Boeken

De bazaars, de souks, de markten van het oosten, ze zijn een wereld op zich. Geordende gemeenschappen binnen het grotere kader van de steden waarvan ze het kloppende hart zijn. The Bazaar, Markets and Merchants of the Islamic World, van Walter M. Weiss en fotograaf Kurt-Michaël Westermann, brengen tegelijk een helder inzicht en een kleurrijk overzicht van de interessantste bazaars : Aleppo, Damascus, Istanboel, Sanaa, Shiraz, Samarkand, stuk voor stuk namen van oorden die doen dromen. Badhuizen en gebedshuizen worden bezocht. Tapijtwevers en koperslagers, parfumverkopers en houtsnijders, kalligrafen en glasblazers, de meest verfijnde nog levende ambachten van de Oriënt worden er in beschreven. Wie door dit boek heeft gereisd, zal in een souk nooit meer het gevoel hebben verloren te lopen. (Thames and Hudson, ong. 2000 fr.) TV

Terry McCaleb is een gewezen FBI-agent die met vervroegd pensioen is. Hij heeft een harttransplantatie ondergaan, herstelt en leeft op een boot die hij van zijn vader heeft geërfd. Het ziet ernaar uit dat politiewerk voor hem voltooid verleden tijd is. Maar de zus van een vermoorde vrouw komt hem vragen of hij die moord niet opnieuw wil onderzoeken. Want de politie heeft wellicht een en ander over het hoofd gezien. Als McCaleb hoort dat hij het hart van de vermoorde vrouw heeft gekregen, kan hij niet anders dan de zaak aanvaarden. Het blijkt helemaal niet om een roofmoord te gaan. Maar wat is er dan wel gebeurd? Is een seriemoordenaar aan het werk of iemand die zelf dringend een orgaantransplantatie nodig heeft? Michael Connelly schreef met Bloedbeeld een knappe thriller, maar zijn romans rond inspecteur Bosch zijn beter. (De Boekerij, 695 fr.) FB

In 1908 werd Winston Churchill ingewijd in de Albion loge van de Ancient Order of Druids. Een gezelschap dat zich inspireerde op de vrijmetselarij, maar dat door Peter Berresford Ellis in zijn ernstige studie De Druiden en hun rol in de Keltische samenleving niet al te zeer au serieux genomen wordt. Evenmin als het allegaartje new-age-groepjes dat zich vandaag graag het etiket ‘Keltisch’ of ‘Druïdisch’ opplakt.

De auteur betoogt dat de druiden geen barbaarse priesters of priesteressen waren – hij doet erg veel moeite om de mensenoffers te minimaliseren -, maar eerder een soortgelijke kaste vormden als de brahmanen in de hindoecultuur. Merkwaardig is ook dat de meeste van hun goden drie persoonlijkheden in één waren, waardoor het voor hen ook niet zo moeilijk was om de christelijke drievuldigheids-constructie te integreren. (Bosch & Keuning, 995 fr.)

Een jongeman interpreteert de uitnodiging van zijn ex verkeerd; een koppel slaat in een overliggend appartementsblok een uit de hand lopend sexspelletje gade; een zieke jongen wordt verzorgd door zijn ex; een oude vrouw kan enkel nog herinneringen oproepen door achter het stuur van haar Chevrolet te kruipen… In het integere (Engelstalige) Sleepwalk worden kleinmenselijke emoties en anekdotes naar waarde geschat. Adrian Tomine laat je echter enkel nippen aan zijn uitmuntende bourbon, maar een flinke teug nemen is uitgesloten. Net die hunkering doet smaken naar meer. (Drawn & Quarterly, 450 fr.) GDW

Het is een merkwaardige vasstelling: de Thaïse keuken heeft vanuit België de wereld veroverd. En dat komt door Karl Steppé. Die opende in 1980 – nadat hij in de ban was geraakt van de Thaïse cultuur – in Brussel het kleine restaurant L’Eléphant Bleu. Vandaag zijn er Blue Elephants in Londen, Parijs, Kopenhagen, New Delhi, Dubai en Beiroet. En er is er zelfs één gepland in Lyon, het middelpunt van de Franse gastronomie. Om op al deze plaatsen te kunnen beschikken over gespecialiseerde topchefs opent de groep binnenkort een eigen hotelschool in Bangkok. Voor wie zich thuis zelf wil wagen aan deze exotische en verfijnde keuken is er nu The Blue Elephant Kookboek, samengesteld door John Hellon, en met foto’s van onze eigen onovertroffen Tony Le Duc. Wie bang is van pikant wordt verwittigd door rode olifantjes: hoe meer, hoe heter. (Standaard Uitgeverij, 1095 fr.)

ONDER REDACTIE VAN POL MOYAERT