Achter het charmante geveltje in Chelsea, Londen, schuilt een wereld van rust en in elkaar overlopende, oosterse ruimten.

Tien jaar geleden verhuisden Paul en Helen Zaphiriou met hun dochter Alex naar een klein huisje in het hart van Chelsea, Londen. Zij is binnenhuisarchitecte, noemt zichzelf een perfectioniste en houdt van alles wat oosters is. Haar huis onderging een grondige metamorfose.

Zoals alle echte puristen begonnen Helen en Paul het huis, dat verdeeld was in twee flats, helemaal uit te breken. Ze vormden een perfect team voor het realiseren van Helens oosterse droom: zij met haar interieuropleiding en hij heeft een oog voor schilderijen en andere kunstwerken.

“Mijn liefde voor de Japanse stijl is nooit bekoeld”, zegt ze. “Die maakt kleine ruimten groter, bovendien hou ik van zachte texturen en eenvoudige architecturale vormen.” De muur tussen de smalle hal en de zitkamer werd afgebroken, evenals de ingesloten trap. In de plaats kwam een open trap met eiken harmonicatreden, over de volledige hoogte van de woning afgebakend met strakke lijnen van stalen yachtdraad.

In de eetkamer komt de oosterse sfeer nog het duidelijkst tot uiting. Daar wordt het licht gefilterd door raamschermen van rijstpapier, van de kamer zelf gaat een lichte glans uit: een van de muren kreeg een zilveren schijn. “Dat was een omslachtig karwei”, weet Helen nog. “Het kostte ons uiteindelijk een maand werk.” Ze gebruikten een techniek waarmee iconen verguld worden. De bepleistering werd eerst bedekt met een fijnmazig doek en dan ingestreken met beenderlijm. Er kwamen verscheidene lagen groene verf aan te pas, en daarover een laag bladzilver. Toen de wand bijna droog was, ruwde Helen het oppervlak met de achterkant van een lepel. Het duurde lang, maar het loonde de moeite. Het effect bij avondlicht is buitengewoon.

Glansverf en spiegelende oppervlakken staan bovenaan Helens trukenlijst om ruimten groter te doen lijken. Veel deuropeningen, waaruit de deuren verwijderd werden, hebben spiegellijsten gekregen. Nissen in de living kregen een spiegelwand en een koperen lijst. De naden in die lijsten werden onzichtbaar gelast door een juwelier. In het hele huis kwamen nieuwe, plafondhoge, beukenhouten lattendeuren in Japanse stijl, nog een van Helens handigheden. In de salon laat eenvoudige oosterse esthetiek zich makkelijk combineren met westerse weelde.

Een oordeelkundige mengeling van stijlen is het waarmerk van Helen, die geboren is in Griekenland en studeerde in Athene, New York en Londen. De vloertegels in de keuken en de badkamer zijn van Grieks marmer uit Thassos, de voetbankjes zijn bekleed met prachtige Italiaanse damastzijde en levensgrote Stuart-portretten tarten de grenzen van wat in feite cottage-proporties zijn. Er zijn geen Japanse vloermatten, maar roomkleurige Engelse sofa’s met katoenen kussens in gebroken wit en ook die hebben een oosterse look.

Behalve de portretten en de Japanse schermen, die Helen kocht, gebeurde de keuze van de schilderijen door Paul, die in de loop der jaren een collectie Calders, Haydens en door Picasso gesigneerde prenten opbouwde. Dat de combinatie van perioden en stijlen in meubelen en kunst zo goed werkt, getuigt van de visuele stijl van Helen en Paul.

pagina 94-95

Maggie Colvin / Foto’s Di Lewis