Er schuilt veel Mercedes onder de styling van de Chrysler Crossfire, maar dat zal ons een zorg zijn. De beste producten van de Amerikaanse constructeur waarmee we reden, bleken altijd opgewaardeerd door Duitse inbreng. Bij de Crossfire stammen zowel het onderstel, de motor als de overbrenging van de Duitse partner. Het geheel is echter fraai verpakt in een origineel Amerikaans kleedje, dat wat retro-effecten bevat en bij Karmann in Osnabruck wordt gebouwd. Opmerkelijk daarbij is dat slechts één motor wordt aangeboden, de 3.2 liter V6 met twee kaarsen en drie kleppen per cilinder. Het vermogen van 218 pk is niet spectaculair voor zo’n cilinderinhoud, maar het resultaat is dat wel : de Crossfire heeft altijd wat pit op overschot en is ook bij lage toerentallen gewillig en soepel, ook met de vijftrapsautomaat die we boven de manuele zesbak verkozen. Die automaat kost 1835 euro extra, maar maakt de auto Amerikaanser.
Met zijn forse negentienduimswielen, voorzien van Michelin Pilot Sport 2 voelt de Amerikaan zich ook bij het snellere bochtenwerk prima in zijn sas. Het is een heerlijk gevoel als de achtertrein zich in het asfalt vastbijt, daarbij geholpen door de extra neerwaartse druk van de kleine spoiler die vanaf 90 km/uur onder de achterruit oprijst. De ophanging is stevig afgeveerd en voelt allerminst Amerikaans aan. De oneffenheden worden soepel opgevangen en stevig gedempt. Maar de allermooiste sensatie is akoestisch : wie de motor flink in de toeren laat klimmen wordt op een sensueel geroffel getrakteerd dat zich vanaf de motor door de centrale tunnel een weg baant naar de achterzijde. Een beat die elke echte automobilist zal weten te appreciëren. Wie met de Crossfire op de prestaties jaagt waarvoor hij gemaakt is, kijk wel tegen een forse brandstofrekening aan. De voorbeeldige huisvader kan net boven de tien liter blijven, anderen mogen op een gemiddelde tussen 12 en 13 liter/100 km rekenen.
Binnenin zit de rijder laag en achter een laag ingeplant stuur, dat alleen axiaal verstelbaar is. De koffer is klein en het uitzicht naar achteren is ronduit slecht. Parkeren moet een beetje op de tast gebeuren, want een parkeerhulp zit niet in de optielijst. Die beperkt zich tot metaalglanslak. De basisuitrusting is behoorlijk volledig : twee frontale en twee zijdelings airbags, ABS met ESP (dynamische stabiliteitscontrole) en antispin, een leren interieur, een halfautomatische airco, een snelheidsregelaar, elektrisch verstelbare stoelen en een autoradio/cd-speler.
Pierre Darge
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
