H&M reageert op rapport over hongerlonen

De internationale Schone Kleren Campagne wijst H&M erop dat arbeiders in de toeleveringsketen excessief veel moeten werken om te kunnen overleven. De Zweedse keten reageert: ‘We respecteren hun opinie, maar zijn het niet eens over hoe we de industrie moeten verbeteren.’

‘We zijn trots en volledig geëngageerd om ons werk in dit veld verder te zetten. We hebben meer dan zeshonderd fabrieken en 930.000 textielarbeiders bereikt met onze fair living wage strategy, die we in 2013 hebben gelanceerd. We hebben onze eerste mijlpaal dus overtroffen’, laat communicatieverantwoordelijke Marianne Nerinckx weten.

Controles wijzen volgens H&M niet op een overschrijding van de eis dat leveranciers minimumlonen moeten betalen aan de arbeiders. ‘Alle leveranciers moeten onze ‘Sustainability Commitment’ ondertekenen. Daarin eisen we dat leveranciers hun werknemers minstens het minimumloon betalen, dat overuren binnen de legale limieten vallen en dat ze correct gecompenseerd worden; en dat ze de nationale wetgeving volgen.’ De H&M-groep zegt dat ze regelmatig controleren of er voldaan wordt aan die eisen en dat ze actie ondernemen als dat niet het geval is. ‘De claims in het rapport dat een aantal van de fabrieken waar we mee werken geen minimumlonen betalen, zijn niet bevestigd door onze audits en beoordelingsprogramma’s.’

We respecteren hun opinie en werken toe naar dezelfde visie, namelijk dat textielwerkers een leefbaar loon moeten krijgen.

‘De H&M-groep heeft sinds lange jaren een dialoog met de Schone Kleren Campagne en de auteurs achter het rapport over hoe er een systeemverandering in de textielindustrie kan gecreëerd worden. We respecteren hun opinie en werken toe naar dezelfde visie, namelijk dat textielwerkers een leefbaar loon moeten krijgen. We delen echter niet hun visie op de textielindustrie en hoe we vooruitgang het best bewerkstelligen.

Ten eerste is er geen universeel afgesproken niveau voor leefbaar loon en ten tweede moeten lonen bepaald worden door de partijen op de markt, door eerlijke onderhandelingen tussen werkgevers en afgevaardigden van de arbeiders; niet door westerse bedrijven. Hier zijn wij, experts, de International Labour Organization en vakbonden het over eens.’

Mechanismen

Sara Ceustermans van de Belgische afdeling van de Schone Kleren Campagne omschreef het als volgt: ‘Volgens ons moeten modemerken eerst kijken hoeveel het kost om een product te laten maken en op basis daarvan de verkoopsprijs bepalen. Nu wordt er onderhandeld met de producent over de productiekost. Als de producent een product niet kan maken voor de prijs die een modelabel eist, kan het bedrijf ervoor kiezen om naar een concurrent te stappen die het wel voor minder kan maken.’

De Schone Kleren Campagne hekelt de manier waarop H&M de arbeiders een leefbaar loon wil verschaffen. ‘In plaats van alle arbeiders direct een leefbaar loon te betalen, zou H&M volgens hun strategie alleen zorgen voor ‘mechanismen’ die het mogelijk zouden maken dat ten minste 80 procent van de arbeiders in de toeleveringsketen een leefbaar loon krijgen.’

Er is er geen universeel afgesproken niveau voor leefbaar loon.

‘Onze inspanningen van de voorbije vijf jaar, samen met andere merken, vakbonden, de ILO en andere partners, bestaan erin een noodzakelijke basis te creëren, die zorgt voor een verbeterd mechanisme om lonen te bepalen; om de stem van de arbeiders te verbeteren en om onderhandelingen in staat te stellen op fabrieks- en industrieniveau’, klinkt de reactie van H&M.

Samenwerkingen

H&M wil inzetten op samenwerkingen en zo de ganse textielindustrie verbeteren. ‘Door de baanbrekende samenwerking, streven we naar collectieve onderhandelingssystemen over de ganse industrie, die worden ondersteund door merken die zich engageren voor verantwoorde inkooppraktijken. Dit is een manier om verbeteringen voor alle kledingarbeiders te creëren, ongeacht de fabriek waarin ze werken en de merken waarvoor ze werken.’