dagblad

Eén dag lang volgen we bekende en minder bekende mensen. Een miniportret in vijf momenten.

Op zaterdag presenteert Hans Otten (29) op Studio Brussel Commissaris O. Acht maanden geleden werd hij vader.

Afspraak in de VTM-gebouwen om toekomstplannen te bespreken. “Televisie is een onzekere wereld: het ene moment ben je in, het volgende niet. Tot nog toe heb ik vooral formats gepresenteerd. In de toekomst wil ik meer creatieve dingen doen. Bij Commissaris O. kan experimenteren: parodieën, satire, interviews. Sowieso heb ik niet de ambitie om Ter Zake te maken.”

Restaurant Cococel in Boechout: Hans is jurylid bij een wedstrijd van reclameregie Full Page. Samen met bekenden als Leen Demaré en Ronny Mosuse selecteert hij de krantenadvertentie van het jaar. Een van de weinige BV-voorstellen die hij aanvaardt: “In het begin doe je alles, je weet niet beter. Nu weiger ik vaak. Braderieën doe ik niet, alleen zaken die me boeien, zoals reclame, kortfilms of strips. Niets waar ik me niet goed bij voel.”

Hans duikt in de VRT-studio: opnames voor Commissaris O. met collega Bruno Op De Beeck. “Zenuwachtig ben ik niet – niet meer. Radiowerk is niet zo confonterend, bij televisie zijn de commentaren veel scherper. Vroeger heb ik veel kritiek gekregen op tv-programma’s waar ik zelf niet achterstond. Dat was moeilijk. Anderzijds gaf diezelfde pers ons vorig jaar de Prijs voor de Radiokritiek. Ik ben niet rancuneus.”

Op de terugweg koopt Hans pampers voor Estée, nu acht maanden oud. “Als je vader wordt, krijg je een heel nieuw jargon en productengamma te verwerken. ( Twijfelend) 4-plus, nee, dat is te groot.” Bij de bevalling stond Hans naast zijn vriendin. “De nacht voor de live-uitzending van Commissaris O.! Het was een zeer emotionele ervaring. Dat schattige wezen is je eigen vlees en bloed, maar je kent haar niet, je hebt haar nog nooit gezien.” Hans is 100% bij de opvoeding betrokken: “Logisch, we hebben allebei een druk leven. Vroeger was het altijd werk-werk, maar ik wil later niet zeggen: ‘Ik heb haar niet zien opgroeien’.”

“Momenteel is mijn sociaal leven belangrijker dan sport, film of theater. Literatuur spaar ik op voor citytrips of onze jaarlijkse luilekkervakantie: Marcel van Erwin Mortier of iets informatiefs zoals Vet drijft altijd boven van Siel Van Der Donckt.” De avond brengt Hans thuis door, met het gezin en de honden Billy (6) en Luka (3). “Ik ben heel gevoelig voor dieren. Als kind was ik altijd met beesten bezig, al ging het vaak fout. Had ik vogels, dan gingen ze dood.” Journalisten komen nooit over de vloer: “Ik scherm mijn privéleven af. Er zijn geen foto’s van Estée verschenen, al hebben bladen voorstellen gedaan. Soms staat er iemand op de stoep, maar de meeste Vlamingen zijn daar te bescheiden voor.”

Wim Denolf / Foto’s Lies Willaert