Je eigen weg volgen en het beste halen uit jezelf, dat drukten mijn ouders ons op het hart. Zij hadden niet de kans gekregen om hoger onderwijs te volgen, maar ze legden wel de nadruk op het belang van studeren. Van jongs af aan hield ik ervan om te ontdekken en te observeren. Zo werd het de wetenschap. Scheikunde of fysica – tijdens mijn ingenieursstudies aan de VUB, zag ik ‘het licht’, zeg maar : de fotonica.
Een inspirerende leraar fysica in het vijfde middelbaar bevestigde mijn latere keuze. In plaats van ons typische theorieboeken voor te schotelen, liet hij ons een Engels, wetenschappelijk artikel lezen over supernova-explosies. Die andere aanpak van lesgeven en de passie waarmee hij dat deed, hebben me overtuigd om verder te gaan in de wetenschappelijke richting.
Idealisme is een deel van het karakter van de onderzoeker. Als individu zijn we heel klein, maar als onderzoeker koesteren we de droom om het verschil te maken door zaken te ontwikkelen die van nut zijn voor de maatschappij. Als je de gedrevenheid niet hebt om dingen te verbeteren, komen er ook geen veranderingen. Optische glucoseanalyse voor diabetici, maar ook aanraakschermen, internet, ledlampen enzovoorts : dat is een en al lichttechnologie.
Muziek maken is voor mij een uitlaatklep, daar laat ik mijn emoties de vrije loop. Als ik mij echt wil ontspannen, doe ik dingen die niets te maken hebben met mijn werk. Af en toe moet je de knop omdraaien, maar het is moeilijk. Onderzoek blijft altijd doormalen. Ja, soms ook tijdens die wandeling aan zee.
Het maakt totaal niet uit of je een man of een vrouw bent. Ik heb in de academische wereld nooit discriminatie ondervonden op grond van mijn geslacht. We moeten een kat een kat noemen natuurlijk : technologie spreekt minder vrouwen dan mannen aan. Op dezelfde manier zijn er ook veel meer vroedvrouwen dan ‘vroedmannen’. Ik ben daar nuchter in.
Samenwerken is heel belangrijk. Voor het Europese project Future & Emerging Technologies bundelen we met drie andere landen onze krachten om een nieuwe, compacte en energiezuinige lichtbron te ontwikkelen. Net door het samenbrengen van die verschillende expertises bereik je een doel dat een stuk verder ligt dan wanneer je alleen zou werken. Als wetenschapper en ingenieur kan je niet in je ivoren toren blijven zitten.
Er is altijd wel ergens een lichtpunt te vinden. Zelfs in een periode met veel tegenslag is het belangrijk om naar de dingen te kijken die wél lukken. Mijn man is daarbij mijn steun en toeverlaat. Als rationele wetenschapper kan ik me ook ergeren aan iets dat niet lukt. Maar als alles bezonken is, zie je opnieuw de positieve kanten en duik je weer het lab in. Niet opgeven, doorgaan. Je kan altijd wel ergens moed uit putten.
Intermenselijke relaties zijn voor mij een vorm van spiritualiteit. Ik ben niet gelovig. Hoe het soms klikt tussen mensen, dat vind ik fantastisch. Mensen die op dezelfde golflengte zitten en passioneel met iets bezig zijn, het maakt niet uit in welk beroep of welke hobby. Het moment dat je die verbondenheid voelt, dat is niet te verwoorden. Dat gaat verder dan een godsidee. Bovendien ontstaan daaruit mooie vriendschappen.
Niet te weten wat morgen brengt, maakt het boeiend. Je kan het eindresultaat van onderzoeksprojecten nooit voorspellen. Er is altijd een risico : als wij financiering voor een project aanvragen, wordt bekeken of het risico onbezonnen of berekend is. Is het risico te groot, dan wordt het project soms afgewezen. Het blijft dansen op het slappe koord, want de academische wereld is erg competitief. Maar ik hou van de vrijheid om onderzoek te mogen doen. Ik zie het niet echt als een beroep, meer als een passie.
Nathalie Vermeulen (34) is als professor verbonden aan B-PHOT, de onderzoeksgroep van de VUB die zich toelegt op fotonica, of de wetenschap van het licht. Vermeulen kreeg op 24 juni de LIGHT 2015 Young Women in Photonics Award in München. De belevenis-tentoonstelling ‘ID#2015 : Discover the power of light’ in het kader van Het Jaar van het Licht loopt tot 18 oktober in het Atomium in Brussel.
DOOR STEVEN GRAAUWMANS & PORTRET CHARLIE DE KEERSMAECKER
“Hoe het soms klikt tussen mensen, dat vind ik fantastisch. Die verbondenheid gaat verder dan een godsidee”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
