BOEKEN

Een onbewoond gebied dat nog bewoond is op de koop toe? Er zijn er, en je kan ze vinden. Jozef De Vliegher noemt er een paar in zijn boekje De wereldgids dat informatie wil geven over ‘alle landen, de oceanen en Antarctica’. Dus ook over het British Indian Ocean Territory – onbewoond, maar met toch een duizendtal militaire en burgerlijke personeelsleden op deze Brits-Amerikaanse marinebasis.

De wereldgids is een vreemd boekje. Wat moet je er eigenlijk mee? Ja, ik weet nu dat Sint-Helena 6803 inwoners heeft (maar over Napoleon geen woord) en dat ik op een brief een postzegel van 34 fr. moet kleven als ik het in mijn hoofd zou halen een brief naar het kantoor van de gouverneur daar te schrijven. Die informatie geeft De Vliegher over elk denkbaar land. Plus daarbij: de oppervlakte, de afstand in vogelvlucht vanuit Brussel, het aantal inwoners, de fauna, de flora… En misschien nog het meest praktische: de adressen van de ambassades en de toeristische diensten. Maar dan weer jammer genoeg niet altijd de telefoonnummers en zo goed als nooit een e-mailadres. De vlaggen van de diverse landen zijn wel afgedrukt, maar wat heb je eraan in zwart-wit? (Elmar, 690 fr.) FB

Spokanië is een vulkanische eilandengroep in de Atlantische Oceaan, 500 kilometer ten zuidwesten van Ierland. Niemand die deze imaginaire archipel kent, behalve Rolandt Tweehuysen, auteur van Spokanië: Berref, een gids over het hoofdeiland. Het is een echte reisgids met stads- en streekbeschrijvingen, uitleg over geschiedenis en godsdiensten, info over musea en gewoonten.

Utopische droombestemmingen zijn vaak fantastische eilanden. Ook Spokanië had een variant op Atlantis of de Hesperiden, op de tochten van St. Brendaan, Gulliver en Robinson Crusoë moeten zijn. Het is echter te veel een gedegen gids, en te weinig een reis naar het einde van de fantasie. (Dominicus, Gottmer, 698 fr.) MG

Het sacrale India is meer dan hindoeïsme, islam en boeddhisme. In Zuid-India bijvoorbeeld wonen nog 18 miljoen christenen. Het christendom (en de islam) was een toevlucht voor de armste en meest onderdrukte hindoes om aan het kastensysteem te ontsnappen. Maar inmiddels is dat kastensysteem ook tot het christendom doorgedrongen.

Interessant zijn de aanhangers van Zoroasther. In India worden ze Parsis genoemd, omdat ze uit Perzië naar India vluchtten toen de islam opkwam in het land dat nu Iran heet. Ook vandaag nog laten ze hun doden afkluiven door de gieren. Sacred India (inleiding William Dalrymple) wordt zo genoemd omdat voor de Indiërs hun land een godin is. De grond is het lichaam van de godheid. Bergen, rivieren, grotten en rotsen zijn de uiterlijke kenmerken ervan. Talrijke fotografen werkten aan dit kijkboek mee. (Lonely Planet, 1345 fr.) PdM

Barbara Noske, een ervaren Nederlandse liftster, vertelt in Al liftend – Uit het leven van een wereldreizigster, dat ze wel eens penisnijd heeft. Voor de liftster is plassen namelijk vaak een probleem, zeker in streken waar geen bomen en struiken zijn en de cultuur niet veel begrip opbrengt voor zulke activiteiten. Maar Noske heeft ook oog voor het probleem in het algemeen. Dat de westerse toerist in paniek raakt bij afwezigheid van wc-papier is geweten. Zijn wereld stort dan in. Hele voorraden worden meegesleept naar het einde van de wereld: “Het Nepalese hooggebergte is berucht vanwege het rondslingerende vuile wc-papier dat – afkomstig van westerse billen – permanent over de hellingen waait. Begraven is onmogelijk vanwege de bevroren toestand van de grond.” Van lastige mannen heeft Noske maar drie keer last gehad. Ze legde 40.000 km af. (Van Gennep, 598 fr.) PdM

Ricotta vormt de basis van de heerlijke Siciliaanse zoetigheid “cannoli”. “Canna” betekent riet, en het is tevens de loop van een geweer. De door de maffia gebruikte “lupara a canna mozzata” is een jachtgeweer met een afgezaagde loop. In het woordje “canna” zit heel de rijkdom en ellende van Sicilië, denk je bij de lectuur van Middernacht op Sicilië, een boek dat zo goed en met zoveel liefde geschreven is, dat je moeite hebt om je lof voor de Australische schrijver Peter Robb onder woorden te brengen. Robb vertelt prachtige en aangrijpende verhalen over de draagwijdte van de Kus in de Cosa Nostra, het beeld van Palermo in de Arabische poëzie, het literaire werk van Leonardo Sciascia, de feitelijke vernietiging van het prachtige Palermo door de maffia, de bittere armoede van talloze Sicilianen, het oprukken van vuil en stank in de steden. Dit is een unieke combinatie van cultuur-historisch vernuft en sensuele betrokkenheid vanwege een schrijver die zijn onderwerp als zijn broekzak kent. (Het Spectrum, 975 fr.) PdM

Pol Moyaert