De truc met de loft

Het principe is geniaal in al zijn eenvoud: een woonruimte in een oud Gents pand die door middel van transparante schuifwanden in een oogwenk kan worden omgebouwd tot kantoor, fashion studio of fotodecor. Wonen en werken zijn hier compleet in harmonie.

Hilde Bouchez en Katia Vlerick / Foto’s Vercruysse & Dujardin

Al tien jaar zijn Dirk Standaert en Séverine Willems geliefden, en altijd hebben ze geweten dat ze op een dag samen een bedrijf zouden beginnen. Hij is gepassioneerd door informatietechnologie, zij door modefotografie, en dus besloten ze hun creativiteit te bundelen in Odisé, een fashion studio. Concreet wil dit zeggen dat ze beginnende modellen, fotografen, visagisten en modeontwerpers een forum bieden. Ze verzamelen jong talent en organiseren shootings, waarvan ze de foto’s publiceren ze op hun odise.com-website. Omdat ze het liefst wilden wonen en werken in één multifunctionele ruimte, kochten ze drie jaar geleden een loft.

Séverine: “We kochten de ruimte als casco, zodat we ze helemaal naar onze levensstijl konden inrichten en in principe elk detail konden bepalen. Op een dag bladerden we door Weekend Knack en stootten we op een interieur van Wim Depuydt. We werden onmiddellijk aangetrokken door zijn creatieve architectuur, waarvan de functioneel ingerichte keuken en de verplaatsbare kinderkamers in de reportage een voorbeeld waren.” Dirk: “De aankoop van de loft was vooral een professionele investering. We wilden er niet alleen wonen, maar ook ons kantoor vestigen, shootings organiseren en klantenmeetings houden. De ruimte moest met andere woorden zo multifunctioneel mogelijk verbouwd en ingericht worden. InWim zagen we dearchitectdie onzewensen op een creatieve manierzou kunnenvervullen.”

Wim Depuydt: “Ik was eigenlijk niet erg opgetogen over de manier waarop de projectontwikkelaar het oude gebouw tot lofts had omgebouwd. Het zat hem in kleine details, zoals de afwerking van de ramen of de kleurenstudies van de buitengevels. Het gebouw had volgens mij veel meer capaciteiten. Ik vond de context dus niet mooi, maar kon er vanzelfsprekend niets meer aan veranderen. Dus heb ik getracht de loft daar als het ware los van te zien, ben ik de ruimte gaan beschouwen als een lege doos.”

Daarvan vertrekkend legde de architect een basisidee voor aan Dirk en Séverine: het plaatsen, in de langsrichting, mee met het invallend licht, van een rechthoekig vast volume in de eerste helft van de ruimte. Die smalle balk organiseerde de ruimte vanzelf in vier delen: vooraan de hal, links de keuken, rechts het bureau en achteraan een ruime leefruimte. Vooraan en achteraan kreeg de balk telkens één glazen schuifwand, waardoor de verschillende ruimtes met elkaar communiceren.

Wim Depuydt: “Het concept is eigenlijk heel simpel maar biedt tal van mogelijkheden om de ruimte in te delen naargelang de behoeften van de bewoners. Wanneer men klanten wil ontvangen, sluit men het keukengedeelte af, de bezoeker komt van de hal het bureau binnengewandeld. Eventueel schuift men ook de achterste wand dicht, zodat de leefruimte onzichtbaar blijft. Komen er vrienden over de vloer, dan gebeurt het omgekeerde: het bureau wordt volledig afgesloten, men komt van de hal door keuken de living binnen enzovoorts. Van meet af aan zag ik het niet als mijn taak de ruimte vorm te geven, ik wou het vrije plan polyvalent organiseren.”

Dirk en Séverine waren meteen te vinden voor dit idee en de architect werkte het verder uit. Aan de kant van de keuken werd de rechthoek de ophanging voor de keukenkasten, aan de kant van het bureau een steunpunt voor een werkblad. Centraal door de rechthoek loopt een trap naar boven, naar de mezzanine. Op deze verdieping verdeelt het topje van het volume de ruimte in twee delen: aan de ene kant is er de slaapkamer en aan de andere kant de badkamer. Overal in en rond het blok is er optimale ruimtebenutting. Onder de trap werd een bergruimte voorzien, en op de mezzanine fungeert het volume langs de ene zijde als badkamerkast en aan de slaapkamerkant als boekenrek.

Dirk en Séverine zijn zeer tevreden over het resultaat. Séverine: “We kunnen de indeling van de loft regelen zoals we zelf willen. In feite is alles hier polyvalent. De dinertafel doet bijvoorbeeld ook dienst als vergadertafel en wanneer de zetels aan de kant staan, is er genoeg ruimte om op een comfortabele manier een shooting te doen.” Dirk: “In feite heeft niet alleen de architect maar ook de schrijnwerker hier fantastisch werk geleverd, het geheel was een complexe puzzel die alleen door een bekwame vakman met oog voor precisie in elkaar kon worden gezet.”

Doordat zoveel functies zijn geïntegreerd in de centrale module, ging geen enkele kubieke centimeter verloren. Bovendien werden de wandkasten zo ontworpen en uitgevoerd dat ze bijna opgaan in de wanden.Al wordt er zowel geleefd als gewerkt, dat laatste soms zelfs dag en nacht, toch ademt deze loft sereniteit en rust uit. Dit heeft veel te maken met de optimale benutting van de ruimte, maar ook met de minimalistische inrichting. Séverine: “Ik hou van het minimalisme, maar evengoed van wat meer barokke stijlen. Mijn brede smaak komt me goed van pas in mijn werk. Ik doe niet alleen modefotografie, maar verzorg ook de styling. Daar kan ik alle stijlen waar ik van hou in kwijt.” Dirk: “Voor sommigen is een loft zoals deze misschien wat te koel om in te wonen. Maar vanuit een professioneel oogpunt is dit een zeer goede investering geweest. Ik denk dat we voor onze doeleinden een goede keuze hebben gemaakt, we hebben het ons in ieder geval nog geen seconde beklaagd. Er is ruimte voor zakelijkheid, bedrijvigheid, intimiteit, ontspanning en rust.”