De top van het wooncomfort

www.molteni.it, +39 0362 35 91. In België : Sélections B&Co, 02 344 00 49.

De manier van doen en denken van de mensen hier in Brianza staat dichter bij die van de Noord-Europeanen”, zegt Francesca Molteni. En haar neef Andrea voegt eraan toe : “In feite zijn wij calvinisten.” Giovanni, Pietro, Carlo, Francesca en Andrea Molteni zijn vijf van de acht kleinkinderen van Carlo Molteni, stichter van de beroemde gelijknamige groep in Giussano. Deze derde generatie studeert of studeerde in Milaan economie, filosofie, milieu-engineering of architectuur. Geen van hen werkt tot nu toe in het familiebedrijf, in tegenstelling tot hun ouders. De kinderen van de stichter ( Carlo, Piero, Luigi en Mariangela) zijn inderdaad in het bedrijf gekomen.

Luigi overleed twee jaar geleden, de familie heeft dat verlies nog altijd niet verwerkt. Carlo is woordvoerder van zijn broer en zus. Hij glimlacht bij de uitspraak van zijn kinderen en neven over dat calvinisme. “We doen wat we moeten doen en maken alles af wat we begonnen zijn. Ik denk dat het een karaktertrek is van de mensen uit de streek, niet alleen van de Molteni’s.”

Je hoeft hier het kluwen van wegen in en rond Meda maar af te rijden om te zien hoezeer de meubelindustrie geconcentreerd is. Met de merken Unifor (kantoormeubelen) en Dada (keukenmeubilair) erbij, stelt de groep Molteni 600 mensen tewerk in drie productie-eenheden. Ze halen een geconsolideerde omzet van 180 miljoen euro per jaar. “Wij behoren tot de eersten in Italië en wij willen tot de eersten ter wereld behoren”, zegt Carlo.

De groep heeft ook activiteiten die minder bekend zijn bij het grote publiek, zoals kantoor- en hotelprojecten. En een voet in huis op scheepswerven, voor de inrichting van cruiseschepen, met auditoria in hout als grote specialiteit.

Voor Carlo Molteni is zijn werk zijn leven. Hij herinnert zich nog hoe hij als kind na schooltijd altijd in de fabriek te vinden was en dat hij niets leuker vond dan de werklui een handje toe te steken. Een project dat hij koestert, is de wederopbouw van La Fenice, het theater van Venetië, dat in 1996 door brand werd verwoest. Dat heeft ook te maken met zijn genegenheid voor de onlangs overleden architect Aldo Rossi, met wie hij veel samenwerkte. Hij zal diens werk dus voltooien, maar vooral wil hij een bijdrage leveren tot een symbolische werf. “Wij voeren al het houtwerk uit : de draagstructuur, de vloeren, alles wat vroeger ook in hout was.” In de kantoren van Molteni staat de laatste houten stoel uit de La Fenice. “Hij was in herstelling en ontsnapte zo aan de brand. We hebben nu wijzigingen aangebracht in de rugleuning en de armsteunen, zodat hij wat breder en comfortabeler is zonder meer plaats in te nemen. De mensen waren toen wellicht tengerder dan nu.”

Dat Carlo, zijn broers en zijn zus na hun universitaire studies in de fabriek van hun vader gingen werken, leek de natuurlijkste zaak ter wereld. Maar : “Ik denk net als de nieuwe generatie dat de wereld veel complexer geworden is, dat het nodig is zich daar een goed idee van te vormen door elders te gaan werken. Zij zullen ook ervaring opdoen. Sommigen zullen later naar dit bedrijf komen. Maar wie daar geen zin in heeft, doet beter iets anders.”

Wat de hele familie gemeen heeft, is een voorliefde voor Brianza en een passie voor Italië, al trekt de ene liever naar de Dolomieten en de andere liever naar de Costa Smeralda. Bij de jongeren is Rome favoriet omdat daar momenteel veel gebeurt. Rome verandert sneller dan Milaan. Carlo Molteni houdt van heel Italië, “te beginnen bij de Italianen, het beste dat Italië voortbrengt, maar met een voorbehoud voor de logge bureaucratie, die aan de waanzin grenst.”

Teksten en foto’s Jean-Pierre Gabriel