DEZE WEEK : CÔTES DU RHÔNE (1)

Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Chateau Simple (380), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt.

Terwijl bordeaux met zijn chateaus en zijn Chinese prijzenopstoot toch altijd wat afstandelijk overkomt en bourgogne met zijn vele schortgrote perceeltjes en zijn vele, stevig geprijsde, zure wijntjes een indruk laat van grijnzende oplichterij, oogt de Rhônevallei altijd gezellig en gebruiksvriendelijk. En wijn is er genoeg : de Rhônevallei is de tweede grootste AOC van Frankrijk, het klimaat is er constant, de mistral blaast het vocht weg en de rottigheid droog, en de prijzen blijven vriendelijk. Daarbij komt dat de millésimes 2010, 2011 en 2012 er uitzonderlijk zijn (zie Chateau Simple van 17 oktober 2012).

De naam Côtes du Rhône is wel wat speciaal. Logischerwijs zou je denken dat deze wijn op de hellingen aan de Rhône-oevers wordt geproduceerd. Niets is minder waar. De buurt van de gemeente Gigondas waar veel Côtes du Rhône wordt gemaakt, bijvoorbeeld, ligt meer dan twintig kilometer van de Rhône verwijderd. Het is een Franse obsessie om het product en de streek te vereenzelvigen. “Drink nog wat bordeaux!” Bij ons zou een uitdrukking als “neem nog wat Ardennen” als we Ardense ham bedoelen, compleet onbegrijpelijk overkomen. In Frankrijk is zoiets heel gewoon. De naam Côtes du Rhône moeten we dus niet te letterlijk nemen.

Rhônewijnen – we beperken ons tot de rode – vormen geen eenheidsworst. Er is een duidelijke hiërarchie van types en appellations. De onderste trap is Côtes du Rhône, zonder meer. Het AOC-decreet dateert van 1937 en werd verbeterd in 1996. Het betreft 41.000 hectare in wel 170 gemeenten, voor het overgrote deel in de zuidelijke vallei (ten zuiden van Montélimar). Het maximumrendement is 52 hl/ha en het alcoholgehalte minstens 11 vol.- %. De regelgevers van het INAO bevorderen grenache, syrah en mourèdre en drukken de carignandruif wat weg : in de gewone rode Côtes du Rhône moet minstens 40 procent grenache verwerkt zijn.

Dan komt Côtes du Rhône Villages : 8000 hectare verspreid over 96 gemeenten. Het decreet van 1996 werd aangevuld in 2005. Het maximum hectarerendement is 45 hectoliter, het minimale alcoholgehalte 12 vol.- %. De wijn moet gemaakt zijn van minstens 50 procent grenache en minstens 20 procent syrah en/of mourvèdre. Achttien van deze gemeenten mogen ook hun naam op het etiket zetten, bv. Cairanne, Rasteau, Sablet… Dan is het maximum toegelaten rendement 42 hl/ ha en het alcoholgehalte minstens 12,5 vol.- %.

Het derde en hoogste appellationniveau is dat van de cru’s, waarvan Châteauneuf-du-Pape de bekendste is. Verder hebben we in de zuidelijke Rhône de cru’s Gigondas, Lirac, Vacqueyras Beaune-de-Venise (sinds 2005) en Vinsobres (sinds 2006). Hier zijn de productievoorwaarden nog wat strenger. Cru-wijnen uit de Rhône moeten passen bij stevige gerechten zoals stoofpotten, eendenfilet, eekhoorntjesbrood en gebak van zwarte chocolade.

DOOR HERWIG VAN HOVE