Al eerder in de Catalaanse hoofdstad geweest ? De Barcelona-pro zoekt het in de wijken net buiten de oude stad. Op naar de pleinen en aparte designershops van Gràcia, de alternatieve barretjes van Poble Sec en de culinaire parels van Eixample Esquerra.
Bij meerdere bezoeken komt onherroepelijk het moment dat je de oude stad volledig hebt doorkruist, uren op het strand hebt gelegen en vaker dan je lief is over de Ramblas hebt geflaneerd. Het eind van shopader Passeig de Gràcia is ogenschijnlijk ook meteen het eind van bruisend Barcelona. Met de nadruk op ogenschijnlijk. Want volgens sommigen begint het hier pas !
Gràcia
Wat ? Ooit een zelfstandig dorp, nu een van de meest eigenzinnige volkswijken van Barcelona.
Waarom ? Omdat de pleinen bruisen en steeds meer beginnende ontwerpers hier een winkeltje openen.
Het beste volgens Knack Weekend : Los Patines de Celia, Aquí estoy yo, Sune by Sueños Negros en Plaça del Sol.
Gràcia. Is dat niet de thuishaven van Park Guëll ? Klopt. Het ietwat hysterische, maar ook wereldberoemde mozaïekwerk van grootmeester Gaudí is voor velen de enige reden voor een bezoek aan de wijk. Maar steek na de chique Passeig de Gràcia eens CarrerDiagonal over : welkom in de barrio die bij locals geliefd is vanwege de gezellige pleinen, horeca uit alle windstreken en bovenal de vele winkeltjes van Catalaanse, beginnende ontwerpers.
Het straatbeeld is een boeiende melange van Catalaanse gezinnetjes, internationale studenten, kunstenaars, verwoed op een plattegrond turende toeristen en gepensioneerden die al roddelend de stadsbankjes bezetten. De panden zijn hier en daar gekleurd en hebben lieflijke balkonnetjes. Een mooi contrast met het eveneens wat rauwe karakter van de wijk. In de negentiende eeuw werd het ooit zelfstandige dorp namelijk ongewild bij Barcelona getrokken en graffiti met kreten als Independència ! verwijzen naar het anarchistische gedachtegoed dat hier van oudsher heerst.
Het hart van Gràcia bereik je door vanuit de oude stad op een willekeurig punt op de Gran de Gràcia rechtsaf te slaan. Gewoon ergens. Alle haaks op elkaar staande straatjes komen namelijk uiteindelijk op een plein uit. Plaça de la Virreina, Plaça de la Vila de Gràcia (heet op oude kaarten nog Rius y Taulet) en Plaça del Sol zijn de meest bruisende. De eerste twee zijn vooral overdag als de zon schijnt heerlijk voor een pitstop en de laatste wordt vooral gezellig tegen het einde van de middag als de caña gaat vloeien en straatmuzikanten aan het pingelen slaan.
En de leukste shopontdekkingen ? Die doe je hier doorgaans spontaan, dus laat die plattegrond maar thuis. Doelloos ronddwalen loont ! Ook in de stilste straatjes kun je zomaar stuiten op een winkeltje met de unieke kleding, schoenen en tassen. Enige minpunt van de wijk is dat er geen peil te trekken valt op de openingstijden, maar ’s middags na vieren heb je de meeste kans op leven in de brouwerij. Als duveltjes uit doosjes verschijnen straatmuzikanten, stromen de terrassen vol en onthullen de tot dan toe gesloten luiken de leukste adresjes.
Eixample Esquerra
Wat ? Ruim opgezette wijk ten noorden van Plaça Catalunya die de oude stad omringt.
Waarom ? Omdat tapas op een gegeven moment ook je neus uitkomen en culinair Barcelona hier je smaakpapillen tot in de vroege uurtjes laat salsadansen.
Het beste volgens Knack Weekend : Me, Monviníc, Semproniana en de vele sushirestaurants.
Toen de oude stad uit haar voegen dreigde te barsten, heeft architect Ildefons Cerdà i Sunyer in de negentiende eeuw Eixample eraan vastgeplakt. De naam betekent dan ook ‘uitbreiding’ en vormde een brug met onder andere Gràcia. Hier is het straatbeeld compleet anders dan in de binnenstad. Geen nauwe, smoezelige straatjes, maar breed opgezette, haaks op elkaar staande lanen en achthoekige huizenblokken met vaak rijk gedecoreerde gevels. Het is er niet zo groen en autovrij als ooit gewenst, maar toch is de wijk een verademing voor wie de toeristenmassa’s even wil ontvluchten. Denk aan uitgebreid flaneren en shoppen op Carrer Diagonal met zijn luxewinkels en minder hectische filialen van Mango en Zara, cultuur snuiven in de vele galeries en je ogen uitkijken in dé gaybuurt van de stad, Gaixample in de volksmond (zie op p.24). Eixample herbergt daarnaast de meeste Gaudícreaties. Maar Casa Mila, Casa Batlló, de Sagrada Familia kun je deze keer met een gerust hart rechts laten liggen.
Wat het linkergedeelte, Eixample Esquerra, vooral boeiend maakt, zijn de vele culinaire parels waar je niet schrikt van de rekening. Omdat het ook een zakenwijk is, wordt hier prachtig geïllustreerd hoe de Catalanen meester zijn in ’s middags anderhalf uur de boel de boel laten. Een driegangenlunch wegwerken inclusief de bijbehorende wijn is normaalste zaak van de wereld. En daarna gewoon weer aan het werk. Volkse barretjes zijn er te over – zeer vurig tijdens voetbalavonden – maar vooral de meer moderne etablissementen bezorgen de wijk faam. Wining & dining in stijl, zelfs tapas eten is hier vaak een bijzondere beleving. Alle keukens zijn ruim vertegenwoordigd, met name in het culinaire mekka Carrer Enric Granados. Maar vanwege de hoge concentratie Japanse restaurants, komen vooral sushifans goed aan hun trekken. Van typische TL-verlichte toko’s tot restaurants waar je je outfit maar beter kunt aanpassen aan het designinterieur. Bon profit !
Let wel : de wijk kampt helaas met hetzelfde ongemak als Gràcia : openingstijden zijn niet altijd even logisch en vrijwel alle winkels zijn op zondag gesloten.
Poble Sec
Wat ? Arbeiderswijk aan de voet van de Montjuïc.
Waarom ? Omdat je hier tegen alle verwachtingen in het ene na het andere leuke barretje ontdekt.
Het beste volgens Knack Weekend : Quimet&Quimet, Bar Rouge, Apollo en picknicken op de Montjuïc met spectaculair uitzicht.
Hoewel je vrijwel overal in de stad prima kunt uitgaan, loont het de moeite om één avond te reserveren voor Poble Sec. Als de zon niet schijnt, kan dit arbeiderswijkje wat grauw en saai overkomen. Maar met goed weer is het een gezellige, gemoedelijke buurt met knusse restaurants en barretjes waar het tot in de vroege uurtjes prima toeven is. En alles vindt plaats buiten de radar van de meeste reisgidsen !
Plaça Sortidor is het gezelligste plein waar toute Poble Sec samenkomt om bij te kletsen onder het genot van hapjes en drankjes. Leuk om tussen te zitten, de voetballen die af en toe om je oren vliegen horen erbij. Een andere must is Carrer Blai : hoofdader van de wijk en een voetgangersgebied vol horeca. De ideale aftrap van een avond uit ! Begin bij de restaurants, zet de avond voort in de (cocktail)bars en wie zo rond een uur of 3 nog overeind staat (ga niet eerder, want dan is er geen hond) kan los in club Apollo.
Een luie zondagmiddag is ideaal voor een picknick op Montjuïc. Op deze heuvel vonden in 1992 de Zomerspelen plaats ; het Olympisch stadion staat er nog steeds. Niet-sportievelingen kunnen de Ferrocarril of de kabelbaan nemen vanuit de oude stad, maar eenmaal in Poble Sec, dan loop je ook zo omhoog, richting het beroemde fort dat een oorlogsmuseum herbergt. Onderweg kom je langs rustige veldjes waar je vooral Barcelonese families treft. Gewoon tussen neerstrijken met een goede fles wijn en ander lekkers voor een picknick. Mét spectaculair uitzicht over de stad.
Door Marleen Vos – Foto’s Wouter Van Vaerenbergh
Gràcia was in de 19e eeuw gewoon een dorp naast Barcelona
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
