligt, wat het van me kan verwachten, en dat respecteert het centrum.
Koen : Ik zou graag vaker reizen naar de landen waar Plan België actief is. Dat vraagt meteen veel tijd, maar het vergroot aanzienlijk je geloofwaardigheid bij het publiek. Beschrijven wat je met eigen ogen hebt gezien, dat werkt nog altijd het best.
Velen vrezen dat het steeds moeilijker wordt om mensen warm te maken voor goede doelen. Hoe voelen jullie dat aan ?
Pascale :Ik ben optimistisch. Al was het maar omdat we zoveel beter geïnformeerd zijn dan vroeger. Er gaat veel mis in de wereld, maar de reactie daartegen is ook groot. Kijk naar jongeren en hoe bewust zij met sommige zaken omgaan. Mijn zoon is dertien jaar, en als ik bij het tandenpoetsen de kraan laat lopen, geeft hij me een standje.
Koen : Ik hink op twee benen op dat vlak. Mensen zijn in mijn ogen dikke egoïsten, steeds meer zelfs. Maar iedereen kan op elk moment ook een ander gelaat tonen. Kijk wat Music For Life allemaal losmaakt of de hulp die mensen boden na het Pukkelpopdrama. Aan zulke kleine dingen trek ik me op. Een project dat een Afrikaans dorp proper water geeft, is trouwens niet zo kleinschalig. Dat verandert het leven van honderden mensen op een heel concrete manier.
Pascale : Het klinkt nogal katholiek, maar mensen doen volgens mij niets liever dan te helpen. Ze zitten haast te wachten op organisaties en campagnes die hen op de juiste manier aanspreken. Helpen bezorgt iedereen toch een goed gevoel ? Het lijkt absurd dat je eerst geld moet uitgeven en marketeers moet inzetten om giften te ontvangen, maar het werkt : mensen wíllen geraakt worden.
–
Info : www.tafelenmeteenhartvoorkinderen.be, www.planbelgie.be,www.wagenschot.be.
DOOR WIM DENOLF – FOTO’S WOUTER VAN VAERENBERGH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
