De prik van de horzel

Met de trend van de maand, het kleurenpalet van het seizoen en de retro-look van het moment, wat die ook moge zijn, houden ze zich niet bezig. Het Londens duo “Vexed Generation” denkt na over luchtvervuiling, politiek en bewakingscamera’s. En daarnaast, of daarom, maken ze ook kleren.

Adam Thorp en Joe Hunter, het tweetal achter het momenteel flink opkomende label Vexed Generation, zijn bezeten van informatie en statistieken. Maar niet zozeer de cijferlijsten van hun eigen omzet of verkooppunten. Ook wat er verder in de modewereld gebeurt en beweegt – in tijdschriften of op de catwalks van Parijs en Milaan – is niet meteen hun grootste obsessie. Ze benaderen kleren vanuit een compleet andere invalshoek. Hun inspiratie vinden ze elders. Natuurlijk, zo vertellen ze in hun zelfomgebouwde loods in Londen, willen ze een goedgemaakt, hedendaags uitziend product afleveren. Maar de echte beweegredenen achter Vexed Generation gaan dieper. Sinds ’95, het begin van hun onderneming, maar ook al voor die tijd, onderzoekt het duo wat het betekent te (over)leven, pre-millennium, in een geconditioneerde grootstad als Londen, in een geïndustrialiseerd land als Engeland.

Niet dat hun bedenkingen per se streek- of grensgebonden zijn. De onderwerpen die ze via hun kleren en hun promotionele output aankaarten, zijn zaken die iedereen in de Westerse wereld aanbelangen, of toch tenminste omringen: het bevrijdende en tegelijk beperkende karakter van nieuwe technologie; de benarde stand van zaken van de ecologie, de sluipende censuur en de kapitalistische politiek. Vexed Generation – hun naam is veelzeggend – neemt als het ware de rol aan van het kleine individu te midden van die hele wirwar van doemscenario’s en onheilspellende berichten, en zoekt naar oplossingen en alternatieven. En als dat te hoog gegrepen is, hoopt het label tenminste op engagement en bewustwording, actie door informatie, van klanten of geïnteresseerden.

Een paar jaar geleden bijvoorbeeld lanceerden ze een reeks T-shirts, vacuümverpakt, vergezeld van een heus pamflet waarop alle programmapunten van de Vexed-filosofie gerangschikt stonden, rijkelijk geïllustreerd met officiële bevindingen van grootschalige onderzoeken. “Vexed Generation wenst de aandacht op de volgende punten te vestigen”, begon de tekst, gevolgd door een opsomming probleemgevallen: het feit dat niemand controle heeft op de registratie van de alomtegenwoordige en allesziende bewakingscamera’s bijvoorbeeld, of de vaststelling dat de combinatie van uitlaatgassen en chemische vervuiling de stadsbevolking langzaam maar letterlijk begint te verstikken.

Thorp en Hunter zijn evenwel geen loze dromers: ze erkennen ruiterlijk dat hun kledingstukken geen zuivere lucht gaan opleveren, noch geschreven wetten zullen doen wijzigen, maar ze willen wel outfits aanbieden die de bedreigde levensstandaard tegemoet komen, het liefst zelfs verbeteren. Gebruiksvriendelijke, utilitaire mode dus, die de drager moet beschermen en een maximum aan comfort moet leveren, vaak met visueel verrassende resultaten. Truien en jassen bijvoorbeeld hebben kragen die de onderste helft van het gezicht omzwachtelen, of lange, zware jassen verbergen een slim ritssysteem, waardoor het kledingstuk kan omgetoverd worden tot een broekpak. “Een mantel die je tegen regen en wind beschermt”, zegt Thorp. “Maar doordat je het stuk kan transformeren, kan je er ook makkelijk mee op de fiets. En een gegeven als de-fiets-nemen willen we graag promoten. Het kost niets en het is niet vervuilend.”

Een ander typisch Vexed-ontwerp is een enorme, platte schoudertas die met enig gesp- en ritswerk ook kan fungeren als mouwloos protectiejasje dat het lichaam strak omgordt, maar verder geen enkele lichaamsbeweging verhindert.

De stoffenkeuze is ook bedacht: heel wat Vexed-materialen komen uit andere disciplines, van antibacteriële stoffen, kogelvrij nylon en vuurbestandige fleece, tot jeans waarop water geen vat heeft: het loopt ervan zonder dat de stof nat wordt.

Andere stoffen zijn letterlijk dezelfde als die van politie- of brandweeruniformen, maar dat heeft alweer z’n uitleg. Thorp: “We zijn met Vexed Generation begonnen ten tijde van de Criminal Justice Bill, eigenlijk bijna daardoor. Dat was, en is, een wet die samenscholingen min of meer verbiedt. Betogingen, vrije festivals, optochten… De politie mag ze hier in Engeland naar willekeur verbieden, onder het mom dat ze de openbare orde verstoren. De wet wordt vooral toegepast om de raves te beknotten. Ik ben trouwens zelf gearresteerd geweest tijdens zo’n politie-raid. Met onze kleren willen we de bal terugspelen: door ze in dezelfde materialen als bijvoorbeeld de politie te maken, tonen we onze stilzwijgende kritiek, en verklaren we dat we “uitgerust” moeten zijn om tegen hun acties in te gaan.”

Vexed Generation geeft geen modeshows en voert geen reclamecampagnes. Wel heeft het kledingmerk een eigen winkel in Londen, “een ruimte waar we ten volle kunnen tonen waarvoor we staan.” Een paar jaar geleden maakte het duo ophef door hun toenmalige presentatie, een grote glazen bak waarin de kleren hingen; aanraken kon enkel via een aantal speciaal geboorde openingen. Tegenwoordig is de collectie opgehangen aan kabels, bijna overwoekerd door klimop en lianen, terwijl iedereen zijn commentaar kan kalken op voor de gelegendheid opgehangen schoolborden. “Zo’n winkel heeft mogelijkheden”, klinkt het. “We presenteren er ook werk van gelijkgestemde geesten, kunstenaars, of deejays. Ideaal moet het een op zichzelf staand universum worden. Zonder camera’s, zonder beperkingen, zonder inmenging. Links en rechts van ons raast de wereld verder, maar de onze proberen we zo menselijk mogelijk te maken.”

Vexed Generation: Tel. (00-44) 171/831.60.09. Het merk wordt binnenkort verkocht bij “Walter”, Sint-Antoniusstraat 12, 2000 Antwerpen. Opening vanaf 19 september, Tel. (03) 213.26.44.

Peter De Potter / Foto’s Stefan De Batselier