Sommige mensen kunnen uren staren naar een knisperend haardvuur of een pasgeboren baby, zonder dat het tafereel hen gaat vervelen. Ik kan oneindig lang zitten kijken naar kersenbloesems. Er is niets zo mooi als een kerselaar in volle bloei, tenzij honderden kerselaars in volle bloei. Het zien van die zachtroze massa bloemblaadjes die de boomtakken zachtjes doen ombuigen, maakt me rustig, stil en verliefd op het leven.
Vorig jaar zag ik in Japan het mooiste ooit : duizenden bloeiende kerselaars, verspreid over het land. Mijn geluk kon niet op. Al van toen ik jaren geleden in een boek las dat Japanners zo’n mooi woord hebben voor hun kersenbloesems, sakura, droomde ik ervan om ginder eens het begin van de lente te kunnen meemaken. Vooral omdat bloesemkijken een serieuze activiteit is in het land van de rijzende zon. De sakura is geen natuurverschijnsel dat Japanners vluchtig bewonderen vanachter het keukenvenster. Nee, de bloesems worden uitgebreid gevierd, aangeraakt, geroken, bekeken en gefotografeerd, samen met vrienden, collega’s en familie. Japanners hebben zelfs een woord om het kijken naar de kersenbloesems te beschrijven : hanami.
Drie dagen voor mijn vertrek naar Japan was ik in paniek : op websites waar je de status van de bloesems nauwgezet kunt volgen, las ik dat het sakura-seizoen zijn piek had bereikt. De bloemen stonden in volle bloei, hier en daar dwarrelden de blaadjes alweer van de bomen. Een paar windstoten of hevige regen, en de sakura zou weg zijn. Tijdens de busrit van de luchthaven van Tokio naar het centrum plakte ik nerveus tegen het busraam, speurend naar bloesemsporen. Zou ik, na jaren van uitkijken, het grote roze moment net gemist hebben ?
Pas toen ik aankwam in het grote stadspark Shinjuku Gyoen, waar verschillende soorten kerselaars staan, waaronder enkele laatbloeiers, merkte ik dat het bloesemkijken nog niet voorbij was. De sakura liep op haar einde, maar de Japanners verkeerden nog altijd in feeststemming. Blij als een kind begon ik te rennen van de ene naar de andere boom. Dit is de ziel van Japan, dacht ik.
Wat maakt het Japanse sakura-seizoen zo speciaal en populair? Vele zaken, maar het heeft vooral met symboliek te maken. Zoals in Japan vaak het geval is, lijken voorwerpen, situaties en handelingen wel bezield, waardoor ze sterke emoties oproepen. Het hoort bij de zenboeddhistische manier van leven. De sakura, die maar twee weken lang te zien zijn, staan symbool voor de schoonheid en het vlietende karakter van het leven. Door de pracht en kracht van de bloesems te vieren, tonen Japanners hun respect voor de natuur.
Ook als toerist voel je dat de bloesems meer betekenen dan het begin van de lente. Die twee weken sakura zijn een tijd van gezelligheid en uitbundigheid, van rijstballen en roze bier, van lentebriesjes en picknicks op blauwe plastic dekzeiltjes. De bloesems, die eruitzien als zachte wolken, halen je even uit de gejaagdheid van het dagelijkse leven. Bloesemkijken voelt als een medicijn.
Zou het kunnen dat ik de Japanse bloesemgekte (p. 60) overromantiseer ? Nee ! Een beetje natuurliefhebber zal het met mij eens zijn : dit tafereel zou ieder mens ooit in zijn of haar leven moeten zien. Sakura zien en sterven.
elke.lahousse@knack.be
ELKE LAHOUSSE
De bloesems halen je even uit de gejaagdheid van het dagelijkse leven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
