DE RAZERNIJ IS VOORBIJ

Waar staat Mureille Scherre na tien jaar La Fille d’O ? “Ik heb een trein en ik moet er rails onder leggen.” Ze leerde in die periode hoofdzaak van bijzaak te onderscheiden, maar ze heeft nergens spijt van.

Vanaf de start van La Fille d’O in 2003 was Murielle Scherre overal. Ze werd de gedroomde gaste voor praatprogramma’s als het over seks ging. Ook al ging het niet over seks, dan nog werd ze uitgenodigd om over seks te praten. Murielle leek op weg om het hippere jonge zusje van Goedele te worden. Permanent op de barricades. Tot ze drie jaar geleden besliste om zich enkel nog met lingerie bezig te houden.

Murielle Scherre : “Sindsdien moet ik alle dagen huilen, huilen ! (lacht) Mijn speelveld is een beetje verkleind. Nu ja, als je zeven jaar allerlei dingen mag doen in het lang en het breed, dan heb je het wel even gehad : de initiële razernij is wat voorbij. Dan kun je zeggen : ‘Even focussen en alleen nog lingerie maken.’ Daarmee en daarom is het begonnen, dat mag ik gewoon niet vergeten.”

La Fille d’O heeft met andere woorden de puberteit overleefd. “Al zit ik persoonlijk nog altijd een beetje in mijn puberteit ! Maar ik ben toch al wat ouder en slimmer geworden. Nog altijd even enthousiast, dat wel. Je mag dat roekeloos noemen, dat is ook goed. Ik vind dat een heel moeilijke oefening om tegelijkertijd spontaan en gepassioneerd te blijven, maar toch gestructureerd te beginnen werken. Al kan ik al veel beter hoofdzaak van bijzaak onderscheiden.”

Dat leerde ze van haar dochtertje Rocci Lia. “Dat is heel dwangmatig aan een kind. Als ze honger heeft, heeft ze honger. Al de rest wordt bijzaak. Dat heeft mij echt veel deugd gedaan.”

Het zijn zorgen voor later – Murielles dochter is nog geen twee – maar ooit gaat dat meisje de sekscapades van haar moeder kunnen lezen én bekijken. Kruisverhoor is een soort logboek over Murielles bedavonturen met 57 mannen, en er is uiteraard de veelbesproken film J’fais du porno et j’aime ça. Zijn er dingen waar de ontwerpster inmiddels spijt van heeft ? “Nee. Nee. Nee. Ik zou mij daar zorgen over kunnen maken. Maar toen ik die dingen aan het maken was, heb ik ook niet gedacht : wat gaat er gebeuren als ik ooit een kind heb ? Mensen vroegen ook vaak : hoe ga jij ooit nog aan een vent raken ? Maar ik heb altijd alles vanuit mijn gevoel gedaan. Dan kun je geen spijt hebben. Ik sta nog overal achter en als mijn dochter daar vragen over heeft, mag ze die rustig stellen. Dat is gewoon een deel van wie ik ben. Het zou al raar moeten draaien mocht ik tegen die tijd helemaal iemand anders zijn geworden.”

DWAAS VROUWMENS

De constante media-aandacht deed mensen geloven dat ze het enkel daarom deed : aandacht. Zo gaat dat als je constant in de kijker loopt. Elke vorm van nuance valt weg. Maar de echte drijfveer van Murielle blijkt vooral : mensen een goed gevoel geven over zichzelf. Door lingerie en door dingen bespreekbaar te maken. Hoewel ze naar eigen zeggen iemand is die zeker is van zichzelf (“Ik denk niet oh, wat ben ik prachtig, laat dat duidelijk zijn, maar ik heb wel vertrouwen in mezelf”) begon ze zich té zelfbewust te voelen. “En geloof het of niet : ik sta niet zo graag in de kijker. Echt niet. Da’s ook de reden waarom ik niet onder mijn eigen naam ben beginnen te ontwerpen. Omdat het niet over mij gaat. Het gaat over hetgeen ik doe.”

Maar Murielle ziet eruit zoals ze eruitziet : een liefdeskind van rock-‘n-rollgod Keith Richards en pin-up Bettie Page, iedereen zal haar gezien hebben. Dat was ongetwijfeld al van vóór de opstart van La Fille d’O het geval, sindsdien had iedereen ook nog eens een mening over haar. “Ja, ik deed veel dingen in de media, maar zoals ik al zei : het ging nooit over mij. Of ik wou toch niet dat het over mij ging. Dat is ook de reden waarom ik mij wat ben beginnen in te houden qua kledingstijl. Vroeger liep ik echt met redelijk waanzinnige kleren rond. Uitgaan in de nineties, ik moet er geen tekeningetje bij maken. Maar toen zat ik nog onder de radar. Terwijl het nu is van : ‘Oh, da’s die van La Fille d’O !’ Soms zou ik het liefst van al willen opgaan in de achtergrond. Maar sinds kort denk ik : Godverdomd, gij dwaas vrouwmens ! Waarom ga jij je inhouden ? Stop met erover te malen. En doe iets aan waar je blij mee bent.”

“Gisteren droeg ik Wolfordpanty’s met een zotte print en een short met nog een zottere print. Ik dacht : het klopt voor geen meter, maar ik voel het gewoon ! Ik kreeg wel de hele dag blikken à la : heb jij geen spiegel thuis, of zo ?”

MERCI

Wanneer ik haar vraag wat de hoogtepunten waren van de afgelopen tien jaar La Fille d’O, heeft ze het niet over de beroemdheden die haar lingerie dragen (Lady Gaga, M.I.A.), haar winkel in Gent of het feit dat haar merk goed verkoopt in Selfridges in Londen. Ze vraagt me of ik de nieuwe folder al gezien heb. De binnenkant is een collage van allerlei vrouwen in lingerie van La Fille d’O. “We hebben in die tien jaar enorm veel foto’s binnengekregen. En we wilden iedereen bedanken die vakantiefoto’s heeft gedeeld – al die huis-, tuin- en keukenfoto’s en de onwaarschijnlijke fotoshoots die mensen soms doen in hun lingerie. Ik vind dat heel merkwaardig : niet alleen foto’s maken van jezelf in lingerie, maar ze ook nog opsturen ! Dat vind ik echt straf. Ik vraag mij echt af of andere merken die ook krijgen. Wij hebben gi-gan-tisch veel van die foto’s.”

Is het kort door de bocht om te stellen dat Murielles grootste missie – vrouwen vertrouwen geven in zichzelf via lingerie – geslaagd is ? “Je moet al redelijk sterk in je schoenen staan om te snappen wat wij doen. Niet omdat we een moeilijk product maken, maar omdat wij mensen echt met hun lijf confronteren. De lingerie is heel vaak transparant en de beha’s zijn niet voorgevormd. Wij hebben niet als filosofie : ‘Oei, jij hebt maar een B, daar gaan we een C van maken !’ En so what dat je de vorm van een tepel door je T-shirt ziet ? Ik zie je neus toch ook ?”

Ook om lingerie te gaan passen in haar Gentse boetiek moet je sterk in je schoenen staan. Murielle besloot de paskamer zo in te richten dat vrouwen elkaar kunnen zien. “De paskamers zijn afgesloten van de straatkant, omdat je uiteraard privacy moet garanderen, maar onderling kun je elkaar zien staan, ja. Ik vind het belangrijk dat mensen kijken naar zichzelf, maar ook durven kijken naar andere mensen. Dat is niet evident, hé. Dat is vaak confronterend. Maar ik ben niet van plan om dat veranderen. Want als ik tegen klanten zeg : ‘Je hebt kweetnie hoe schone billen of borsten’, dan denken ze : ‘Jaja, je staat mij hier gewoon onderbroeken aan te smeren.’ En dat kan ik niemand kwalijk nemen want als ik in een winkel ben, denk ik dat ook vaak. Maar wat ik niet kan beïnvloeden – of ik zou ik al zeer gehaaid moeten zijn – is dat een andere klant naast je staat en zegt : ‘Dat ziet er echt geweldig uit’ of ‘Amai, fantastische borsten’. Dat is gewoon onbetaalbaar. Dat is de beloning voor mensen die zich letterlijk en figuurlijk blootgeven.”

OOSTENDE

Het jongvolwassen worden van het merk La Fille d’O ging gepaard met een verhuizing naar Oostende. Ze woont er in een oude loods, samen met haar lief en dochter. “Ik zit daar goed. Ik zeg niet dat ik daar voor de rest van mijn dagen ga blijven, maar ik vind het er echt aangenaam. De zee is magisch. Ik dacht veel te lang dat je daar alleen naartoe kon gaan als het mooi weer was. Maar gewoon het feit dat ze daar ligt, de zee, dat is tof. Gewoon dat. Ik zit dicht bij de zee. Ik zie ze niet van thuis, maar ik zie het kanaal, het dok. Daar wonen we : aan de vismijn. Een heel rauwe buurt, de rudimentaire kant van Oostende. ‘Ons’ hoekje strand is een soort natuurstrand aan de duinen. Het is niet toeristisch, er komt niemand rond met boules de Berlin, er is niks. Alleen het strand en verder niets.”

Het woord ‘focus’ valt een paar keer tijdens ons gesprek. Zowel als het over haar professionele leven gaat als over haar leven thuis. En de toekomstplannen ? “Structuur is zeer zeker een toekomstplan. Ik ben tien jaar geleden een merk begonnen, maar ik moet nu een bedrijf beginnen. Ik heb een trein en ik moet er rails onder leggen, daar komt het op neer. Maar je moet op termijn wel misbaar worden. Ik denk dat dat belangrijk is.” Denkt ze al zover vooruit ? Aan ooit het bedrijf overlaten ? “Daar ga ik nog niet over nadenken, daar zullen we het over tien jaar eens over hebben.”

De recentste collectie van La Fille d’O, 30BPM, is te koop in Burgstraat 21, 9000 Gent

LEEN VAN SEVEREN & FOTO’S CHARLIE DEKEERSMAECKER

“Ik sta niet zo graag in de kijker. Echt niet. Da’s ook de reden waarom ik niet onder mijn eigen naam ben beginnen te ontwerpen”