CHÂTEAU SIMPLE

Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (236), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : Côtes du Rhône (1).

De Rhônevallei wordt gezien als een corridor tussen Noord-Europa en de mediterrane wereld. De Grieken, die lang voor onze tijdrekening al handel dreven met de Galliërs, gevolgd door de Romeinen in de tweede eeuw voor Christus, introduceerden in dit verleidelijke doorgangsgebied de grondbeginselen van de wijnbouw. De Rhônevallei is het oudste wijngebied van Frankrijk. Vreemd volk brengt vernieuwing : op een gelijkaardige manier lagen de vele bezetters van ons land – Duitsers, Hollanders, Oostenrijkers, Fransen, Spanjaarden… – aan de oorsprong van de reflexmatige manie om alles onder de grond te verstoppen. De vele voorraad- en wijnkelders zijn er nog altijd getuige van.

De Romeinen brachten in de Rhônevallei vooral de commerciële wijnbouw. Ook de pausen van Avignon, onder wie Johannes XXII die het kasteel van Châteauneuf-du-Pape liet optrekken, waren wijn erg genegen. Maar het was pas in de zeventiende eeuw dat de wijnbouw voor goed op gang kwam. Van dan af werd de lokale wijn genoemd naar de naam van een administratief district uit de Gard : Côte du Rhône, en werd er al een soort reglement (1650) ingevoerd om de herkomst en de kwaliteit te garanderen. Maar het duurde tot midden de negentiende eeuw alvorens de naam van het district Côtes du Rhône werd omgevormd tot het meervoud Côtes du Rhône, waarbij deze naam dan gebruikt werd voor de wijngaarden op alle oevers van de stroom. Nu zijn er wijngaarden tot wel 40 kilometer van de oever, wat het concept côtes toch wel erg verruimt…

In 1937 werd met Baron Leroy de naam Côtes du Rhône tot appellation contrôlée verheven. Sindsdien gelden van Vienne tot Avignon dezelfde productieregels. Op 42.000 hectare, met een basisrendement van 52 hectoliter per hectare, wordt wijn gemaakt van voornamelijk grenache (minstens 40 procent), mourvèdre, syrah en cinsault. De drie eerste druivensoorten samen moeten minstens voor 70 procent vertegenwoordigd zijn. Voor de iets betere Villages-versie is het basisrendement bepaald op 45 hectoliter per hectare en moet er minstens met 50 procent grenache worden gewerkt.

Côtes-du-Rhône 2004, Caves Saint-Pierre

Goed geconcentreerde kleur met een nuance van rijp. Wat anonieme neus van het type klein rood fruit. Zeer smakelijke aanzet in de mond en een fris, tanninerijk verder verloop met goede lengte. Wijn voor bij stevig vlees.

(Colruyt : 4,65 euro)

Cellier des Dauphins 2005, Côtes-du-Rhône

Lichte, haast dunne kleur, wel met een nuance van vers, en een opvallend presente, rijpe neus. De smaak is aangenaam soepel met stevigheid in het middengebied. Fris te schenken bij rauwe ham en voorgerechten.

(GB/Carrefour : 4,49 euro)

Louis Bernard 2005, Côtes-du-Rhône

Goede, zachtaardig geconcentreerde kleur en een neus van gedegen fruit met zelfs wat diepte na opschudden. Aangename aanspraak met geknoopt middengebied en lengte. Moet, gekoeld, passen bij antipasti. (Colruyt : 4,75 euro)

Rochegude 2004, Côtes-du-Rhône

Een (te) lichte, haast dunne kleur met een kleine nuance van evolutie. De neus is statig met wat verouderd fruit. De smaak is een oninteressante zuur-bitterconstructie. Geen tafelkwaliteiten. (Delhaize : 4,29 euro)

Door Herwig Van Hove / Foto Gerald Dauphin