Er staan tientallen Belgische ontwerpers op Interieur 06, maar Roel Vandebeek is een van de meest productieve. En dan hebben we het niet over het feit dat hij volgende maand voor de tweede keer vader wordt.

V ier jaar geleden was Roel Vandebeek 32 jaar oud. Toen stond hij op de Young Fairy Tales, de beurs voor jonge ontwerpers die in de marge van Interieur 02 op de Grote Markt van Kortrijk werd georganiseerd. Op Interieur 04 had de Limburgse ontwerper zijn eigen stand op de échte beurs, waar hij het prototype van een nieuwe tafel voorstelde. Dit jaar stond die tafel op de internationale meubelbeurs van Milaan, op de stand van het Italiaanse meubelmerk Baleri Italia. In witte versie staat hij voor het eerst op Interieur 06.

Roel Vandebeek heeft de laatste jaren duidelijk een aantal grote stappen gezet. Want daar houdt het niet op. Ook voor een aantal Belgische firma’s presenteert hij primeurs op Interieur 06 : de Body in lederen uitvoering voor Jongform, bij Drisag de stoel InTeam en bij Unic Design de krukversie van de Liftstoel. Voor Unic en Drisag tekende Vandebeek ook de beursstanden en in de wandelpaden van de beurs ten slotte vindt u Ensemble, de gloednieuwe stadsbanken die hij deze zomer ontwikkelde met Wolters.

Het zat er nochtans aan te komen dat Vandebeeks ontwerpen niet onopgemerkt zouden blijven. Al kwam de erkenning soms uit onverwachte hoek. Neem nu de stoelen voor kantoorfabrikant Drisag : tweeënhalf jaar geleden werden ze gebruikt in een kerkje in Stevoort bij Hasselt. “Een goede projectstoel is multifunctioneel”, vindt Vandebeek. “In dit project zie je goed dat een industrieel product heel goed kan samengaan met een maatmeubel. Het altaar, tabernakel, het kruis, leesstaanders en sokkels waren dan weer unieke stukken die ik ontworpen heb.” Begin dit jaar volgde het kerkje van Rijmenam en de grote kapel van Hoegaarden en tegen het eind van het jaar krijgt ook de kathedraal van Hasselt een nieuw kleedje. “Daar heb ik in samenwerking met architect Herman Van Meer het koorgedeelte ontworpen, waar de bisschoppen, kanunniken of priesters zitten. Ik ontwierp in notelaar een soort tweede huid over de stenen vloer. Daar rijzen de zitelementen en het altaar uit op. De bisschopszetel wordt uitgevoerd in olijfhout.”

“Dat is eigenlijk vormgeving”, vat Roel Vandebeek het samen. “Ik had nooit verwacht dat die stoel in een kerk zou terechtkomen. Nooit. Maar het zegt iets over een archetype van een product. Porseleinontwerper Piet Stockmans was mijn docent. Voor zijn zestigste verjaardag werd ik gevraagd om iets met zijn werk te doen. Ik heb zijn standaardkom genomen en daar een verlichtingselement van gemaakt. Heel eenvoudig, maar het toont dat je met een archetypische vorm veel kan doen. Even de link doorbreken.”

Een gewoonte die hij zich al vroeg in zijn carrière eigen maakte. “Bedrijven komen naar mij voor ideeën. Die kunnen ze krijgen. In mijn opleiding in Genk lag de nadruk de eerste twee jaar op creatieve oefeningen, op spielerei en gekke ontwerpen : maak een nieuw soort ladder, remix een strandstoel… Die oefeningen waren voor mij van grote waarde. Mijn denkpatroon is erop gebaseerd. Het heeft mijn carrière aangezwengeld en ervoor gezorgd dat ik sta waar ik nu sta. Je mag jonge studenten niet vragen om onmiddellijk een stoel te ontwerpen. Ze zitten direct vast en hun creativiteit wordt ermee gedood. Weet je wat mij de meeste voldoening geeft ? Dat mensen bij een ontwerp van mij blijven staan, elkaar aanstoten en zeggen : ‘Dat is goed gevonden.’ “

De verzuring tegengaan

Misschien daarom dat Roel Vandebeek geen moeilijke vragen uit de weg gaat. “Hoe kan je met openbaar stadsmeubilair de kans vergroten dat mensen spontaan met elkaar gaan praten ? Dat was de opdracht van Wolters. Dat Belgische bedrijf wil de verzuring op zijn manier tegengaan. Ik heb dus een reeks banken, vuilnisbakken en fietsenrekken in hout en staalplaat ontworpen. Bedoeling is dat verschillende banken chaotisch opgesteld worden, maar dat ze met elkaar verbonden zijn door staalplaat. Hoe je ook draait of keert, als jij op de ene en iemand anders op de andere bank zit, ben je toch verbonden met elkaar. Het leuke is dat er oneindig veel combinatiemogelijkheden zijn en dat er dus op maat gewerkt kan worden.”

Vandebeek bruist van de toekomstplannen. “Beek Design is het bureau waaronder ik mijn freelanceopdrachten uitoefen. Maar daarnaast heb ik Beek(un)limited opgericht samen met mijn schoonbroer (en architect) Frank Jaspers : onze hoofdactiviteit is standenbouw, showrooms vormgeven en een eigen tuinmeubellijn op de markt brengen. Daarnaast is Depot des Arts opgericht om zowel Beek Design, Beek(un)limited als Jaspers Architecten onder te brengen in een gerenoveerd bierdepot. Er is nog extra ruimte voorzien zodat we op termijn een fotograaf, een grafisch vormgever en andere creatieve beroepen kunnen aantrekken. Om dan aan bedrijven een volledig pakket te kunnen aanbieden : van logo tot beursstand tot de hele huisstijl. Want architectuur, meubelontwerp, standenontwerp, fotografie, het is allemaal vormgeving. Het is precies de kruisbestuiving van die verschillende sectoren die zo interessant kan zijn. Voor het opdrachtgevende bedrijf, maar ook voor de individuele leden van ons team.”

www.beekdesign.be, www.beekunlimited.com

Door Leen Creve I Portret Guy Kokken