Textielarbeiders H&M krijgen hongerloon volgens nieuw onderzoek

Vijf jaar geleden beloofde de Zweedse modeketen H&M een leefbaar loon voor hun textielarbeiders tegen 2018. Onderzoek van de internationale Schone Kleren Campagne toont gebrek aan verbetering aan.

Op 20 september publiceerde H&M een rapport over het behalen van hun mijlpaal. De Schone Kleren Campagne stelt echter met een onderzoek in zes fabrieken in vier landen dat de beloftes niet waargemaakt zijn. Het onderzoek werd uitgevoerd bij H&M’s zogenaamde ‘beste’ leveranciers.

‘De oorspronkelijke beloftes werden de voorbije vijf jaar ook al aangepast. In de originele roadmap werden vier werkpunten aangehaald, waarvan er nu slechts twee overschieten’, aldus Sara Ceustermans van de Belgische tak van de Schone Kleren Campagne.

Hongerlonen

De interviews met werknemers en bijkomend onderzoek werden uitgevoerd tussen maart en juni 2018, in het kader van de campagne ‘Turn Around, H&M’. Uit de interviews blijkt dat textielarbeiders in Bulgarije slechts tien procent van het geschatte leefbare loon krijgen en in Cambodja minder dan de helft. In India en Turkije ontvangen de arbeiders een derde van het loon dat nodig is om goed te kunnen leven.

Je gaat de fabriek binnen om 8 uur ’s morgens, maar je weet niet wanneer je terug buiten bent.

Bulgaarse leveranciers betalen de wettelijke minimumlonen niet en laten hun werknemers tot 80 uur per week werken. ‘Je gaat de fabriek binnen om 8 uur ’s morgens, maar je weet niet wanneer je terug buiten bent. Soms gaan we pas om 4 uur ’s nachts naar huis’, zegt een werknemer die kleren maakt voor H&M bij Koush Moda, een H&M leverancier in Bulgarije.

‘De lonen zijn zo laag dat we overuren moeten werken om onze basisbehoeften te dekken’, zei een werknemer bij een H&M ‘gold supplier’ fabriek in India. Door de lage lonen en de werkdruk zijn de textielarbeiders vaak ondervoed en oververmoeid. Een derde van de Indische vrouwen en twee derde van de geïnterviewde werknemers in Cambodja vielen al flauw op het werk. Ook in Bulgarije werd er getuigd over flauwvallen op het werk.

‘We zeggen niet dat ze niets gedaan hebben om de situatie te verbeteren, maar we zijn nagegaan of hun inspanningen effect hebben op de lonen. Uit het onderzoek blijkt dat die inspanningen geen positief effect hebben en dat de arbeiders nog steeds geen leefbaar loon krijgen. Dat is het belangrijkst voor ons’, legt Sara Ceustermans uit.

Pijnpunten

We vroegen Sara Ceustermans naar de pijnpunten in de aanpak van H&M. Hoe komt het dat ze er niet in slagen om de arbeiders een leefbaar loon te geven?

We hebben aan H&M en andere modebedrijven gevraagd om de vakbondseis in Bangladesh te ondersteunen. Tot nu toe hebben ze dat nog niet gedaan.

‘Een belangrijk pijnpunt is het onderhandelen met overheden. In het oorspronkelijke plan zei H&M dat ze overheden zouden aanmoedigen om de minimumlonen te verhogen. Dat werd geschrapt uit hun strategie. Momenteel is er een onderhandeling aan de gang in Bangladesh over de herziening van het minimumloon. Dat is de eerste keer in vijf jaar en was dringend nodig.

We hebben aan H&M en andere modebedrijven gevraagd om de vakbondseis te ondersteunen. Tot nu toe is Inditex het enige bedrijf dat publiekelijk de vakbondseis heeft ondersteund. Aangezien H&M de grootste inkoper van kledij is in Bangladesh, zou het een grote impact hebben mochten ze het wel ondertekenen. Als zij aan de Bengaalse overheid zouden duidelijk maken dat ze de vakbonden steunen en in het land zullen blijven produceren als de lonen stijgen, is het makkelijker voor de overheid om de minimumlonen op te trekken.’

Een tweede pijnpunt ligt volgens de Schone Kleren Campagne bij de manier van aankopen bij de leveranciers. ‘Blijkbaar is het veranderen van de aankooppraktijken niet zo gemakkelijk. Wat bedrijven zoals H&M doen, is een product ontwerpen en beslissen hoeveel ze ervoor willen vragen in de winkel.

Volgens ons moeten ze eerst kijken hoeveel het kost om een product te laten maken en op basis daarvan de verkoopsprijs bepalen.

Volgens ons moeten ze eerst kijken hoeveel het kost om een product te laten maken en op basis daarvan de verkoopsprijs bepalen. Nu wordt er onderhandeld met de producent over de productiekost. Als de producent een product niet kan maken voor de prijs die een modelabel eist, kan het bedrijf ervoor kiezen om naar een concurrent te stappen die het wel voor minder kan maken.’

Petitie

De ‘Turn Around, H&M!’ campagne heeft een petitie op WeMove.EU, die een leefbaar loon eist en eerlijke arbeidsvoorwaarden in de hele toeleveringsketen van H&M. De Clean Clothes Campaign roept ook op om via sociale media H&M rechtstreeks aan te spreken op de bevindingen.

https://twitter.com/cleanclothes/status/1044128631394652161Clean Clotheshttps://twitter.com/cleanclothes

#HM promised a #LivingWage by 2018, but they are not even close! Many workers making @hm clothes get paid a pittance and work excessive hours for sheer survival. Read more and take action! #TurnAroundHM #LivingWageNow @ILRF @WSRNetwork https://t.co/oZcz0eM35f

— Clean Clothes (@cleanclothes) September 24, 2018